วันอาทิตย์ที่ 4 มกราคม พ.ศ. 2558

มุมเล็ก ๆ สร้างโลกให้งดงาม (ตอน 2)

มุมเล็ก ๆ สร้างโลกให้งดงาม
(ตอน 2)
               จากตอนที่แล้วเราได้เห็นน้ำใจของผู้คนในมุมเล็ก ๆ ที่ผ่านทางการให้ มันทำให้หัวใจของเราพองโตไปด้วยความสุข เป็นไปได้ไหม? หากว่าเราจะเริ่มต้นปีใหม่ด้วยการมอบน้ำใจไมตรีต่อกัน โดยไม่แบ่งแยกฐานะ หน้าที่ การงาน ยศตำแหน่ง ถ้าเราเริ่มต้นด้วยความดี ความดีย่อมส่งผลให้ผู้คนที่พบเห็นตระหนักรู้ตระหนักคิด และนำไปทำตาม ความงามเช่นนี้ถ้าเกิดขึ้นในหลาย ๆ มุมโลก ดาวเคราะห์สีน้ำเงินนี้คงเป็นดวงดาวที่สวยงามที่สุดในจักรวาล
            อีกหนึ่งตัวอย่างของการมีน้ำใจที่ไม่เลือกชนชั้น ฐานะความเป็นอยู่ : มหาเศรษฐีเกาหลีใต้ สร้างความฮือฮาและได้รับการชื่นชมยกย่อง ในประเทศบาห์เรน ด้วยการออกมาเก็บขยะบนถนนทุกวัน เพื่อช่วยรักษาความสะอาดบนท้องถนน ในเมืองที่เขาอยู่อาศัย                  ชาวบาห์เรนต่างยกย่องหนุ่มเกาหลีใต้รายนี้ ซึ่งมีชื่อว่า นาย “โย”  ซึ่งมีการปฏิบัติตนอย่างน่ายกย่องชมเชย ด้วยการกวาดเก็บขยะบนท้องถนนในเมืองหนึ่งเป็นประจำทุกวัน เขาเป็นนักลงทุนมหาเศรษฐีที่เดินทางมาพำนักในบาห์เรน เขาตื่นมาทุกเช้าเพื่อทำความสะอาดถนน ซึ่งเต็มไปด้วยขยะมากมาย และทำให้ผู้คนสะอิดสะเอียน และกลายเป็นปัญหาของเมือง มหาเศรษฐีเกาหลีใต้ผู้นี้ ได้ทำความสะอาดถนนมากว่า 10 ปีแล้ว ถือได้ว่า เขาได้สร้างวัฒนธรรมการทำความสะอาดให้เกิดขึ้นแก่สังคมประเทศบาห์เรน



            ผู้คนที่รู้เรื่องราวและพบเห็นเขา ต่างพากันยกย่องชื่นชอบมหาเศรษฐีเกาหลีใต้ผู้นี้ โดยบางรายบอกว่า เขาเป็นตัวอย่างของความสมถะ ความเรียบง่าย และการกระทำที่งดงาม
            หยิบยกความงามตามมุมต่าง ๆ ของโลกมาหลายเรื่องแล้ว ลองหันกลับมาดูมุมงามของไทยเราบ้าง ซึ่งก็มีไม่น้อยเลยทีเดียว ในยุคข้าวยากหมากแพง การจะหาอะไรรับประทานให้อิ่มท้องในราคาเพียงแค่ 5 บาท ดูจะเป็นเรื่องยากเสียยิ่งกว่ายาก แต่ทว่า...ในมุมเล็ก ๆ มุมหนึ่งของสังคม ยังมีแม่ค้าวัยย่างหกสิบปีคนหนึ่งประกอบอาชีพหาบเร่ขายกับข้าวมานานกว่า 30 ปีแล้ว และยังคงตรึงราคาเดิมที่ 5 บาท แม้ว่าข้าวจะยาก หมากจะแพง น้ำมันจะปรับขึ้นราคา แต่ "ป้าแดง บุญยัง พิมพ์รัตน์หรือที่ทุกคนเรียกแกว่า "ป้าหาบ" แม่ค้าในซอยจรัญสนิทวงศ์ 33 แยก 3 ก็ไม่เคยแม้แต่จะคิดปรับขึ้นราคา
            "นึกถึงตัวเองเวลาไม่มี ท้องหิวมันทรมานมากนะ คนเงินเดือนน้อย ๆ ก็อยากให้เขากินอิ่ม บางคนมีเงินมา 10 บาท มาซื้อกับป้า ป้าก็ให้เขาเยอะ ๆ เป็นข้าวเหนียวเป็นอะไรอย่างนี้ บางคนมาไกล ๆ ไม่มีเงินมา ป้าก็ให้ไปบ้าง หรือไม่ก็คิดเขาแค่ครึ่งเดียว 20 บาท เอา 10 บาทพอ" ป้าหาบกล่าวด้วยใบหน้าอิ่มบุญ
            เพราะความที่ป้าหาบเคยอัตคัดขัดสนมาก่อน แต่ ณ วันนี้ แกสามารถสร้างเนื้อสร้างตัวจนพอมีพอใช้อย่างพอเพียงแล้ว ก็ได้เวลาที่จะแบ่งปันความอิ่มท้องให้กับผู้อื่นบ้าง โดยป้าหาบบอกว่า ชีวิตของแกสุขสบายดี ไม่เป็นหนี้ ไม่ลำบาก ก็ไม่เป็นจำเป็นที่จะต้องเอากำรี้กำไรอะไรให้คนอื่นเดือดร้อน สู้ "ให้ผู้อื่น" จะดีกว่า
           

            เห็นไหมว่า เพียงแค่ความคิดเล็ก ๆ ของป้าหาบที่เจือจานน้ำใจอันยิ่งใหญ่สู่เพื่อนมนุษย์ด้วยกัน กลับทำให้มุมหนึ่งของสังคมไทยในยุคข้าวยากหมากแพงดูแล้วมีความสุขและน่าอยู่ขึ้นมาถนัดตา

            ใช่หรือไม่ ในมุมเล็ก ๆ ที่เกิดขึ้นในทุ่งหญ้าชายขอบเมืองเบ็ธเลแฮ็ม จากหัวใจที่เปิดรับอย่างกว้างขวางของมารีย์และโยเซฟ จากน้ำจิตน้ำใจของผู้เอื้อเกื้อกูลให้สถานที่บังเกิด จากไออุ่นของบรรดาสัตว์เลี้ยงของคนเลี้ยงสัตว์ จากความอาทรของเขาเหล่านั้นช่วยกันจุดฟืนก่อไฟไล่แมลงไล่ความหนาว จากความพยายามของผู้แสวงหาพระผู้ไถ่จากแดนไกล ที่ตามดาวนำทางมาเพื่อมอบของขวัญล้ำค่าแด่กุมารน้อย สิ่งเหล่านี้ในค่ำคืนนั้นนำมาซึ่งความยิ่งใหญ่บนคำสอนที่ให้เรามีความรักต่อกัน รักทุกคนเหมือนรักตัวเอง จากน้ำใจสู่ความยิ่งใหญ่ จากการให้สู่ความเบิกบานใจและสันติสุข
            “แบบอย่างของแม่พระและนักบุญโยเซฟคือการเชื้อเชิญเราให้ต้อนรับพระเยซูอย่างเปิดใจ พระเยซูเสด็จมาเพื่อนำของขวัญแห่งสันติมามอบให้ นั่นคือ สันติสุขบนโลกนี้และสันติสุขแด่มนุษย์ที่พระเจ้าทรงโปรดปราน ดังที่ทูตสวรรค์ได้ขับร้องเพลงนี้ต่อหน้าคนเลี้ยงแกะ ของขวัญล้ำค่าของคริสต์มาสคือสันติสุข พระคริสตเจ้าคือสันติที่แท้จริง พระคริสตเจ้ากำลังเคาะประตูหัวใจของเรา เพื่อมอบสันติให้กับเรา ดังนั้น ขอให้เราเปิดใจต้อนรับพระองค์ด้วยพระสันตะปาปาฟรังซิสได้ตรัสไว้
            วันเวลาแห่งการเห็นแก่ตัวของเราควรที่จะค่อยๆหมดลงไปได้แล้ว สันติสุขจะบังเกิด ถ้าเราเริ่มเปิดใจให้แก่ทุกคนที่จะผ่านเข้ามาในชีวิต สร้างมุมเล็ก ๆ ของเราให้งดงาม เพื่อความสุขของมวลมหาชน สุขสันต์ปีใหม่แด่ทุกท่าน

ไม่มีความคิดเห็น: