เรียก “กระแส”
>>>
แข่งขันขยันหาตัวตนที่ไร้ตัวตน ยอดไลค์หาใช่เครื่องวัดคุณค่าคน
เรียกให้เกิดกระแสนั่นหาใช่กระแสเรียก
โลกยุคใหม่ยุคที่ไร้ความอ่อนโยน >>>
อะไรที่เป็นของจริงมักจะอยู่คงทนและไม่ได้วูบวาบตามกระแสนิยม
ในยุคที่สื่อใหม่ครองเมือง หลายคนบอกว่า นี่คือ ช่องทางรอดของดำรงชีวิต
นี่คือหนทางใหม่ในการสร้างชื่อเสียง จะมีสักกี่คนที่ใช้ช่องทางนี้ทำสิ่งดี ๆ พูดในเรื่องราวที่ดีงาม
ให้กำลังใจกันและกัน อาจจะมีอยู่บ้างแต่ไม่ได้เปรี้ยงปร้างเหมือนการทำให้เกิดกระแส
ทำให้มันแปลกแหวกแนว ทำเรื่องให้มันย้อนแย้งกับหลักธรรมที่มีมา ทั้งนี้ทั้งนั้น ต่างมุ่งหวังที่อยากเป็นคนที่มีชื่อเสียง
เป็นมนต์เรียกเงินทองให้ไหลมาเทมาหาตัว จึงได้สร้างให้เกิดกระแส เรียกผู้อื่นหันมาสนใจ
ให้คนอื่นเทมาหาตัวเอง มีตัวเราเป็นศูนย์กลาง นานวันเข้าก็เกิดความคิดว่า ข้านี่แหละแน่
ข้านี่แหละคือ ผู้นำเผ่าพันธุ์ เป็นตัวแม่ที่ทุกคนต้องสยบยอม ดึงดูดให้ทุกสรรพสิ่งเข้ามาหาตัว
กระแสแบบนี้ไม่นานก็จางหายไป เพราะไม่ใช่สิ่งแท้จริง
เพียงแต่ปลอมว่าแท้เท่านั้น
โลกกลับมุมกลับด้าน มักมองเห็นคนอื่นดูโง่ ดูซื่อบื้อ เพราะแนวคิดไม่เหมือนเรา และเมื่อต่างคนต่างมีความคิดเช่นนี้ สังคมเราวันนี้ ต่างจึงมีแต่คนที่แข็งกร้าว ไม่ยอมถ่อมตน เพราะคิดเพียงว่าตัวฉลาดกว่าใครในปฐพี ต้องทำในสิ่งใหญ่โต ต้องโชว์เพาว์ ต้องเป็นยอดมนุษย์และไม่เคยมีความผิดในสิ่งที่ฉันทำ เราตกอยู่ในโลกที่ต่างคนต่างดึงดูดกันเพื่อให้มาเป็นพวก คนอ่อนแอกว่าจะยอมศิโรราบ คนที่ยอมในวันนี้ก็จับจ้องหาโอกาสหาจังหวะเพื่อก้าวขึ้นมา เหยียบหัวกันไปมาวุ่นวาย แล้วก็มักแอบอ้างว่า ฉันต้องการจะกอบกู้โลก นี่คือ กระแสเรียกของฉัน ทุกคนต้องฟังต้องเชื่อ สิ่งเล็ก ๆ ไม่ทำกัน เชื่อเถอะ ในวันหนึ่งเมื่อถึงเวลา ของจริงจะเริ่มเด่นชัดขึ้นโดยมิต้องโหยหาแสง เพราะเขามีแสงแห่งความดี ความถ่อมตนอยู่ในตัวเอง
วิลเลียม
เฮนรี แฮร์ริสัน ประธานาธิบดีสหรัฐอเมริกาคนที่ 9 ในสมัยที่เขาเป็นเด็ก เขาเป็นคนเงียบ ๆ ทุกคนต่างคิดว่าเขาเป็นคน “โง่” มีอยู่ครั้งหนึ่ง
พวกเด็ก ๆ คนอื่นโยนเหรียญ 5 เซนต์ กับ 10 เซนต์ไปที่หน้าเขา ให้เขาหยิบขึ้นมา วิลเลียมก็มักจะหยิบแต่เหรียญ 5
เซนต์ขึ้นมา แล้วทุกคนต่างก็หัวเราะแล้วคิดว่าเขา “โง่”
ทุกวันพวกเขาก็จะมาโยนเหรียญใส่วิลเลียมแล้วก็หัวเราะเยาะ
มีอยู่วันหนึ่งมีคนมาถามเขาว่า นี่คุณโง่จริง ๆ เหรอ? คุณไม่รู้เหรอว่าเหรียญ 10 เซนต์มีค่ามากกว่า 5
เซนต์?
วิลเลียมตอบอย่างช้า
ๆ ว่า “แน่นอนผมรู้ แต่ถ้าเกิดว่าผมไม่เลือกหยิบเหรียญ 5
เซนต์ พวกเขาก็จะไม่มาโยนเงินให้ผมเก็บอีกนะสิ”
เราไม่สามารถกอบกู้โลกได้
แต่การทำกิจการที่ดีแม้เพียงเล็กน้อยก็ดีกว่าการไม่ทำอะไรเลย ทำตามแบบของเราไม่ต้องไปโอ้อวด
โลกนี้เต็มไปด้วยแมงโม้แมลงโชว์บินว่อนมากไปแล้ว เราต้องสละตัวตนของเราเพื่อความดีงามของสังคมอย่างที่เราเป็น
เป็นร่องน้ำที่พร้อมจะหนุนนำเรือให้ออกจากฝั่ง อย่าทำตัวเป็นกระแสที่แรง เพราะกระแสที่แรงอาจจะทำให้เรือใหญ่ล่มได้
กระแสสังคมวันนี้อยู่ได้ไม่นาน ถึงเวลาก็มีกระแสลูกใหม่ถาโถมมาแทนที่ แต่ความดีที่ทำจากหัวใจเราจะคงอยู่ตลอดไปตราบนานเท่านาน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น