แด่เทวดา...
ต้นเดือนสิงหาคมเป็นวันที่เราลูก ๆ
จะไม่เคยลืมที่จะทำให้ผู้หญิงอันเป็นที่รักของพวกเราได้มีความสุข
เพราะเป็นวันคล้ายวันเกิดของแม่ ทุกปีต้องหาเวลารวมตัวไปกราบไปกอดแม่ แต่ปีนี้
แม่มาพบหมอเช็คสภาพร่างกายและโรคประจำตัวจึงไปเจอกันที่โรงพยาบาล วันเวลาก้าวหน้ามากขึ้นเพียงใด
วันเวลาก็มาพรากความทรงจำของหญิงคนนี้ให้เลือนหายไปเรื่อย ๆ มีเพียงความทรงจำในเรื่องราวของลูกหลานเท่านั้นที่แม่ไม่เคยลืมเลือน
แม้จะเรียกชื่อผิด ๆ ถูก ๆ บ้างในบางครั้ง ความชราในวัย 80 ได้พรากความแข็งแกร่งของกล้ามเนื้อให้อ่อนแรงลง
ตรงกันข้ามความแกร่งทางด้านจิตใจแม่กลับมั่นคงยิ่งขึ้น จากที่เคยขยันทำนั่นนี่แต่เช้าตรู่
มาวันนี้มีเวลาพักผ่อนมองดูผู้คนทำนั่นทำนี่แทนและมีเวลาใกล้ชิดกับพระในการสวดสายประคำ
ซึ่งแม่จำไม่ได้ว่าสวดไปกี่สายแล้ว บางทีก็คิดว่ายังไม่ได้สวดจึงสวดใหม่ น่ารักอ่ะ
ทุกครั้งที่มองหน้าแม่ ทุกครั้งที่เห็นรอยยิ้ม
บ่อยครั้งที่ได้ยินความห่วงใย ทำให้เราตระหนักถึงเวลาที่มีค่าของเรา เวลาที่ผ่านมาหลายสิบปีที่มีหญิงผู้หนึ่งอยู่เบื้องหลัง
เป็นความหวัง เป็นพลัง จนมีเราวันนี้ได้ แม่ที่อ่อนโยนสอนให้รู้ถึงความใจดีมีเมตตาต่อทุกคน
เพราะในวันที่แม่ไม่มีเงินติดตัว แม่ก็ไม่กลัวไม่อายที่จะทำทุกอย่างรับจ้างทุกงานเพื่อมีเงินซื้อข้าวเลี้ยงลูก
ๆ แม่จึงเข้าใจในความจนที่บางคนต้องดิ้นรนมาขอยืมเงินแม่ ในวันที่แม่มีแม่ไม่เคยหวง
ด้วยความจนข้นแค้นแสนลำบากในวันนั้น วันนี้แม่จึงเก็บเงินไว้ให้ใกล้ตัวที่สุด
แต่หากลูกหลานขอแม่จะรีบให้ทันที นี่แหละเทวดาประจำบ้าน “แม่ 2018 แม่ที่ไม่มีวันหมดอายุ”
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ครั้งหนึ่งที่พระผู้เป็นเจ้าจะส่งเด็กน้อยคนหนึ่งลงไปเกิดแต่ยังต้องรอคิวอีก
3 วันจึงจะไปเกิดได้ แล้วอยู่มาวันหนึ่ง เด็กน้อยได้เข้าทูลถามกับพระเจ้าว่า “พวกเขาพูดกันว่า
พระองค์จะส่งลูกไปเกิดในโลกมนุษย์ในวันพรุ่งนี้ แต่ลูกจะมีชีวิตอยู่อย่างไร
ในเมื่อลูกก็ตัวเล็กนิดเดียวแถมยังช่วยตัวเองไม่ได้.???”
พระเจ้าทรงตอบว่า “ในท่ามกลางเทวดาทั้งหลาย
เราจะเลือกเทวดาองค์หนึ่งไว้สำหรับเจ้า และเธอผู้นั้น จะรอคอยเจ้าอยู่และจะคอยช่วยเหลือเจ้าเอง”
เด็กน้อยถามต่อว่า “แต่โปรดบอกลูกเถิด ในสวรรค์นี้ ลูกไม่ต้องทำอะไรเลย เพียงแค่ได้ขับร้องเพลงก็ทำให้ลูกมีรอยยิ้มได้
และลูกเองก็มีความสุขมากพออยู่แล้ว”
พระเจ้าทรงตอบว่า “เทวดาของเจ้า
จะคอยร้องเพลงกล่อมเจ้าเอง และจะคอยส่งยิ้มให้เจ้าอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน
ตัวเจ้าจะได้รู้สึกถึงความรักที่เทวดาองค์นั้นมีต่อเจ้าและก็จะเป็นสุขใจ”
เด็กน้อยยังถามต่อว่า “แล้วลูกจะเข้าใจเวลาที่พวกมนุษย์พูดกับลูกได้อย่างไรเล่า
ในเมื่อลูกไม่รู้จักภาษาที่พวกมนุษย์พูดกันเลย.???”
พระเจ้าทรงตอบว่า “เทวดาของเจ้าจะสอนให้เจ้ารู้จักภาษาที่งดงามที่สุดที่เจ้าไม่เคยได้ยินจากที่ใดมาก่อน
และด้วยความห่วงใยอย่างสุดซึ้งและความอดทนเป็นเลิศ เธอจะค่อย ๆ สอนให้เจ้าพูดจนได้”
เด็กน้อยยังคงกังวลจึงถามว่า “ลูกได้ยินมาว่าบนโลกมนุษย์มีคนเลวมากมาย
แล้วใครเล่าจะคอยปกป้องลูก.???”
พระเจ้าก็ทรงตอบว่า “ก็เทวดาของเจ้าไงที่จะคอยปกป้องเจ้า แม้ว่าสิ่งนั้นจะมีอันตรายจนต้องเอาชีวิตเข้าแลก”
และในเวลานั้น ถึงแม้ว่าในสวรรค์จะสงบสุขเพียงใด
แต่เสียงเรียกจากโลกมนุษย์ก็สามารถได้ยินกันไปทั่ว และเด็กน้อยก็รู้ว่าต้องรีบไปเกิดแล้ว
จึงถามพระเจ้าเบาๆ ว่า
“ข้าแต่พระเป็นเจ้า
นี่คงถึงเวลาที่ลูกจะต้องไปเกิดแล้ว ได้โปรดบอกลูกด้วยเถอะ ว่าเทวดาของลูกนั้นมีชื่อว่าอะไร.???”
พระเจ้าทรงตอบอย่างใจดีว่า “เทวดาของเจ้านั้นเหรอ ชื่อของเธอไม่ใช่เรื่องสำคัญ หรอก
แต่เมื่อพบกันเจ้าจะเรียกเธอว่า ....... แม่......” (Line
group)
โชคดีที่ยังมีแม่ แม้วันเวลาจะพรากหลายสิ่งไปจากความทรงจำ
ความชรานำพาความเป็นเด็กที่น่ารักกลับมา รอยยิ้มที่บริสุทธิ์ ความอ่อนโยนจากใจจริง
นี่คือเทวดาประจำบ้าน ผู้ที่สร้างอัตลักษณ์ของพระเจ้าให้ประทับอยู่ เทวดาองค์นี้ทำหน้าที่แม่อย่างสมบูรณ์
ขณะประคองแม่ขึ้นรถกลับบ้าน แม่ยิ้มส่งกำลังใจให้เช่นเคย
วันนี้ได้กอดแม่อย่างแนบแน่น ที่ผ่านมาเราเคยทำให้เทวดาองค์นี้ทุกข์ใจก็คงหลายหน
กระวนกระวายด้วยความห่วงใยก็หลายครั้ง จากนี้ความรักที่แม่มอบให้มาจะบังเกิดผล ด้วยการพยายามเป็นคนดีคนหนึ่งในสังคม
จากนี้สิ่งที่แม่ถ่ายทอด ความอดทน ความถ่อมตน ใจดีมีเมตตา
จะคงอยู่ในสายเลือดของลูกต่อไป
เพื่อให้เทวดาองค์นี้ได้สุขใจเมื่อมองเห็นความดีงามของลูก
ปล. ขอบคุณ แด่ เทวดาที่เราเรียกว่า “แม่” ทุกท่าน
ขอน้อมลงก้มกราบ...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น