วันเสาร์ที่ 5 มิถุนายน พ.ศ. 2564

จริงที่แปลกปลอม

 

จริงที่แปลกปลอม

เคยไหม??? ที่รู้สึกกับใครสักคนที่เคยเชื่อถือมานาน แล้ววันหนึ่งมีเหตุทำให้เรารู้

ความจริงว่า ที่เราเชื่อถือนั้นเป็นสิ่งปลอม>>>

 

ในทุกวันนี้เรามักเห็นข้อความที่ผู้คนต่างส่งเข้าประกวดประชันกันในโลกเสมือนจริง ถ้อยคำข้อความเหล่านั้น ต่างก็แสดงโอ้อวด อวดรู้ อวดรวย อวดเก่ง เห็นคนอื่นเป็นคนโง่เง่าเต่าตุ่น บ้างก็ใช้คำพูดที่หยาบคายต่อผู้อื่นจนเกินงาม จนกระทั่งต้องมีกฎหมาย พรบ.คอมพิวเตอร์และกฎการบูลลี่ทางออนไลน์ออกมากำกับ หลายคนต้องเสียเงินเสียทองเสียเวลากับคำพูดที่ไปดูถูกดูหมิ่นคนอื่น เพียงเพราะแค่ต้องการอวดตัว อวดภูมิเท่านั้น เรื่องบางเรื่องก็เพียงได้ยินได้อ่านในสิ่งที่เขาเล่าว่า และเชื่อเป็นตุเป็นตะว่านี่คือข้อมูลวงใน เอาไปแสดงความอวดเก่ง เอาไปกล่าวร้ายออกสาธารณะอย่างไม่รู้ตัว คนเราก็เช่นนี้ คิดว่ารู้ทุกเรื่อง แต่กลับไม่เคยรู้ตัว

ในยุคที่เต็มไปด้วยของปลอม ยุคที่เต็มไปด้วยคนที่อยากมีตัวตน เพื่ออยากจะดัง อยากจะเด่น เห็นแล้วก็เพลียใจ ในความเป็นจริงนั้น คนจริงมักนิ่งเป็น อยู่อย่างมั่นคง ไม่เที่ยวโอ้อวดสารพัด เพราะเขามีมโนธรรมเตือนตนเสมอว่า ชีวิตคนเราไม่เก่งทุกเรื่องไม่จำเป็นต้องโชว์เก่ง อวดรู้ เพียงมีความสุขในวันเวลา เพียงมีชีวิตเพื่อผู้อื่นบ้าง ใยต้องไขว่คว้าหาเรื่องที่ตัวเองไม่อาจจะคาดเดาได้ด้วยล่ะ

หนุ่มร่างกำยำผู้หนึ่งจูงสุนัขพันธุ์ธิเบตตัวโตราคาเป็นล้านออกมาเดินเล่น เมื่อเจอผู้คนก็จะโอ้อวดว่าสุนัขของตนดีอย่างนั้นอย่างนี้คนที่ไม่มีพละกำลังจริงๆจะไม่สามารถต้านทานแรงฉุดกระชากของมันไดั

ยามนี้.....ที่ริมถนนมีชายชราผู้หนึ่งข้างกายมีสุนัขเฒ่านั่งอยู่ด้วยขนของมันหลุดร่วงเกือบหมดแล้ว สุนัขธิเบตเห่าใส่สุนัขเฒ่าไม่หยุด แต่สุนัขเฒ่ากลับมิได้สนใจใยดีสุนัขพันธุ์ธิเบตแม้แต่น้อยนิด เมื่อชายหนุ่มเห็นเช่นนั้นก็เกิดอาการไม่พอใจขึ้นมาเขาได้พูดว่า.....

“ตาเฒ่า.....สุนัขของคุณตัวใหญ่เบ้อเริ่มเป็นพันธุ์อะไร? เรานำมาสู้กันสักตั้งดีไหม? ถ้าสุนัขคุณแพ้จ่ายให้ผม 500 แต่...ถ้าสุนัขธิเบตผมแพ้ผมจ่าย 2,000”

ชายชราจึงพูดขึ้นว่า.....

“ผมกำลังทุกข์ใจเกี่ยวกับค่าอาหารของเพื่อนซี้เก่าแก่อยู่พอดี.....จะพนันก็ต้องพนันกันเยอะหน่อย! หากสุนัขของผมแพ้ ผมจ่าย 5 หมื่นถ้าสุนัขคุณแพ้ จ่ายให้ผม 3 หมื่น”

ชายหนุ่มอารมณ์เดือดขึ้นทันที

“สุนัขของผมเป็นเชื้อสายพันธุ์ธิเบตที่บริสุทธิ์.....อย่าหาว่าผมไม่บอก ตกลงผมรับคำท้า”

สุนัขทั้งสองตัวต่อสู้กันไม่ถึง 2 นาที สุนัขพันธุ์ธิเบตก็พ่ายแพ้ไม่กล้าที่จะเห่าหอนอีก! ชายหนุ่มยื่นเงินให้ 3 หมื่น ท่าทางซึมเศร้าอย่างยิ่ง เขาถามชายชราขึ้นว่า

“ท่านผู้เฒ่า.....สุนัขของท่าน มันเป็นสุนัขอะไร? ทำไมถึงได้ดุร้ายเช่นนี้”

ชายชรานับเงินไปและตอบว่า

“ผมก็ไม่รู้ว่า....ตอนนี้มันเป็นสุนัขอะไร  แต่ก่อนที่ขนมันจะหลุดร่วง เรียกว่า...สิงโต”

ชายหนุ่มได้ยินเช่นนั้นร้องไห้ก็ไม่ได้ หัวร่อก็ไม่ออก


ไม่ว่าเวลาใดจงอย่าได้โอ้อวดจงรู้จักการถ่อมตนและถ่อมตน การโอ้อวดแท้จริงแล้วหมายถึง การขาดสิ่งนั้น ผู้ที่มีความสามารถที่แท้จริง ที่เป็นของจริงในโลกหล้าล้วนอยู่ในภาวะที่สงบนิ่ง สัจธรรมอย่างหนึ่งที่ผู้คนได้ยินอยู่บ่อยครั้ง คนเก่งจริงไม่โอ้อวด คนโอ้อวดมักไม่เก่งจริง” แต่วันนี้เรากลับทำตัวยอกย้อนกับสัจธรรมที่กล่าวถึง ทั้ง ๆ ที่รู้แต่เราก็ทำ เป็นสิ่งที่น่ากลัวยิ่งนัก หากผู้คนยังหยิ่งทนงถือตัวเองเป็นของจริงที่แปลกปลอมกันอยู่เช่นนี้ ไม่ช้าก็เร็ว เราก็จะหลงลืมองค์แห่งความจริง ที่พลีเลือดเนื้อเพื่อเราทุกคน พระองค์ตายจริง เจ็บจริง แต่ความรักความจริงในคำสอนของพระองค์กำลังถูกผู้คนเอามาอวดอ้าง หากไม่เคยปฏิบัติตามคำสอนก็จงอย่านำมาอวดอ้างกันเลย….

ไม่มีความคิดเห็น: