วันศุกร์ที่ 25 ธันวาคม พ.ศ. 2552

ข่าวการประสูติ 2009 ตอน 2

ข่าวการประสูติ 2009 ตอน 2

จากข่าวการประสูติมาของพระผู้ไถ่นำมาซึ่งเหตุการณ์ที่น่ามหัศจรรย์หลายๆเหตุการณ์ สำนักข่าวซีโอนเอน จึงยังคงค้นหาความจริงแห่งปรากฏการณ์ที่เหลือเชื่อนี้ต่อไป เราได้พูดคุยกับท่านยอแซฟ และคนเลี้ยงแกะผู้เป็นพยานในเหตุการณ์ครั้งนั้น

ซีโอนเอน : อยากจะทราบความรู้สึกของท่านยอแซฟต่อเหตุการณ์ในค่ำคืนที่เบธเลเฮมครับ

นักบุญยอแซฟ : ก่อนอื่นต้องย้อนกลับไปสักนิดหน่อย หลังจากที่เราทราบข่าวว่าคู่หมั้นของเราตั้งครรภ์ เราก็คิดมาก คิดสงสารเธอ หญิงสาวที่ต้องแบกรับภาระที่หนักหน่วง เพราะสังคมชาวยิวถือว่าเป็นเรื่องที่น่าอับอายมาก เราจึงตัดสินใจโดยอาศัยพระจิตเจ้า ที่ทรงชี้แนะหนทางให้เรา

แม่พระ : ซึ่งในความเป็นจริงท่านยอแซฟก็มีสิทธิ์ที่จะไม่รับในเรื่องนี้ก็ได้ แต่ท่านไม่หวาดหวั่นต่อสิ่งทั้งปวง แก้ปัญหาด้วยความสุขุมและรอบคอบ

นักบุญยอแซฟ :ในขณะนั้น จักรพรรดิออกัสตัสรับสั่งให้ทุกคนในอาณาจักรโรมัน ไปลงทะเบียนสำมะโนประชากรตามที่อยู่ เราและแม่นางมารีย์ ซึ่งมีครรภ์แก่ จึงต้องเดินทางจากนาซาแร็ธไปยังเมืองเบธเลเฮมอันเป็นเมืองกษัตริย์ดาวิด เพราะเรามีต้นตระกูลอยู่ที่นั่น พอดีถึงกำหนดคลอด ผู้คนเยอะมากเปรียบกับยุคสมัยท่านก็คงนึกภาพการเดินทางกลับบ้านเกิดเมืองนอนในเทศกาลที่มีวันหยุดยาวๆ

ซีโอนเอน : และเขามีการรณรงค์เรื่องความปลอดภัย เมาไม่ขับบ้างไหม ขอโทษครับนอกเรื่องไปหน่อย ได้ข่าวว่าที่พักเต็มไปหมด และท่านไม่มีบ้านญาติพี่น้องเลยเหรอ

นักบุญยอแซฟ : มีแต่ยังไม่ทันถึงพระนางมารีย์ก็เริ่มปวดท้องเสียก่อน

แม่พระ : เรารู้ว่าเวลาคลอดนั้นมาถึงจึงบอกท่านยอแซฟว่าต้องหาที่พักแล้วหล่ะ ขืนเดินทางต่อทารกที่คลอดมาจะไม่ปลอดภัย เราต้องช่วยกันปกป้องพระกุมารอย่างดีที่สุดเท่าที่ทำได้

นักบุญยอแซฟ : เราพบผู้ที่มีใจบุญคนหนึ่ง สงสารพวกเราจึงพาเราไปยังที่คอกเลี้ยงสัตว์ เพราะอย่างน้อยเราก็สามารถได้รับความอบอุ่นจากกองไฟที่ก่อไว้ให้สัตว์เลี้ยงและไออุ่นจากบรรดาสัตว์เหล่านั้น ยังมีบ่อน้ำเพื่อเอาไว้ชำระหลังคลอดได้อีก เราเห็นดังนั้นจึงตัดสินใจในทันที

ซีโอนเอนหันมาถามแม่พระ : ท่านรู้มาก่อนหรือเปล่าว่าจะต้องคลอดในช่วงเวลานี้ และท่านได้ตระเตรียมอะไรมาบ้าง มีคนช่วยเหลือท่านบ้างไหมในขณะคลอด

แม่พระ : คงเป็นสัญชาตญาณของความเป็นแม่ ที่ให้เราต้องเตรียมตัว แต่ด้วยความจำกัดในการเดินทางไกล เราจึงเตรียมผ้าไปไม่กี่ผืน พอคลอดเราก็ใช้ผ้านั้นพันทารกน้อย เด็กน้อยคลอดได้ไม่อยากนัก เราก็ช่วยๆกัน ก็คงเป็นพ่อแม่มือใหม่หัดคลอด

นักบุญยอแซฟ : ครั้งแรกที่เห็นทารกน้อย เราก็ลืมความเหนื่อยยากตลอดการเดินทาง ความมหัศจรรย์แห่งชีวิตอยู่ตรงหน้าเรา พระผู้ช่วยให้รอดอยู่เบื้องหน้าเรา เสียงแรกร้อง เป็นเสียงที่เต็มไปด้วยความหวังสำหรับเรา

ซีโอนเอน : หลังจากนั้น....

นักบุญยอแซฟ : ผ่านไปไม่นานเราก็เห็นคนเห็นสัตว์เข้ามาหาพวกเรา เรายังงงๆเลยว่าพวกเขารู้ได้อย่างไร ท่านลองถามพวกเขาดูซิ..

ซีโอนเอนหันไปยังกลุ่มคนเลี้ยงแกะเรียกเข้ามาเพื่อสอบถามหาความจริง : พวกท่านรู้ได้อย่างไรว่ามีเด็กน้อยเกิดมาในสถานที่เช่นนี้

ผู้อาวุโสที่สุดในกลุ่ม : คืนนั้น ในขณะที่พวกเรานอนเฝ้าฝูงสัตว์อยู่ ก็ปรากฏแสงประหลาด เราก็คิดว่าคงจะมีพายุหรืออะไรสักอย่าง จึงเรียกให้ทุกคนตื่น แต่ที่แปลกคือแสงนั้นมิได้ทำให้สัตว์ตกใจ พวกมันยังสงบกันเป็นปกติ แล้วแสงนั้นก็กลายเป็นทูตสวรรค์ของพระเจ้า ปลอบพวกเราว่า อย่ากลัวไปเลย เพราะเรานำข่าวดีมาบอก คืนนี้เอง ในเมืองของกษัตริย์ดาวิด มีพระผู้ช่วยให้รอดประสูติมา พระองค์นั้นเป็นพระคริสต์พระเป็นเจ้า หลักฐานที่จะทำให้พวกท่านแน่ใจ คือ พวกท่านจะพบพระกุมาร มีผ้าพันกายนอนอยู่ในรางหญ้า แล้วแสงนั้นก็พลันเปลี่ยนเป็นเหล่าทูตสวรรค์อีกมากมาย ร้องเพลงสรรเสริญพระเจ้าว่า “Gloria in Excelsis Deo” ขอเทิดพระเกียรติพระเจ้า ผู้สถิตย์ในสวรรค์ชั้นสูงสุด สันติสุขบนพิภพ จงเป็นของผู้ที่พระองค์ทรงพอพระทัย

ซีโอนเอน : และท่านก็ได้เห็น

บรรดาผู้เลี้ยงสัตว์ตอบพร้อมกัน : ถูกต้องครับ

และนี่ก็คือสิ่งที่เกิดขึ้นแล้วเมื่อสองพันกว่าปี และยังคงเป็นความจริงยิ่งใหญ่ในทุกยุคทุกสมัย และเช่นนี้เราจะยังมีความสงสัยอะไรในจิตใจ เพราะพระผู้ไถ่ได้ประสูติมาแล้วและยังคงอยู่กับเราตลอดไป ในใจของเราผู้ที่มีความเชื่อ

ไม่มีความคิดเห็น: