วันเสาร์ที่ 16 พฤษภาคม พ.ศ. 2563

ห้าม ห่วง ห่าง และให้


ห้าม ห่วง ห่าง และให้
มีโอกาสใช้บริการของรถไฟฟ้า สิ่งที่เห็นคือผู้คนไม่มากมาย และขบวนรถก็มาถี่ขึ้น ในตอนแรกที่ตัดสินใจว่าจะใช้บริการดีหรือเปล่า กลัวว่าจะมีคนอัดแน่นเหมือนเมื่อก่อน ครั้นเมื่อตัดสินใจก็เห็นการเตรียมพร้อม คัดกรองอย่างจริงจัง และในขบวนรถก็มีการติดป้ายที่นั่งแบบที่เว้นที่ โดยเขียนป้ายไว้ ห้ามนั่ง ห่าง เพราะ ห่วง เมื่อนำคำเหล่านี้มาพิจารณาดู เห็นมุมมองอีกแบบหนึ่ง และนี่ก็คือ วิถีชีวิตใหม่ ที่เรากำลังดำเนินอยู่

ห้าม ตั้งแต่เด็กจนโต เราก็ถูกกรอบของสังคมบังคับ มีข้อห้าม ข้อประพฤติปฏิบัติร่วมกันมาตลอด บางครั้งก็ชอบใจบ้าง ขัดใจบ้าง ก็เป็นบางจังหวะช่วงเวลาชีวิต โดยเฉพาะในวัยรุ่นที่เรียกร้องเสรีภาพ เรามักจะมีความขัดแย้งกับข้อห้ามอยู่บ่อยครั้ง เมื่อเราเติบโต บรรลุวุฒิภาวะทางด้านสังคม เราก็ยอมรับข้อห้ามได้ง่ายขึ้น ถ้าข้อห้ามเหล่านั้นทำให้เกิดความสงบสันติ และก่อให้เกิดความปลอดภัย เฉกเช่น ในวันเวลานี้ที่ผู้คนกำลังประสบพบกับโรคร้ายโควิด 19 ไม่ว่าที่ไหน ๆ ในโลก ต่างก็ออกมาตรการ ออกข้อห้าม ข้อบังคับให้ปฏิบัติ โดยที่เราเต็มใจและร่วมมือที่จะทำตามข้อห้ามเหล่านั้น เพราะเรารู้ว่านั่นคือหนทางที่จะนำพาให้เรามีชีวิตที่ดีขึ้น รู้ว่าถ้าไม่ทำตามเราอาจจะพบกับการสูญเสีย แม้ว่าบางทีอาจจะต้องฝืนใจ แม้ว่าจะต้องทำตามเพราะจำยอม การมีข้อห้ามนั้นก็เป็นเสมือนเข็มทิศชี้นำวิถีสังคมให้เดินไปสู่เป้าหมายเดียวกัน ในสภาวะปกติข้อห้ามอาจจะไม่ได้รับการปฏิบัติอย่างจริงจัง วิกฤติเช่นนี้การห้ามจึงเป็นเสมือนการทำให้แกะทุกตัวอยู่ร่วมกันอย่างปลอดภัย
ห่วง ความห่วงใยกันคือสายใยความสัมพันธ์ของสังคมไทย และนำมาซึ่งการดูแลกันและกัน ยิ่งในห้วงยามแบบนี้ เราต่างห่วงกันและกัน และปรารถนาให้คนที่เรารักเคารพรอดปลอดเชื้อไวรัส จากที่เคยห่วงเรื่องอื่น ๆ ในวันนี้มีเพียงเรื่องนี้เรื่องเดียว ความห่วงใยอาทรเป็นของคู่กัน เราเห็นได้จากการที่ประเทศไทยเราเริ่มที่จะควบคุมโรคไว้ได้ ด้วยการร่วมมือร่วมใจปฏิบัติตามคำแนะนำต่าง ๆ อย่างมีวินัย ด้วยการกักตัวอยู่บ้าน และนำมาซึ่งความเดือดร้อนในเรื่องการกินการอยู่ของหลายคน คนไทยก็ห่วงใยไม่ทิ้งกัน คิดค้นช่องทางต่าง ๆ ได้น่ารักน่าเอ็นดู ตู้ปันสุข ตู้ปันรัก ตู้ปันต่าง ๆ ก็เกิดขึ้นทุกมุมเมือง การทำบุญทำทานด้วยการให้สิ่งละอันพันละน้อย เติมใส่ตู้ เพื่อคนที่ขาดแคลนได้มีโอกาสรักษาสุขภาพร่างกายด้วยการมีของกิน ของใช้ มีน้ำดื่ม เสน่ห์อย่างหนึ่งของคนไทยก็อยู่ตรงน้ำใจที่มิเคยจางหายไปจากสังคม เป็นความห่วงใยที่มีอยู่ในหัวใจไทยตลอดมาและจะคงอยู่ตลอดไป ด้วยการส่งผ่านจากรุ่นสู่รุ่นอย่างที่เราเห็น ๆ กันอยู่
ห่าง เพราะความเป็นห่วงในสุขภาพ จึงมีข้อกำหนดกฎเกณฑ์ มีข้อห้ามหลาย ๆ อย่างออกมา โดยเฉพาะการให้เว้นระยะ อยู่ห่าง ๆ กัน ซึ่งนั่นมิได้หมายความว่าจะทำให้ความสนิทชิดใกล้ห่างหายไป แต่เป็นการห่างทางกายภาพที่จะนำผลมาสู่ความใกล้ชิดทางด้านจิตใจกันมากขึ้น บางทีเราอาจจะห่างกันเพื่อลดการเสียเวลาที่หมดไปกับเรื่องที่ไม่เป็นเรื่อง กับการนินทาคนนั้นคนนี้ กับการวิพากษ์วิจารณ์ลับหลังกัน การอยู่ห่างกันทำให้เรามีระยะเวลาในการคิดใคร่ครวญไตร่ตรองก่อนที่จะพูดก่อนที่จะทำอะไรบางอย่างได้พอสมควร และสำหรับคริสตชน เราห่างกันแต่ความสัมพันธ์ในพระเจ้ากลับมีมากขึ้น เราสวดภาวนาเพื่อกันและกัน ที่สุด เวลาที่มีมากขึ้นก็ทำให้เรากลับมาสนิทกับพระเจ้ามากยิ่งขึ้น จากพระเจ้าผู้ห่างไกลและถูกทิ้งขว้าง บัดนี้มาสนิทในบ้านในหัวใจเรา เพื่อทำให้เราเรียนรู้ที่จะรักตัวเองให้เป็น รักคนในบ้าน และเมื่อทุกอย่างพร้อมเราก็ก้าวออกไปมอบรักให้กันและกัน ระยะห่างไม่ได้พรากความรักของพวกเราไปจากหัวใจ แต่ระยะห่างนำความเบิกบานในรักให้งอกงามขึ้นต่างหาก

เมื่อ ห้าม ห่วง ห่าง จึงก่อให้เกิดการ ให้ อย่างแท้จริง ในหลายภาคส่วนกำลังคิดหาทางช่วยเหลือเยียวยากัน วันนี้เราเริ่มกระจ่างชัดเห็นถึงความงามมากขึ้น คนที่มีมากไม่ได้นิ่งดูดาย ออกมาให้สิ่งจำเป็นแก่ผู้ที่ขัดสน คนที่มีความรู้ความสามารถออกมาช่วยกันระดมความคิดเพื่อสร้างสรรค์สังคมในวันข้างหน้าให้น่าอยู่ คนที่เคยนิ่งเฉยเริ่มกระตือรือร้น หลายคนที่ห่างไกลพระ ไกลศาสนาเริ่มหันกลับมา แม้กระทั่งศาสนาที่เคยเป็นศูนย์กลางที่รอคอยให้ผู้คนมาเข้าหา วันนี้ต้องเริ่มรุกเดินหน้าเข้าไปอยู่ในบ้าน เสริมบ้านให้เป็นพระศาสนจักรขนาดย่อย ความเชื่อความศรัทธาถูกถ่ายเทถ่ายทอดสู่ปวงชน ข่าวดีมีให้รับมากมาย การให้ได้ขยายขอบเขตไปอย่างไร้ขอบเขต การเสียสละกลายเป็นหลักปฏิบัติ กลายเป็นชีวิต เพียงคิดที่จะให้ใจก็สุขแล้ว สิ่งเหล่านี้เกิดขึ้นในช่วงโลกเผชิญกับโรค แต่โลก ได้รัก กลับคืนมาอย่างยิ่งใหญ่โดยมีพวกเราทุกคนเป็นแนวร่วม ช่วยกันสร้างแนวรักนี้ และนี่คือจุดเริ่มต้นของสันติสุข ที่จะบังเกิดขึ้นในวันพรุ่งนี้.....


ไม่มีความคิดเห็น: