ตัวไกลใจใกล้
เหตุการณ์ที่ชายผิวดำถูกเจ้าหน้าที่ใช้เข่ากดทับ จนสิ้นลมหายใจ ทั้ง ๆ
ที่ได้วอนขอชีวิตตลอดเวลา เป็นภาพที่สะเทือนใจคนทั้งโลกและนำมาซึ่งการประท้วงที่รุนแรงในหลายเมืองที่ประเทศสหรัฐอเมริกา
ภาพนี้สะท้อนความรู้สึกของคนเราที่ยังมีการเหยียดหยามกันอยู่ในเรื่องสีผิว
เรื่องชนชาติ เรื่องฐานะ และเรื่องอุดมคติทางความคิดทางการเมือง นำความเหลื่อมล้ำ ความแตกต่างมาให้สังคมแตกร้าว
เราสามารถที่จะลบเลือนสิ่งเหล่านี้ได้
ด้วยความเข้าใจและด้วยความรัก
ในช่วงเวลาการระบาดของโควิด-19 หากมองในอีกด้านหนึ่งเราพบว่าการรักษาระยะห่างบางทีก็ทำให้เราเข้าใจคนอื่นมากขึ้น
เข้าใจในความต่าง ปัญหาจึงไม่ใช่เรื่องระยะห่าง หลายคนอาจคิดว่าเป็นคนรักคนใกล้ชิดกันต้องชอบพออะไรเหมือน
ๆ กัน ไม่จริงเสมอไป ในความสัมพันธ์ของเรา บางครั้งไม่จำเป็นต้องคิดเหมือนกัน การคิดต่างนำมาซึ่งการพัฒนาก็มาก
ความคิดต่างเป็นการต่อยอดความคิดเดิม ๆ ที่สำคัญอยู่ตรงที่ต้องรู้จักปรับตัว ต้องไม่กล่าวถึงความชอบของอีกฝ่ายว่าไม่ดีหรือแย่กว่าที่ตัวเราชอบ
ตัวเราคิด คนเรามักจะยัดเยียดรสนิยมของตัวเองใส่คนอื่น
พอคนอื่นไม่เป็นดังใจก็รังเกลียด พูดจาดูถูก มองด้วยสายตาดูแคลน
หรือไม่ก็รังแกบังคับข่มขู่ สภาพเช่นนี้ในสังคมมีให้เห็นไม่น้อยเลยทีเดียว
เมื่อสังคมกำหนดกรอบใหม่การรักษาระยะห่าง ในกายภาพเราก็ปฏิบัติตาม
การทำอะไรร่วมกันเหมือนแต่ก่อนก็น้อยลง เอาเข้าจริง ก่อนหน้านี้เราก็มีระยะห่างกันมาแล้วด้วยกันทั้งนั้น
กี่ครอบครัวที่คุยกันไม่รู้เรื่อง เพื่อนร่วมงานไม่มองหน้ามองตากัน
จนกระทั่งความสัมพันธ์ในสังคมออนไลน์ หลายครั้งเราเองก็ unfriend
เพื่อนกันไปหลายคน ห่างหายกันไป
ไม่ทักทาย เราปล่อยให้ความเห็นต่างมาทำลายสิ่งที่เรามีร่วมกันไปอย่างน่าเสียดาย ทั้งในครอบครัวและในประเทศของเรา
สังคมจึงเจ็บช้ำจากความขัดแย้งนี้และทางเดียวที่จะเดินต่อไปข้างหน้าต้องร่วมใจเราให้เป็นหนึ่งเดียว
เปิดใจรับฟัง คงไม่ถึงกับชีวิตต้องพังไปหรอก
มนุษย์ทุกคน ล้วนมีความแตกต่าง
ไม่ว่าจะเป็นความแตกต่างทางกายภาพ ความแตกต่างทางฐานะทางสังคม ความแตกต่างทางจิตใจ
ความแตกต่างทางความคิด ทางอุดมการณ์ ในทุกความแตกต่างล้วนมีที่มาที่ไป ความแตกต่างมีติดตัวเรามาตั้งแต่กำเนิด
ความแตกต่างทางความคิด ฐานะ จิตใจ เราสามารถเปลี่ยนแปลงมันได้ เรื่องบางเรื่องเราสามารถลงมือทำได้
แต่ละคนล้วนมีความตั้งใจในทางบรรลุเป้าหมายในชีวิตแตกต่างกันออกไป ทุกเป้าหมายคือ
ทุกคนอยากเป็นคนดี อยากจะทำดี แต่หนทางจะไปถึงเป้าหมายนั้น ย่อมแตกต่างกัน วิธีการอาจจะต่างกัน
แต่ผลลัพธ์นั้นคือสิ่งเดียวกัน
ใช่หรือไม่ ในขณะที่เรากำลังฟังเรื่องราวเรื่องเดียวกัน ดูหนังเรื่องเดียวกัน
ฟังเพลงเดียวกันในเวลาเดียวกัน แต่กลับคิดไม่เหมือนกัน มองคนละมิติ มองตามภูมิทัศน์ภูมิหลัง
ของใครของเขา ความคิดจึงย่อมแตกต่างกัน ไม่มีใครสามารถแยกประเภทความแตกต่างมนุษย์ได้
เรารู้ได้แค่เพียงว่าคนนี้น่าจะเป็นอย่างนี้ในความคิดของเรา ซึ่งบ่อยครั้งเราก็ไม่รู้ตื้นลึกหนาบาง
พื้นฐานการเติบโตของคน ๆ นั้นเลย แม้กระทั่งความเป็นอยู่ทั้งหมดในชีวิตเขา เรามักมองด้านมุมของเรา
ไม่ต้องอื่นไกลเลย แม้แต่ตัวของเรา บางครั้งเรายังมีความแตกต่างในตัวเราเอง พระเจ้าสร้างความแตกต่างขึ้นมา
เพื่อให้โลกใบนี้เรียนรู้ ให้ค้นหา ให้แสวงหา
เพื่อพัฒนา ทุกอย่างมีเหตุผลในตัวของมันเอง เรื่องบางเรื่องอย่าพยายามไปหาเหตุผล
เพียงใช้หัวใจที่มีรัก เราก็พบความสุขแล้ว
ในขณะที่เราต้องอยู่ไกลกันเพื่อรักษาระยะห่าง แต่เราต้องมองให้เห็นความเป็นจริงในหลายสิ่งหลายอย่าง
และนี่คือการดำเนินชีวิตสำหรับเราคริสตชนโดยอาศัยความรักเป็นศูนย์กลาง
เราสามารถที่จะมีความแตกต่างกันได้ โดยที่ไม่ต้องมีความแตกแยก ในสังคมต่าง ๆ ที่เกิดความไม่เข้าใจกัน
จนนำไปสู่ความเกลียดชัง ข่มเหงกัน สาเหตุคงไม่ใช่เพราะว่า เรามีความแตกต่างกันเพียงอย่างเดียว
แต่คงจะเป็นเพราะว่า เรายังรักกันไม่มากพอต่างหาก ให้ความรักเชื่อมต่อรอยแผลแห่งความเกลียดชัง
ให้อภัยเป็นตัวประสาน ให้เมตตาเป็นเครื่องนำพาหัวใจเรา เพื่อลดความแตกต่าง
และรวมใจให้เป็นหนึ่งเดียว เพื่อช่วยกันฟื้นฟูสภาพของสังคมมนุษย์ให้งดงามดังเดิม....
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น