น้ำตาสวรรค์

 

น้ำตาสวรรค์

ช่วงเดือนตุลาคม เป็นช่วงฤดูมรสุม ฝนฟ้ามักจะตกหนักลงมา น้ำท่วมจึงเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นได้เสมอ คนที่มีบ้านริมลุ่มน้ำมักคุ้นชินกับสิ่งเหล่านี้ แต่ด้วยวิทยาการสมัยใหม่ หลายแห่งก็สร้างกำแพงผนังกั้นตามชายตลิ่งแม่น้ำ ซึ่งบางครั้งก็เอาไม่อยู่หากว่ามีฝนตกหนักและมีมวลน้ำรวมตัวกันมาก ๆ เวลาฝนตกลงมาคราใดใจก็มักคิดว่าปีนี้น้ำจะท่วมไหม? เดินเข้าเดินออกไปดูการขึ้นลงของน้ำ และคำนวนด้วยประสบการณ์เพื่อเตรียมความพร้อม และบ่อยครั้งในเดือนนี้โดยส่วนตัวแล้วก็มักคิดถึงการสูญเสีย ครั้งเมื่อเกิดน้ำท่วมใหญ่ในวัยเยาว์ เมื่อวันเวลาผ่านไปหลายสิบปี ความเศร้าในความทรงจำก็เริ่มลบเลือน แต่ไม่เคยหายไปได้อย่างหมดสิ้น ครั้นยิ่งได้ฟังเพลงยุคเก่า ๆ เช่น เพลง “Tears in heaven”  ของ เอริค แคลปตัน ที่เขียนขึ้นในห้วงเวลาที่เขาเสียใจอย่างหนักในการสูญเสียลูกชายอันเป็นที่รักยิ่งไปในอุบัติเหตุ บทเพลงนี้ทำให้เราคิดว่าวันเวลาที่เรายังอยู่บนโลกนี้ เราต้องทำความดีความงาม เพื่อสักวันหนึ่งเราจะเจอคนที่เรารักอยู่บนสวรรค์ นี่คือ ความหมายของการมีชีวิต

Would you know my name?

เธอจะจําชื่อฉันได้ไหม

If I saw you in heaven?

ถ้าเราเจอกันบนสวรรค์

Would it be the same?

แล้วเราจะเป็นเหมือนเดิมไหม

If  I saw you in heaven?

ถ้าเราเจอกันบนสวรรค์

I must be strong

ฉันต้องเข้มแข็ง

And carry on

และมีชีวิตต่อไป...

 เราไม่รู้ว่ามีสวรรค์นั้นจริงหรือเปล่า แต่เราก็มีความหวัง เราจะได้รับเชิญให้เข้าไปหรือเปล่า? นั่นสิ... พระเจ้าเชิญเราทุกคนให้เข้าไปในอาณาจักรสวรรค์ มีแต่เรา พวกเรา นี่แหละ ได้เตรียมพร้อมหรือยัง? มีเสื้อผ้าแห่งความรักห่อหุ้มร่างกายให้สวยงามหรือเปล่า? มีเสื้อคลุมแห่งความเมตตากรุณาเพื่อความสง่างามหรือไม่? มีรอยยิ้มแห่งสันติที่ยินดีกับเจ้าของมากน้อยเพียงใด? คำถามเหล่านี้ คือ สิ่งที่ต้องย้ำเตือนเรา  แลtมีความหวังว่าเราต้องได้พบกันอีกครั้งในสวรรค์ ดินแดนแห่งความงามและสันติ

ฝนยังคงตกลงมาอย่างต่อเนื่อง เปรียบดั่งน้ำตาสวรรค์ที่หลั่งไหลมาบอกตอกย้ำเราว่า อย่าให้เบื้องบนต้องผิดหวังต่อความเป็นอยู่ในโลกนี้ของเราเลย วันเวลา ยุคสมัย เคลื่อนที่อย่างรวดเร็ว ความเปลี่ยนแปลงในจิตใจของผู้คนก็มีมากขึ้น คุณค่าของน้ำใจก็มักถูกตีตราเปลี่ยนแปลงกลายเป็นมูลค่า ทำอะไรก็มักหวังผลเป็นเงินเป็นทอง เรื่องเศรษฐกิจนำจิตใจ โควิด-19 เกิดขึ้นมาเพื่อให้เราได้สำนึกรับผิดชอบร่วมกัน แต่หลายคนกลับยิ่งทำให้โควิดกัดกินเข้าไปจนถึงรากของจิตวิญญาณ ด้วยอวดดีอวดเก่งเบ่งบานไปทั่ว ทั้ง ๆ ที่ยังไม่มีใครรู้จริงถึงหนทางการเยี่ยวยารักษา ฟ้าจึงคงมีน้ำตาต่อไป เพื่อให้เราได้เห็นว่า คนกำหนดหรือจะสู้พระเจ้าลิขิต ซึ่งหากเราไม่กลับสู่การเตรียมด้วยความดีงาม เราก็มิวันที่จะได้เห็นความงามของแดนสวรรค์ ในวันฟ้าเปิด ทุกวันต้องเข้มแข็งและมีชีวิตต่อไปในความดีงาม...