กลับบ้านอย่างสุขใจ

กลับบ้านอย่างสุขใจ

การออกจากบ้านเพื่อไปทำงาน ทำภารกิจประจำวันของเราแต่ละคนนั้น ย่อมมีความแตกต่างกัน แต่ที่เหมือนกันคือเราต่างกระทำภารกิจนั้นให้แก่กันและกันโดยรู้ตัวบ้างและไม่รู้ตัวบ้าง และจะดีไม่น้อยเลยหากเราพยายามทำให้รู้ตัวบ่อย ๆ ว่าสิ่งที่เราได้กระทำอยู่นั้นมีประโยชน์ต่อผู้อื่นเพียงใด ไม่ว่าจะเป็นนักบริหาร แม่บ้าน ไม่ว่าจะเป็นนักการเมือง รปภ. ไม่ว่าจะเป็นนักบวช พนักงานประจำ ทุกชีวิตต่างเอื้อเกื้อกูลกัน ยิ่งเราตระหนักถึงสิ่งที่เราทำนั้นเพื่อผู้อื่นมากกว่าตัวเองมากเท่าใด เราจะกลับบ้านอย่างสุขใจทุกครั้งมากขึ้นเท่านั้น ไม่ใช่ว่า รอหมดเวลาเพื่อรีบกลับบ้าน แล้วกลับไปจมปลักกับความทุกข์พร่ำบ่นว่าทำไมไม่ได้ไม่เป็นอย่างคนนั้นคนนี้ หรือนำความอิจฉาแบกกลับบ้านไปด้วย

ในสังคมปัจจุบันที่กระแสมักจะทำให้คนเราต่างต้องดิ้นรนให้ตนเองพ้นความยากลำบาก จนกลายเป็นว่าต้องทำทุกอย่างเพื่อหลุดพ้น ที่ไหนได้เราต่างก็สร้างความทุกข์สร้างปมให้กันและกันเพิ่มขึ้น เราต่างมีความเห็นแก่ตัวจนเกินขอบเขต เรามัวแต่สร้างอาณาจักรให้ตัวเองหลงลืมการสร้างอาณาจักรของพระไปเสียสิ้น บางครั้งเราต่างก็คิดว่าเราต้องสร้างเกราะสร้างกำแพงเพราะความกลัวว่าชีวิตจะไม่มั่นคง ยิ่งสร้างกลับยิ่งกลัวยิ่งกลวง และหยุดที่จะก้าวเดินในหนทางธรรม สิ่งแรกเราต้องคิดเสมอว่าเรามิได้อยู่คนเดียวลำพังในโลก เรามีกลุ่ม มีเพื่อน มีครอบครัวและเราต้องเดินก้าวไปด้วยกัน ใครกลัวใครล้มก้าวไม่ไหว ก็ช่วยกันประคอง เพื่อเราจะกลับบ้านด้วยกันอย่างสุขใจ

ครั้งหนึ่ง พระสันตะปาปาทรงให้เด็กนักเรียน พร้อมด้วยผู้ปกครองและครูอาจารย์กว่า 9,000 คนจากโรงเรียนของคณะเยสุอิตเข้าเฝ้า โดยช่วงแรก พระสันตะปาปาทรงเตรียมบทสคริปท์ที่จะพูดกับเด็ก ๆ ไว้แล้ว แต่พระองค์เปลี่ยนใจ โดยยกสคริปท์ขึ้นมาและกล่าวว่า “จริง ๆ แล้ว พ่อเตรียมสคริปท์ไว้ 5 หน้า แต่พ่อเปลี่ยนใจไม่ใช้ดีกว่า พูดตามสคริปท์มันน่าเบื่อ! พ่อขอพูดสด ๆ กับพวกหนูก็แล้วกัน” ...

หลังจากพูดเสร็จ พระสันตะปาปาทรงเชิญเด็ก ๆ ถามคำถามพระองค์ในสิ่งที่อยากรู้ แล้วพระองค์จะตอบพวกเขาแบบเป็นกันเอง เราไปดูกันว่า งานนี้ เด็กถามและพระสันตะปาปาตอบ จะสนุกขนาดไหน

เด็กถาม: “พระสันตะปาปา ฟรังซิส พระองค์เคยต้องการจะเป็นพระสันตะปาปาไหมคะ”

พระสันตะปาปาตอบ: “หนูก็รู้อยู่แล้วว่า ใครที่ต้องการเป็นพระสันตะปาปา คนนั้นย่อมสนใจตัวเองมากกว่าพระศาสนจักร ซึ่งพระเจ้าไม่ต้องการคนแบบนี้ สำหรับตัวพ่อเอง พ่อไม่เคยต้องการจะเป็นพระสันตะปาปาเลย”

ภาพ : อินเตอร์เน็ต

เด็กถาม: “ทำไมพระองค์ไม่พักในวังพระสันตะปาปาคะ”

พระสันตะปาปาตอบ: “มันเป็นเรื่องเกี่ยวกับชีวิตฝ่ายจิตน่ะ การอยู่ตามลำพังในวังพระสันตะปาปาทำให้พ่อไม่สามารถแบ่งปันสิ่งดี ๆ ให้กับเพื่อนพี่น้อง นิสัยของพ่อคือชอบอยู่เป็นหมู่คณะ (เพราะเป็นคณะนักบวชที่มีจิตตารมณ์อยู่เป็นหมู่คณะ) พ่อพยายามดำเนินชีวิตแบบเรียบง่าย ไม่หรูหรา ไม่ฟุ่มเฟือย เพื่อที่เราจะได้เหมือนกับผู้ยากไร้และยึดความยากจนแบบพระเยซู ... เด็ก ๆ ที่รัก พ่ออยากเชิญชวนหนู ๆ ใช้ชีวิตแบบเรียบง่าย ลองดูรอบตัวเราซิ มีแต่ความหรูหรา เราถูกป้อนสิ่งฟุ่มเฟือยเข้าตัวทุกวัน ลองเปรียบตัวเรากับเด็กที่อดอยากหิวโหยดูซิ มันต่างกันมากนะ พวกหนูมีโอกาสดีและได้เกิดมาในครอบครัวที่เพียบพร้อม ก็จงอย่าทำตัวฟุ่มเฟือย แต่จงทำตัวให้เหมือนพระเยซูนะ”

ภาพ : อินเตอร์เน็ต

เด็กถาม: “พระสันตะปาปาครับ พระองค์มีคำแนะนำให้ผมไหมครับ ถ้าผมตั้งใจทำสิ่งใดแล้ว มันล้มเหลวและไม่เป็นไปตามที่ฝันอะครับ”

พระสันตะปาปาตอบ: “มีซิ พ่ออยากบอกว่า จงอย่ากลัวความล้มเหลว ความงดงามของการก้าวเดินอยู่ที่จงอย่าหลีกเลี่ยงความล้มเหลว แต่จงหลีกเลี่ยง ‘การจมปลัก’ อยู่กับความล้มเหลว ถ้าล้มแล้วต้องรีบลุก จงลุกและก้าวเดินอีกครั้ง อย่างไรก็ตาม มันคงแย่ถ้าเราก้าวเดินคนเดียว มันคงน่าเบื่อไม่น้อย ดังนั้น จงก้าวเดินไปพร้อมกับเพื่อน ๆ ที่รักเราและคอยช่วยเหลือเรา จงเดินไปกับพวกเขาจนถึงเป้าหมาย”

เด็กถาม: “พระสันตะปาปายังติดต่อกับเพื่อน ๆ ที่บ้าน(อาร์เจนติน่า)ไหมคะ พระองค์คิดถึงเพื่อนบ้างไหม”

พระสันตะปาปาตอบ: “หนูจ๋า พ่อเพิ่งจะเป็นพระสันตะปาปาได้แค่ 2 เดือนครึ่งเองนะ แน่นอนว่า พ่อย่อมคิดถึงเพื่อน ๆ เพราะความทรงจำเกือบทั้งชีวิตของพ่ออยู่ที่อาร์เจนติน่า พ่อคิดถึงเพื่อนพี่น้องทุกคน บ่อยครั้ง เพื่อน ๆ ก็เขียนจดหมายมาคุยกับพ่อ สิ่งหนึ่งที่พ่ออยากบอกหนูก็คือ คนเราอยู่คนเดียวไม่ได้นะ เราต้องมีเพื่อน นี่เป็นสิ่งสำคัญที่พ่ออยากสอนพวกหนูนะ” (ข้อมูล : Pope Report)

วันนี้เราได้คุยกับเพื่อนกี่คน คุยกันด้วยเรื่องอันใด คุยด้วยเรื่องความดีงามมากน้อยเพียงใด แล้วกลับถึงบ้านอย่างสุขใจหรือไม่ ถ้าไม่!!! ลองดูวันพรุ่งนี้อีกครั้ง แล้วพยายามนำความสุขกลับบ้านให้ได้ในทุกครั้ง

ทำเลยไม่พร่ำเพ้อ

ทำเลยไม่พร่ำเพ้อ

              สำหรับประเทศญี่ปุ่น ที่เพิ่งโดนพายุไต้ฝุ่นฮากีบิสถล่ม ชนิดที่ว่ารุนแรงที่สุดในรอบ 60 ปี แต่ประเทศญี่ปุ่นก็ผ่านพ้นวิกฤติมาได้ด้วยความพร้อม ความมีวินัย การวางแผนที่ดี สื่อสารและทำตามคำแนะนำขององค์กรของรัฐอย่างจริงจัง ไม่พูดเยอะ ไม่อวดรู้ ไม่โวยวาย ไม่เรียกร้อง ร่วมมือร่วมใจกัน หลายภาพ หลายสื่อที่นำเสนอความมีวินัยและการจัดการที่รวดเร็ว ทำให้คนทั้งโลกรู้ถึงความสามัคคีและคุณภาพของคนญี่ปุ่น เราจึงเห็นความเสียหายไม่มาก และการฟื้นฟูที่รวดเร็ว ประเทศเขาเป็นประเทศที่ประสบภัยพิบัติบ่อยครั้งและหนักหนา แต่ดูเหมือนว่าสิ่งเหล่านี้ทำให้พวกเขาเข้มแข็ง และพัฒนาเจริญเติบโตขึ้นด้วยคุณภาพอย่างแท้จริง

             ถึงแม้ว่าประเทศญี่ปุ่นเคยถูกถล่มด้วยระเบิดปรมาณู ที่เมืองนางาซากิและฮิโรชิมา ทำให้เป็นประเทศพ่ายแพ้สงครามจนเกือบสิ้นแผ่นดิน เมื่อเริ่มตั้งต้นใหม่จึงร่วมมือร่วมใจกันพัฒนาประเทศจนกลายเป็นประเทศผู้นำทางด้านเศรษฐกิจประเทศหนึ่งของโลกเลยทีเดียว ประเทศเขามีความสงบสุขเพราะบทเรียนจากบาดแผลของสงครามทำให้พวกเขาเห็นคุณค่าของสันติ พระสันตะปาปาฟรังซิส ปรารถนาที่จะมาเยี่ยมเยียนให้กำลังใจ นำสันติสุขมาสู่คนญี่ปุ่น และสำหรับเราคนไทย ถึงแม้ว่าเรายังไม่ถึงขั้นสาหัสเหมือนคนญี่ปุ่น เราเป็นเพียงกลุ่มคนเล็ก ๆ กลุ่มหนึ่งในประเทศนี้ แต่เราก็มีความสงบภายใต้พระบรมโพธิสมภารของพระมหากษัตริย์ตลอดมา ก่อนที่พระองค์จะเสด็จมาเยือนพวกเรา เราจึงควรสร้างความหวังและสันติสุข นำแสงสว่างแห่งความรักฉายแสงสู่สังคมเพื่อให้ทุกคนที่อยู่รายล้อมเรา จะได้พบกับความสุขที่แท้จริง เพื่อให้การมาเยือนของสันตะบิดรเปี่ยมไปด้วยความสุข

           ในความจริงพระสันตะปาปาพระองค์นี้มีพระชนมายุเยอะพอสมควร ร่างกายมิได้แข็งแรง แต่หัวใจของพระองค์ท่านนั้นแกร่งยิ่งนัก พร้อมที่จะมาหาลูก ๆ ผู้ห่างไกล สมเด็จพระสันตะปาปาฟรังซิส เคยประทานการสัมภาษณ์ในหัวข้อการเสด็จเยือนต่างประเทศ พระองค์ยอมรับว่า ช่วงเริ่มสมณสมัย พระองค์วางแผนว่า ไม่ต้องการเดินทางไกลมากเกินไป (อาทิ ต่างประเทศ) แต่หลังจากได้ไปเยี่ยมผู้ลี้ภัยที่เกาะลัมเปดูซ่า ประเทศอิตาลี ช่วงต้นเดือนกรกฎาคม ปี ค.ศ. 2013 พระองค์ทรงเปลี่ยนความคิดทันที เพราะพระองค์สัมผัสได้จากข่าวต่าง ๆ ที่ถูกเผยแพร่ออกไปว่า การที่พระสันตะปาปาไปเยี่ยมสัตบุรุษตามที่ต่าง ๆ โดยเฉพาะผู้สิ้นหวัง มันเป็นการช่วยฟื้นฟูความหวังให้กับสัตบุรุษที่ได้พบพระสันตะปาปาอย่างแท้จริง พระสันตะปาปายังกล่าวด้วยว่า “พ่อไม่เคยชอบการเดินทางบ่อย ๆ ตอนเป็นพระสังฆราชที่บัวโนสไอเรส ประเทศอาร์เจนตินา พ่อเดินทางมากรุงโรมเฉพาะงานที่จำเป็นและพ่อเลี่ยงไม่ได้จริง ๆ สำหรับพ่อ มันเป็นเรื่องหนักเสมอที่จะต้องออกจากสังฆมณฑลของตน เพราะสำหรับสังฆมณฑล พระสังฆราชคือ “คู่ชีวิต” ของสังฆมณฑลเลยนะ”

           การเยือนต่างประเทศครั้งแรกของพระสันตะปาปาฟรังซิส คืองานเยาวชนโลก 2013 ที่นครริโอ เดอ จาเนโร ประเทศบราซิล ครั้งนี้พระสันตะปาปายอมรับว่า “งานนี้ถูกกำหนดไว้ก่อนที่พ่อจะได้รับเลือกเป็นพระสันตะปาปา และแน่นอน งานเยาวชนโลกเป็นหน้าที่สำหรับพระสันตะปาปาที่ต้องไปร่วมงาน งานนี้ไม่มีข้อสงสัยเลย ยังไง พ่อต้องไปอยู่แล้ว” พระสันตะปาปาทรงกล่าวติดตลก เวลาไปเยือนประเทศต่าง ๆ “หลายครั้ง ผู้คนจะตะโกนต้อนรับพ่อด้วยคำว่า “โฮซานนา” ปฏิกิริยาของพ่อเวลาได้ยินเขาตะโกนคำนี้ก็คือพ่อจะนึกถึงเหตุการณ์ในพระวรสาร ฝูงชนเริ่มต้นด้วยการตะโกนโฮซานนาเพื่อต้อนรับ แต่ตอนจบ เขาอาจจะตะโกนว่า “เอามันไปตรึงกางเขน” ก็ได้นะ”

           พระสันตะปาปาฟรังซิส ทรงยกสิ่งที่สมเด็จพระสันตะปาปา เปาโล ที่ 6 ตรัสไว้เกี่ยวกับการเสด็จเยือนต่างประเทศ มาเป็นสิ่งเตือนใจพระองค์ นั่นคือ “ไม่มีแม้แต่วินาทีเดียวที่พ่อเหนื่อยกับการยกมืออวยพรฝูงชน” คำพูดนี้ทำให้ พระสันตะปาปาฟรังซิส เข้าใจอย่างถ่องแท้เลยว่า ทำไมพระสันตะปาปาต้องเยือนต่างประเทศ

      พระสันตะปาปา ยังแบ่งปันด้วยว่า พระองค์ยังไม่ตัดสินใจจะเสด็จเยือนประเทศในโลกตะวันตกประเทศใด แต่ในใจของพระองค์ ทรงต้องการจะไปเยือน “ประเทศชายขอบที่หลายคนมองข้าม” มากกว่า เพราะประชาชนในประเทศเหล่านี้จะได้ประโยชน์อย่างมาก สุดท้าย พระสันตะปาปายอมรับว่า “วิธีการเข้าหาฝูงชน” ของพระองค์สร้างปัญหาให้ทีมรักษาความปลอดภัย เพราะพระองค์ไม่ต้องการใช้รถที่มีกระจกกันกระสุน และต้องการสัมผัสฝูงชนแบบใกล้ชิดที่สุดเท่าที่จะทำได้ อย่างไรก็ตาม พระสันตะปาปาฟรังซิส ย้ำว่า พระองค์จะไม่เปลี่ยนแปลงวิธีการนี้ เพราะพระสันตะปาปาคือนายชุมพาบาลและบิดา ดังนั้น มันต้องไม่มีสิ่งกีดขวางพระสันตะปาปากับประชาชนของพระองค์ ถึงมันจะเสี่ยงภัย แต่พระเจ้าจะจัดการทุกสิ่งเอง (ข้อมูล Pope Report)

          แบบอย่างของคนญี่ปุ่นและพระสันตะบิดรของเราคือ การลงมือทำ ไว้ใจในพระ ไว้ใจในกันและกัน ไม่บ่นพร่ำเพ้อ ชีวิตแบบนี้จึงเป็นชีวิตที่จะเดินสู่สันติสุขอย่างแท้จริง ความมีวินัยอย่างหนึ่งที่แสนง่ายในชีวิตเราคือ การไม่พูดเยอะ ไม่บ่น แต่วางใจในพระและลงมือทำตามที่พระจิตเจ้านำทางหรือดลใจ สิ่งไหนทำแล้วสุขใจสิ่งนั้นคือทางแห่งความงาม...

ความเรียบง่ายที่ยิ่งใหญ่

ความเรียบง่ายที่ยิ่งใหญ่

เป้าหมายหลักของผู้คนทั่วไปคือการได้รับตำแหน่งที่สูงสุด ทำงานก็เพื่อให้เป็นเจ้าคนนายคน เราจึงต่างดิ้นรนเพื่อให้มีอำนาจ เราต่างก้าวขึ้นให้เหนือทุกคนจนลืมค่าของทุกคนไป หลงลืมไปว่า เราต่างเกิดมาเพื่อกันและกัน รับใช้กัน ที่ไหนได้ เราต่างกดขี่กัน กดดันกันเพื่อตัวเองจะได้เป็นที่หนึ่ง ใช่หรือไม่ เรามักหลงลืมคำสอนที่ว่า คนสุดท้ายจะกลายเป็นคนแรก และคนแรกจะอยู่ปลายทางหางแถว ผู้คนในยุคที่ถูกกระแสแห่งความเห็นแก่ตัวเข้าครอบครอง ทำให้เกิดภาวะไร้สุข ไม่ใส่ใจชีวิตภายใน ไร้ที่พึ่งพิง เงียบเหงาเศร้าในวิญญาณ รอวันสิ้นสลายหายไป กระแสนี้กำลังค่อย ๆ เป็นวิกฤตของสังคมโลก ที่น่ากลัวกว่าสงครามโลก อัตราการฆ่าตัวตายมีจำนวนมากขึ้นเรื่อย ๆ จนมีมากกว่าคนที่เสียชีวิตจากภัยสงครามอย่างไม่น่าเชื่อโลกเหมือนกำลังสิ้นหวัง และแล้ววันหนึ่งเกิดปรากฏการณ์การเปลี่ยนแปลงของสังคมโลก จากคนไร้ชื่อเสียง จากพระคาร์ดินัลละตินอเมริกาธรรมดาที่ทำให้โลกกลับหันมามอง มาใส่ใจคุณค่าชีวิตมากขึ้น

            ภายหลังจากพระศาสนจักรคาทอลิกได้ผู้นำจิตวิญญาณคนใหม่ กระแสฟีเว่อร์สมเด็จพระสันตะปาปาฟรังซิส ทำให้ค่าเฉลี่ยในพิธีต่าง ๆ ที่พระสันตะปาปาเป็นประธานพุ่งสูงขึ้นอย่างมาก อาทิ การเข้าเฝ้าทั่วไปซึ่งจะจัดทุกวันพุธที่วาติกัน ปกติจะมีคนมาเฝ้าพระสันตะปาปาประมาณ 8,000 – 25,000 คน ปรากฏว่า มีคนมาเข้าเฝ้าสูงถึง 30,000 – 70,000 คนต่อครั้ง ส่วนการสวดทูตสวรรค์แจ้งข่าวทุกเที่ยงวันอาทิตย์ (ถ้าเป็นปาสกาจะเรียกสวดราชินีแห่งสวรรค์) ปกติค่าเฉลี่ยจะอยู่ที่ 25,000 คน แต่ในยุคพระสันตะปาปาฟรังซิส ตัวเลขพุ่งสูงถึง 70,000 – 250,000 คน

จากความเรียบง่าย จากการไม่ถือตัวของพระสันตะปาปาฟรังซิส การปฏิเสธการสวมรองเท้าสีแดงอันเป็นรองเท้าพระสันตะปาปา การปฏิเสธที่จะไปนอนในวังพระสันตะปาปา แต่เลือกห้องนอนเล็ก ๆ ในหอพักซางตา มาร์ธา และอื่น ๆ อีกมากมาย สื่อมวลชนต่างประเทศต่างเรียกการตัดสินใจแบบนี้ว่า 

“ฟรังซิสสไตล์”

เหตุผลที่ไม่พำนักในวังพระสันตะปาปา – เรื่องนี้ ได้รับการเฉลยจาก “คุณพ่อฮอร์เก้ ชิชินโซล่า” สงฆ์ชาวอาร์เจนไตน์ ผู้เป็นสหายคนสนิทของพระสันตะปาปาฟรังซิส คุณพ่อชิชินโซล่าเผยว่า สาเหตุที่พระสันตะปาปายังพักที่ห้องพักเล็ก ๆ ในหอพักซางตา มาร์ธา แทนที่จะเป็นวังพระสันตะปาปา เป็นเพราะ “พระสันตะปาปาต้องการอยู่แบบหมู่คณะ(แบบจิตตารมณ์นักบวช) พระองค์ไม่ต้องการอยู่แบบโดดเดี่ยวตัวใครตัวมัน พระองค์อยากจะเสวยอาหารแบบมีเพื่อนร่วมโต๊ะและพูดคุยแบ่งปันเรื่องราวประจำวันกัน” 

นอกจากนี้ คุณพ่อชิชินโซล่ายังเผยว่า เป็นความจริงที่พระสันตะปาปา ฟรังซิส ทรงอุทานออกมาทันทีที่ได้เข้าวังพระสันตะปาปาเป็นครั้งแรกว่า “โอ .. ห้องนี้(วังพระสันตะปาปา)ใหญ่เกินไป ถึงขนาดจุคนได้ 300 คนเลยนะ!! พ่อไม่ต้องการที่พักใหญ่ขนาดนี้หรอก”

วันหนึ่งพระสันตะปาปาฟรังซิส ทรงตื่นนอนและเดินออกมาหน้าห้อง (เวลาประมาณ ตี 4.30 น.) พระองค์เห็นทหารสวิสยืนรักษาความปลอดภัยหน้าห้องนอน พร้อมหอกประจำตัว

พระสันตะปาปาจึงตรัสถามเขาว่า “มาทำอะไรตรงนี้ นี่คุณอยู่ตรงนี้มาทั้งคืนเลยเหรอ”

ทหารสวิส: ครับผม

พระสันตะปาปา: ยืนแบบนี้ (ทั้งคืน) ???

ทหารสวิส: พระสันตะบิดรผู้ศักดิ์สิทธิ์ครับ ผมเข้าเวรถัดจากเพื่อนผมครับ

พระสันตะปาปา: แล้วคุณไม่เหนื่อยบ้างเหรอ

ทหารสวิส: มันเป็นหน้าที่ของผมครับพระสันตะปาปา ผมต้องดูแลรักษาความปลอดภัยให้พระองค์

จากนั้นพระสันตะปาปาทรงมองเขาด้วยความห่วงใย และเสด็จกลับเข้าไปในห้องพักของพระองค์ นาทีต่อมา พระสันตะปาปาฟรังซิสทรงถือเก้าอี้ออกมาด้วย

พระสันตะปาปาตรัสกับเขาว่า “เอ้า ... อย่างน้อยก็นั่งลงและพักบ้างนะ”

ทหารสวิสทำตาเลิกลั่ก และทูลพระองค์ว่า “พระสันตะบิดรผู้ศักดิ์สิทธิ์ โปรดอภัยให้ลูกด้วย ลูกทำแบบนั้นไม่ได้จริง ๆ เรามีกฎว่าทำแบบนั้นไม่ได้ครับ”

พระสันตะปาปา: กฏ????

ทหารสวิส: มันเป็นคำสั่งจากผู้บัญชาการครับ พระสันตะบิดรผู้ศักดิ์สิทธิ์

จากนั้น พระสันตะปาปาทรงยิ้มรับ และตรัสว่า “โอ้ว จริงดิ ... เอาล่ะ ดีเลย พ่อคือพระสันตะปาปานะ!!! และพ่อขอสั่งให้คุณนั่งลงเดี๋ยวนี้”

ทันใดนั้น ทหารสวิสก็นั่งลงบนเก้าอี้ที่พระสันตะปาปาทรงแบกออกมาให้

และพระสันตะปาปาก็เสด็จกลับเข้าไปในห้องพักอีกครั้ง คราวนี้ พระองค์ทรงถือ “ขนมปังกับแยม” ออกมาให้ทหารสวิสคนนี้และตรัสกับเขาว่า “คุณอยู่เฝ้าตรงนี้มานานหลายชั่วโมง คุณต้องหิวแน่ ๆ เอ้า .. ทานซะนะ ... ขอให้อร่อยกับอาหารนะน้อง” (ข้อมูล : Pope Report)

การเห็นคุณค่าของผู้คนรอบข้างคือบ่อเกิดแห่งความยิ่งใหญ่ที่แท้จริง สิ่งนี้ย้ำเตือนเราให้เห็นคุณค่าของผู้คนรอบข้าง อย่าให้ความเห็นแก่ตัวนำทางชีวิตเรา ทำสิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ ในชีวิตเราให้มีคุณค่า แล้วชีวิตเราจะมีคุณค่ามากขึ้นเรื่อย ๆ

ล้างทางใจ

ล้างทางใจ

การเตรียมงานเตรียมพื้นที่สำหรับสมเด็จพระสันตะปาปาฟรังซิส กำลังดำเนินการอย่างต่อเนื่อง ที่วัดเซนต์หลุยส์ของเราซึ่งอยู่ใกล้ที่ประทับของพระองค์ในภารกิจเยือนประเทศไทยในครั้งนี้ จึงได้มีการตระเตรียมในหลาย ๆ ด้าน เดินผ่านมาที่วัดเห็นหลังคามีคนหลายคนกำลังปีนป่ายขัดสีเพื่อให้ขาวสะอาดขึ้น งานแบบนี้เราก็ต้องอาศัยคนที่มีความชำนาญการ ก็คงเหมือนกับการที่สมเด็จพระสันตะปาปาที่พระเจ้าทรงเลือกสรรให้มารับภารกิจแห่งรักนี้ ย่อมต้องเป็นผู้ที่เหมาะสมกับงานที่พระทรงมอบหมาย ในวันที่สันติภาพหายาก ในยุคที่ผู้คนต่างละทิ้งความเชื่อและละเลยคนยากไร้ไม่มีที่พึ่งพิง ในยุคที่มีแต่ความเห็นแก่ตัว สมเด็จพระสันตะปาปาพระองค์นี้เป็นผู้มีความนบ

นอบ เป็นผู้ที่เต็มไปด้วยเมตตาในหัวใจ จึงเหมาะสมยิ่งนักที่จะมาเป็นผู้ชำระล้างสังคมให้สะอาดยิ่งขึ้น

เสียงย่ำระฆังที่กังวานคืนวันที่ 13 มีนาคม 2013 เวลา 19.08 นาฬิกา หลังจากที่ควันสีขาวพวยพุ่งออกมาทางปล่องไฟของวิหารน้อยซิสติน เป็นสัญญาณว่า เราได้สมเด็จพระสันตะปาปาพระองค์ใหม่เรียบร้อยแล้ว

สมเด็จพระสันตะปาปาฟรังซิส เสด็จออกมุขกลางหน้ามหาวิหารนักบุญเปโตร โดยมิได้ทรงสวมใส่เสื้อคลุมที่ถือเป็นยศตำแหน่งสูงสุดแห่งการปกครองพระศาสนจักร เหมือนดังที่เคยปฎิบัติกันมา พระดำรัสแรกในค่ำคืนนั้นสร้างความประทับใจให้กับผู้คนทั่วโลกว่า “พี่น้องชายหญิงที่รัก สวัสดีตอนเย็น!ดูเหมือนว่า บรรดาพี่น้องพระคาร์ดินัลได้พยายามอย่างสุดความสามารถที่จะเลือกคน ๆ นั้น และเราก็ทำได้แล้ว พ่อขอขอบคุณสำหรับการต้อนรับของพวกท่าน สังฆมณฑลโรมก็มีพระสังฆราชของตนเองแล้ว ขอบคุณ! ก่อนอื่น พ่ออยากจะมอบคำภาวนาให้กับพระสังฆราชกิตติคุณของเรา สมเด็จพระสันตะปาปา เบเนดิกต์ ที่ 16 ขอให้พวกเราภาวนาเพื่อพระองค์ เพื่อที่พระเจ้าจะทรงอวยพรและแม่พระทรงปกปักรักษาพระองค์ท่าน” จากนั้น พระสันตะปาปาทรงนำสวดเพื่อพระสันตะปาปากิตติคุณ เบเนดิกต์ ที่ 16

“ตอนนี้ พวกเราได้ออกเดินทางพร้อมกัน การเดินทางของความเป็นพี่น้องกัน การเดินทางของความรัก และการเดินทางของความวางใจระหว่างพวกเรา ขอให้เราภาวนาเพื่อกันและกันเสมอ ขอให้เราภาวนาเพื่อโลก เพื่อเป็นจิตวิญญาณอันยิ่งใหญ่ของความเป็นพี่น้องกัน พ่อหวังเป็นอย่างยิ่งว่าการเดินทางร่วมกันของพระศาสนจักรที่ได้เริ่มต้นขึ้นในวันนี้จะผลิดอกออกผลต่อการประกาศพระวรสารบัดนี้ พ่อจะอวยพรพี่น้อง แต่ก่อนที่พ่อจะอวยพร พ่ออยากจะขอร้องพวกท่านได้ภาวนาขอพระเจ้าโปรดทรงอวยพรพ่อด้วย นี่เป็นคำภาวนาจากสัตบุรุษที่วอนขอพรเพื่อพระสังฆราชของตน เอาล่ะ ให้เราเงียบสักครู่ ขอให้พวกท่านภาวนาเพื่อพ่อด้วยนะ (เงียบและภาวนา)

พ่อจะอวยพรทุกท่านและอวยพรให้แก่ทุก ๆ คนบนโลกด้วย อวยพรให้กับชายและหญิงที่มีจิตใจดีงาม (พระสันตะปาปาประทานพร) พี่น้องที่รัก พ่อคงต้องลาแล้ว ขอบคุณสำหรับการต้อนรับ โปรดภาวนาเพื่อพ่อด้วยนะ ภาวนาจนกว่าเราจะพบกันอีกครั้ง เราจะได้พบกันอีกเร็ว ๆ นี้ พรุ่งนี้ พ่ออยากจะไปสวดขอแม่พระ เพื่อให้แม่พระคุ้มครองรักษากรุงโรม ราตรีสวัสดิ์และนอนหลับฝันดี!”

หลังจากพระองค์ได้รับการคัดเลือกให้เป็นสมเด็จพระสันตะปาปา ทรงเลี่ยงการประทับรถยนต์พระที่นั่งหลังจากที่ปรากฏพระองค์กับฝูงชนที่มุขกลาง โดยเลือกเสด็จร่วมกับพระคาร์ดินัลองค์อื่น ๆ เพื่อไปร่วมอาหารมื้อค่ำ ซึ่งจัดขึ้น ณ ที่พักของพระคาร์ดินัลที่มาร่วมเลือกตั้งพระสันตะปาปา พระองค์ได้ชื่อเป็นผู้มีสมถะ เคร่งวินัย ใช้ชีวิตบนความเรียบง่าย ไม่มีพิธีรีตอง อาศัยอยู่ในอาคารชุดขนาดเล็กนอกเมืองบัวโนสไอเรส และใช้รถเมล์ประจำทางในการเดินทางประจำวัน

ทำไมพระสันตะปาปาถึงปรารถนาใช้นามว่า “ฟรังซิส” บางคนคิดว่าเป็น ฟรังซิส เซเวียร์ บ้างก็ ฟรังซิส เดอ ซาลส์ หรือไม่ก็ ฟรังซิส อัสซีซี  พระองค์เล่าที่มาที่ไปว่า “ในระหว่างการเลือกตั้งพระสันตะปาปา พ่อนั่งติดกับพระคาร์ดินัล เคลาดิโอ ฮุมเมส ประธานกิตติคุณสมณกระทรวงเพื่อพระสงฆ์ ผู้เป็นเพื่อนที่แสนดี ตอนที่พระสันตะปาปาองค์ใหม่ได้รับเลือกด้วยคะแนน 2 ใน 3   พระคาร์ดินัลฮุมเมสมากอดและจุมพิตมือพ่อ พร้อมกล่าวว่า “อย่าลืมคนยากจนนะ” คำว่า “คนยากจน คนยากจน” นี่แหละที่ติดในหัวพ่อทันที วินาทีนั้น เมื่อคิดถึงความยากจน พ่อนึกถึงนักบุญฟรังซิส อัสซีซี ผู้ที่ยังเป็นบุรุษแห่งสันติภาพอีกด้วย นั่นจึงเป็นที่มาว่าชื่อนี้ สำหรับตัวพ่อเอง นักบุญฟรังซิสเป็นบุรุษแห่งความยากจน สันติ และยังเป็นคนที่รักและปกป้องสิ่งสร้างของพระเจ้า ทุกวันนี้ เราไม่ได้มีความสัมพันธ์อันดีงามกับสิ่งสร้างของพระเจ้าไม่ใช่เหรอ นักบุญฟรังซิส คือบุรุษที่มอบจิตวิญญาณแห่งสันติและความยากจนให้กับเรา พ่อจึงอยากให้พระศาสนจักรดำเนินชีวิตต่ำต้อยและเพื่อคนยากจน”

นี่คือต้นแบบของการล้างทางใจที่เราควรจะเตรียมใจให้เปี่ยมด้วยเมตตาและสันติไว้เพื่อต้อนรับพระองค์

(ขอบคุณข้อมูลจาก Pope Report)