ฝนเม็ดนั้น (คำพูดนั้น)

ฝนเม็ดนั้น (คำพูดนั้น)

            ระหว่างเดินเล่นดูของในงานแห่งหนึ่ง ท้องฟ้ายามเย็นสีฟ้าเข้ม แต่แล้วจู่ ๆ หยดน้ำหยดหนึ่งร่วงหล่นมาปะทะใบหน้า เมื่อเงยขึ้นมองท้องฟ้าอีกที กลายเป็นก้อนเมฆดำปกคลุม ยังไม่ทันจะวิ่งเข้าหาที่หลบฝน สายน้ำจากเบื้องบนก็ไหลพรั่งพรู ความเปลี่ยนแปลงที่รวดเร็วเกิดขึ้นอีกคำรบหนึ่ง นี่เป็นสัญญาณว่า ฤดูฝนเริ่มต้นอีกวาระ สำหรับคนเมืองดูเหมือนจะไม่ค่อยจะถูกโฉลกกับสายฝนมากนัก เพราะตกเมื่อไรติดเมื่อนั้น เทเมื่อไรท่วมเมื่อนั้น ความลำบากในการเดินทางบังเกิดขึ้น จากที่ใช้เวลานานอยู่แล้วต้องเพิ่มไปอีกเป็นเท่าตัว จะว่าไปคงไม่ใช่ในฤดูฝนอย่างเดียวกระมัง ที่ทำให้เราเกิดทุกข์ลำบาก เอาเข้าจริงแทบทุกวันด้วยซ้ำเราก็เผชิญกับความทุกข์ ไม่มีหรอกที่ไม่ทุกข์ เมื่อใดที่เจอความทุกข์ กัดฟันทนเอาเดี๋ยวมันก็ผ่านไป ทุกข์สิ้น สุขย่อมเกิด ไม่มีงานใดที่ทำแล้วไม่เหนื่อย เมื่อใดที่เหนื่อยก็หาเวลาพัก พักแล้วก็หายเหนื่อย เพราะทุกข์จึงเรียกว่าชีวิต เพราะเหนื่อยคุณค่าจึงเกิดขึ้น แต่ละคนจะมีวิธีการและระบบจัดการกับความทุกข์นั้นอย่างไรที่จะไม่ให้ชีวิตต้องจมไปกับสิ่งนั้น

ในความเปลี่ยนแปลงของวันเวลาและสิ่งสร้างในโลกนี้รวดเร็วนัก หลายครั้งหลายหนเกิดคำถามในใจว่า วันนี้เรามีสิ่งอำนวยความสะดวกมากมาย เราสามารถทำสิ่งต่าง ๆ ได้มากมี และอย่างง่ายดาย แต่เหตุไฉนหนอ เรายังไม่สามารถจัดการกับความทุกข์ยากในชีวิตได้ ใช่หรือไม่ สิ่งอำนวยความสะดวกสบายเหล่านั้นมิอาจจะทำให้จริตจิตใจคนเราพัฒนาขึ้นได้เลย แถมกลับทำให้แคบลง ๆสวนทางกับความเปลี่ยนแปลงด้านวัตถุภายนอกอย่างสิ้นเชิง เรามีเครื่องมือสื่อสารให้ติดต่อปฏิสัมพันธ์กันอย่างง่ายดายและกว้างไกล ใยเรากลับเห็นคนป่วยทางด้านจิตมากขึ้น ยิ่งน่าตกใจคือ เราเห็นเด็กที่เริ่มเข้าสู่วัยรุ่น เป็นโรคซึมเศร้ากันมากขึ้น เคยมีเด็กบางคนมาเล่าความทุกข์ให้ฟัง ส่วนใหญ่ปัญหาคือการพูดคุยกับเพื่อนไม่ค่อยจะรู้เรื่อง ไม่ค่อยจะเข้าใจ ต่างคนต่างพูดในสิ่งที่ตัวเองคิดและติดยึด ไม่ฟังความคิดคนอื่น ต่างคนต่างยึดติด เมื่อคุยกันไม่รู้เรื่องก็รู้สึกเกิดความขัดแย้ง และด้วยความเป็นวัยรุ่นวัยที่ต้องอยู่กับเพื่อนฝูง เมื่อเกิดขัดใจกัน นี่จึงเป็นเรื่องใหญ่มากสำหรับพวกเขา เกิดอาการคิดมากนอนไม่ได้กินไม่อิ่ม ปัญหาสุขภาพจิตก็ตามมา

บางทีการไม่ยอมรับกันและกันก็คือปัญหาของมวลมนุษย์มาทุกยุคทุกสมัย ปัญหาครอบครับในยุคปัจจุบันก็เช่นกัน สามีพูดอย่างภรรยาพูดอีกอย่าง แล้วเราก็ไม่ฟังกัน หรือ แค่ฟังผ่าน ๆ ไม่เข้าใจในสิ่งที่อีกฝ่ายต้องการ การเอาตัวเอง เหตุผล และความคิดของตัวเองเป็นที่ตั้ง มักนำมาซึ่งพายุแห่งความขัดแย้ง คำพูดที่รุนแรง เกิดภาวะกดดันที่ไม่อาจจะระบายก็มักจะไหลหลั่งออกมาไม่วันใดก็วันหนึ่ง บางทีเราอาจจะไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าฝนกำลังตั้งเค้ามา และเมื่อฝนเม็ดแรกปะทะใบหน้า แทนที่จะหาที่หลบฝนเรากลับยืนจังก้าท้าทาย ความแตกแยกจึงเกิดขึ้น

ไม่ว่าคนเราจะพัฒนาเครื่องมือสื่อสารให้พูดได้เหมือนมนุษย์อย่างไรก็ไม่อาจจะมีคำพูดที่จะก่อให้เกิดความสุขได้เท่ากับคำที่ออกจากปากด้วยหัวใจของคนได้ เช่นกันคำพูดของเราหลายครั้ง ก็นำมาซึ่งความทุกข์ให้กับผู้อื่นได้ด้วยเหมือนกัน สรุปแล้วไม่ว่าเราจะใช้คำพูดออกมาในรูปแบบใด เราต้องหมั่นตรวจสอบว่าคำพูดของเรานั้นจะไม่ไปทำให้เกิดความทุกข์ขึ้นมาอีกหนึ่งทุกข์ในโลกนี้ คำพูดที่ดูถูกกัน ใส่ร้ายกัน เกรี้ยวกราด ประชดประชัน ควรจะต้องลดลงในชีวิตเราบ้าง พูดแต่สิ่งดี พูดในสิ่งที่เราเชื่อว่าจะสร้างความสุขให้กับทุกคน และที่สำคัญ ฝึกที่จะไม่ใส่ใจในทุกคำพูดของคนอื่น มีปัญญาที่จะรับกับคำพูดที่แสดงถึงการก่อให้เกิดกิเลสและความโมโห มีเรื่องเล่าว่า

วันหนึ่ง...ในงานเลี้ยงฉลองความสำเร็จของ “โคลัมบัส” ที่กษัตริย์สเปนจัดขึ้น ขุนนางที่หมั่นไส้ “'โคลัมบัส” มานาน ก็กระแนะกระแหนโคลัมบัสด้วยเหตุผลเดิม ๆ

“แค่เดินเรือออกไป แล้วพบแผ่นดินใหม่...ที่มันมีอยู่แล้ว ใคร ๆ ก็ทำได้!”

โคลัมบัส ไม่โต้ตอบ... แต่หยิบ ไข่ต้ม ใบหนึ่งขึ้นมา

“ท่านตั้งไข่นี้ให้ได้ซิ”

ขุนนางรับไข่ต้มมาและพยายามตั้งไข่ให้ได้ แต่เมื่อปล่อยมือ ไข่ก็ล้มลงทุกครั้ง

“ไม่มีใครตั้งไข่ได้หรอก” ขุนนางยืนยันและท้าทาย “หรือท่านตั้งได้ ?”

โคลัมบัสรับไข่ต้มใบนั้นมาและเคาะเบาๆให้ไข่บุบจากนั้นเขาก็นำไข่ตั้งบนโต๊ะ...ไข่ใบนั้นไม่ล้มขุนนางโวยวายเสียงดังทันที “แบบนี้ใคร ๆ ก็ทำได้!”

โคลัมบัสยิ้มตอบสั้น ๆ ก่อนเดินจากไปว่า “แล้วทำไมท่านไม่ทำ?” (หนังสือ : ยังหายใจ ต้องไม่แพ้)

บ่อยครั้งคำพูดก็มักทำลายกันและกัน บั่นทอนกำลังใจกันและกัน คนที่ฉลาดและมีจิตใจที่เข้มแข็งเท่านั้นที่จะไม่ยอมตกอยู่ภายใต้ความกดดันของคำพูดที่หมายจะทำร้ายเรา อย่าปล่อยให้คำพูดร้ายของคนอื่นมาทำให้ชีวิตเราเป็นทุกข์ และเช่นกัน อย่าให้คำพูดเราไปสร้างความลำเค็ญให้คนอื่น สร้างสังคมแห่งการสื่อสารด้วยคำพูดที่เราเชื่อว่าเป็นคำพูดที่ออกมาจากความจริงใจ คำพูดที่ปลอบโยน คำพูดที่สร้างความรักและความสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน คำพูดที่เป็นดั่งหยาดฝนที่ชโลมหัวใจกัน แล้วผู้คนจะคลายจากความซึมเศร้า เพราะเรารักที่จะอยู่ร่วมกันในสันติสุข