วันเสาร์ที่ 7 พฤศจิกายน พ.ศ. 2563

ความสงบในคลื่นลม

 

ความสงบในคลื่นลม

รู้สึกตัวอีกที...ก็กำลังมานั่งอยู่หน้าทะเลอันกว้างใหญ่ไพศาล นั่งนิ่ง ๆ เงียบ ๆ อ่านหนังสือที่เตรียมไป ท่ามกลางเสียงคลื่นทะเลซัดสาดหาดทราย ไม่นานก็เคลิ้มหลับไป หนังสือเปิดหน้าที่ค้างคาทาบอยู่ตรงหน้าอก เมื่อตื่นขึ้นมาก็รู้สึกว่า เป็นเรื่องแปลกที่เราสามารถหลับลงไปได้ท่ามกลางเสียงอันดังของคลื่นลม เป็นความดังที่สม่ำเสมอ และมีการไล่ระดับไปมาวิ่งข้างนั้นทีข้างนี้ที เป็นเสียงระบบเสตอริโอ เซอร์ราวด์ที่มีมิติยิ่งนัก จริง ๆ แล้วเป็นคนที่เวลามีเสียงดังมักจะทำให้นอนไม่ค่อยหลับ แม้ในยามค่ำคืน เสียงอะไรนิดอะไรหน่อยก็มักจะตื่น (ยกเว้นในวันที่เหนื่อยมาก ๆ ) แต่พอมานอนพักตรงนี้กลับหลับได้อย่างง่ายดาย หรือเสียงคลื่นทะเลจะเป็นเสียงบรรเลงดนตรีธรรมชาติที่สามารถบำบัดจิตใจให้สงบลงได้ ทะเลจึงเป็นที่หมายของคนหลายคนเพื่อมาพักกายผ่อนใจ เป็นที่หลบภัยยามจิตใจวุ่นวาย

ในวันที่โควิด -19 ยังคงเล่นงานผู้คนบนโลกมาร่วม ๆ ปีแล้ว ทำให้การท่องเที่ยวพลอยต้องหยุดชะงักลง บนหาดที่เคยขวักไขว่ไปด้วยผู้คน ก็กลับร้างลา ที่เคยเต็มไปด้วยการค้าขายบริการก็หายหวับไปหมดสิ้น เหลือเพียงหาดทราย ท้องทะเลและเสียงคลื่นลม และผู้คนอีกไม่มากนัก หาดจึงกลับมาดูสะอาดตา ท้องน้ำดูสดใส แต่เสียงคลื่นลมที่ยังคงเหมือนเดิม เพิ่มเติมคือไร้เสียงผู้คนโวกเวกโวยวาย ธรรมชาติเริ่มฟื้นฟูตัวเองขึ้นมา แล้วผู้คนล่ะ...ฟื้นฟูกันบ้างหรือยัง!!! เท่าที่เห็น พอเริ่มชินชากับโควิดชีวิตก็กลับมาเป็นเหมือนเดิมกันหมด ยังคงเอาตัวเองเป็นที่ตั้ง รั้งฉุดคนอื่นให้มาเข้าเป็นพวก ยังคงอวดอ้าง อวดเก่ง อวดรู้ กันไม่หยุดหย่อน ยังคงตะเกียกตะกายแสวงหาการเป็นที่ยอมรับจากคนอื่น ยังคงเรียกร้องตามความต้องการของตนเองฝ่ายเดียว ที่สุด...เราก็ยังคงความวุ่นวายกันเหมือนเดิม และเริ่มจะมีมากขึ้นเสียด้วยซ้ำไป เป็นชีวิตที่ยังหาความสงบลงไม่ได้ เป็นชีวิตที่ยังยึดติดกับความอยากได้ใคร่มี ความวุ่นวายกำลังก่อตัวขึ้นมาเพื่อจะแข่งกับโควิด-19 แล้วเราจะพบความสงบได้เช่นไรเล่า? ในเมื่อเราก็ต้องอยู่กันในสภาพแบบนี้ 

ใช่หรือไม่ บางทีหากเรามีจิตใจที่เข้มแข็ง มีพระเจ้าสถิตกับชีวิตทุกห้วงยาม ไม่ว่าชีวิตจะเป็นเช่นไร อยู่ในสภาพใด เราก็ยังคงพบกับสันติความสงบได้ เหมือนกับความสงบท่ามกลางเสียงคลื่นลมทะเล การที่จะไปถึงจุดนั้นได้ สิ่งที่เราต้องทำ คือ การเตรียมความพร้อม การมีหัวใจที่พร้อมจะรับฟัง และพร้อมปล่อยวางลงไม่ยึดติด อย่าทำตัวเองเป็นศูนย์ของสรรพสิ่ง ใช้ความรักนำความรอบรู้ ใช้เมตตานำอัตตา ใช้เอื้ออาทรนำการหาเงินหาทองกันอย่างเอาเป็นเอาตาย หลายคนอาจจะแย้งว่า...ในชีวิตจริงมันมิอาจจะทำแบบนี้ได้ทั้งหมด เพราะในบางครั้งก็เกิดอาการกลัว เกิดความอยาก เกิดกิเลส และบ่อยครั้งเราก็ทำไปเพราะความเคยชิน ใช่... ทุกคนล้วนผ่านสภาพแบบนี้มาทั้งนั้น แต่ในการเตรียมพร้อมที่มีค่าอย่างยิ่งอยู่ตรงที่เราพยายามที่จะทำมากกว่า พยายามคิดให้ได้ก่อนทำ คนเราจะพร้อมได้ก็ต้องรู้จักเตรียมตัว รู้จักเรียน ปรับปรุงตัวอยู่เสมอ ๆ ในบางเวลาอาจจะหลุดไปบ้าง อาจจะหลงลืม ละเลย ครั้นเมื่อรู้ตัวก็ต้องกลับมาพยายามฟื้นฟูคืนสู่การเป็นลูกที่ดีของพระให้ได้อีกครั้งและอีกครั้ง เราต้องฉลาดในเรื่องจิตวิญญาณแม้ว่าในสายตาของคนในโลกอาจจะมองว่าเราเป็นคนโง่ ใช่หรือไม่ คนฉลาดที่แท้จริงมักจะไม่อวดอ้างความฉลาด แต่เขาพร้อมที่จะแสดงความฉลาดในเวลาและจังหวะที่เหมาะสมต่างหาก


หน้าชายหาดยามสาย ท่ามกลางคลื่นซัดสาด เริ่มมีผู้คนทยอยออกมาเดินเล่น แม้ไม่มากนัก แต่ทุกคนก็คงอยากจะสัมผัสกลิ่นไอทะเล มีบ้างบางคนวิ่งออกกำลังกายไปมา บางคนมาถ่ายรูปท้องฟ้าที่สดใส ท้องน้ำที่งดงาม บางคนลงเล่นน้ำโต้คลื่นลม ทุกชีวิตล้วนมีวิถีที่แตกต่างกันไป และไม่นานหลายคนก็คงจากลาทะเลแห่งนี้กลับคืนสู่วิถีที่คุ้นชิน นี่อาจจะเป็นการมาเยียวยา ฟื้นฟูนชีวิตจิตใจให้พร้อมรับกับสถานการณ์ชีวิตที่จะเกิดขึ้น ยิ่งพร้อมยิ่งสามารถยืนหนึ่งต่อไปได้ แล้วเราล่ะ เตรียมพร้อมหรือยัง? โดยเฉพาะความพร้อมด้านจิตวิญญาณ ในวันที่คลื่นลมของกระแสโลกที่ร้อนแรงเช่นวันนี้...

ไม่มีความคิดเห็น: