มรรคาโควิด-19

มรรคาโควิด-19

เริ่มต้นช่วงสัปดาห์ศักดิ์สิทธ์ท่ามกลางวิกฤตโรคระบาด ทำให้เรามีเวลาที่จะอยู่กับตัวเองมากขึ้น และมีเวลาที่จะรำพึงถึงความทุกข์ยากครั้งนี้ เพื่อร่วมส่วนกับการทรมานของพระเยซูเจ้าในครั้งกระโน้น

พระเยซูเจ้า ทรงรับโทษประหาร

โควิดเริ่มต้นอย่างไรไม่มีใครทราบได้อย่างแน่ชัด ในระยะเริ่มต้นเราต่างกล่าวโทษกันไปมา แต่ก็มิได้ช่วยให้สถานการณ์ดีขึ้นเลย ซ้ำร้ายยิ่งเพิ่มการแพร่กระจายไปทั่วโลก เราควรหรือที่จะตัดสินด้วยการกล่าวหากันไปมา

พระเยซูเจ้า ทรงรับแบกไม้กางเขน

จากที่หนึ่งสู่ที่หนึ่ง จากที่เคยสะดวกสบาย เคยติดต่อสื่อสารได้ข้ามโลก โควิด-19 ทำให้ความรวดเร็วของการพัฒนาหยุดลง ภาระความจริงตรงหน้าหนักกว่าที่จะสร้างโลกตามฝัน ความทุกข์ยากที่เราจำต้องแบกรับยิ่งหนัก ยิ่งทำให้เราตระหนักถึงชีวิต และเดินช้าลงบ้าง

พระเยซูเจ้า ทรงล้มครั้งแรก

แต่ละเมืองแต่ละประเทศเริ่มปิดตัวลง ผลกระทบต่อการดำเนินชีวิตอันเคยชินค่อย ๆ ก่อตัวขึ้น เอาเข้าจริงมนุษย์ต้องการอะไร เพียงแค่ปัจจัย 4 มีกิน มีที่นอน มียารักษาโรค มีเครื่องนุ่งห่มก็เพียงพอ มูลค่ามากมายกลับกลายไร้ค่า หน้ากากอนามัย ไข่ต้มซักฟอง คือสิ่งจำเป็นมากกว่าในห้วงยามนี้

พระเยซูเจ้า ทรงพบพระมารดา

การเว้นระยะห่างทางการติดต่อกัน ทำให้มีอยู่เวลากับครอบครัว  เราได้ใช้เวลานี้คุ้มค่าหรือยัง? ความสุขอยู่ตรงหน้า จากการได้ฟังได้เห็นคนในบ้าน บ่อยครั้งเราลืมคนที่ห่วงใยเรา บ่อยครั้งเราหงุดหงิดกับคนใกล้ชิด วันนี้มีเวลามองให้ลักลงไปในความห่วงใยของความเป็นแม่ เราจะได้เรียนรู้ว่า ยามที่เราแย่ยังมีแม่และคนในบ้านอยู่เคยงข้างเสมอ

ซีโมน ซาวไซรีนช่วยพระเยซูเจ้าแบกไม้กางเขน

เราทุกคนล้วนเป็นคนเห็นแก่ตัว พอรู้ว่าจะปิดเมืองในอยู่กับบ้านก็กักตุนอาหารเอาตัวเองรอด เมื่อถึงที่สุดเราต้องหยุดความเห็นแก่ตัวลง เลือกเป็นคนเสียสละมองหาหนทางในการช่วยเหลือคนอื่นให้รอดไปด้วยกัน สละความสุขส่วนตัวเพื่อส่วนรวมบ้าง ประเทศที่เป็นคู่ขัดแย้งยังต้องหันมาให้ความร่วมมือช่วยเหลือทางการแพทย์กัน  มีเพียงความเสียสละที่จะนำโลกรอดพ้นในครั้งนี้

เวโรนิกา สตรีใจศรัทธาเช็ดพระพักตร์พระเยซูเจ้า

ยามที่เรามีงานมีหน้าที่รับผิดชอบ เราเคยบ่นว่าเหนื่อย ไม่มีเวลาแม้แต่จะหยุดเช็ดเหงื่อและเรียกร้องขอที่จะหยุดพักร้อน หยุดพักผ่อน วันนี้หลายคนเห็นค่าการมีงานทำมากขึ้น โหยหาที่จะกลับไป คิดถึงเจ้านาย คิดถึงลูกน้อง คิดถึงเพื่อนร่วมงาน และตั้งใจว่าจะกลับไปช่วยกอบกู้ร่วมแรงร่วมใจกัน เช็ดหน้าให้กัน เรื่มเชื่อมั่นศรัทธาในการเป็นส่วนหนึ่งของที่ทำงาน

พระเยซูเจ้า ทรงล้มครั้งที่  2

สายการบิน บริษัทใหญ่ ๆ มีผลกำไรมหาศาล เพียงไม่กี่วันราคาเหล่านั้นกลับไร้ค่า การล่มสลายมิได้เกิดขึ้นในที่ใดที่หนึ่ง แต่เหมือนกันทั้งโลก แล้วในวันที่ทุกอย่างผ่านพ้นไปเราพร้อมที่เริ่มต้นใหม่ในคุณค่าของกันและกันหรือเปล่า เราต้องลุกและเดินต่อไปด้วยกัน อย่าปล่อยให้ความพ่ายแพ้ไว้กับใครคนใดคนหนึ่ง

พระเยซูเจ้าตรัสบรรเทาความทุกข์สตรีชาวเยรูซาเล็ม

ถ้าเราต้องตายวันนี้หรือคนที่เรารักจะต้องจากไป มีอะไรที่เรายังไม่ได้ทำ มีอะไรที่เราเสียดาย  ใช่เงินทองที่กองอยู่ตรงหน้านั่นหรือเปล่า? หรือขอเพียงโอกาสในการทำความดีกับคนที่เรารัก ได้ดูแลกัน ปลอบโยนกันและกัน  นี่เป็นช่วงเวลาที่เราช่วยบรรเทาทุกข์กันและกัน

พระเยซูเจ้า ทรงล้มครั้งที่  3

การแข่งขันกันอย่างบ้าคลั่งเพื่ออะไร ต่างคนต่างวิ่งไล่ล่าความสำเร็จ เมื่อทุกอย่างล้มลงหมดกระดาน เราได้อะไรติดมา นอกจากเสี่ยงที่จะติดโควิด เวลาที่เรายังมีอยู่ เราจะใช้ไปกับอะไร ใช้ไปกับความรักหรือความเกลียดชัง ใช้ไปกับการได้มาหรือให้ไป ลุกขึ้นเดินสู่พัฒนาจิตใจ ฟื้นฟูจิตวิญญาณ เราจะก้าวผ่านไปได้ เริ่มต้นกันใหม่อีกสักครั้ง

ทหารถอดพระภูษาของพระเยซูเจ้า

คนเราต่อให้เก่งสักแค่ไหน ก็เพียงแค่เปลือกที่รอวันถูกถอดออก เรารักษาสิ่งภายนอกไม่ได้เลย มีแต่ต้องรักษาใจไว้ คนที่จิตใจเข้มแข็งต่างหากคือคนที่ยืนสู้กับทุกวิกฤตได้อย่างมั่นคง สิ่งภายนอกนั้นมีเพื่อแย่งชิงกัน สิ่งภายในนั้นมีเพื่อแบ่งปันกัน อะไรเล่าสำคัญที่สุดในขณะนี้

พระเยซูเจ้าทรงถูกตรึงกับไม้กางเขน

สังคมโลกกำลังถูกตอกตรึงด้วยโรคระบาดครั้งใหญ่ หมอ บุคลากรทางการแพทย์ อาสามัคร คือ กองกำลังส่วนหน้าที่สำคัญ เพื่อต้านสงครามโรคในครั้งนี้ ทุกจิตใจต้องส่งพลังใจสู่พวกเขาเหล่านั้น ตรึงจิตใจเราไว้กับความไว้วางใจในพระเจ้า ตรึงจิตวิญญาณเราไว้กับความดีงาม

พระเยซูเจ้าสิ้นพระชนม์บนไม้กางเขน

ในวันที่ทุกอย่างไม่เป็นเหมือนเดิม ความเห็นแก่ตัว ความดื้อรั้น ความอวดเก่ง กำลังถูกสลายให้หายไป บางทีการสูญเสียก็นำความสูงส่งกลับคืนสู่สังคม รูปกางเขนหน้าพระวิหารนักบุญเปโตรท่ามกลางสายฝนในค่ำของวันที่พระสันตะปาปาอวยพรแด่โลกนั้น ทำให้เราซาบซึ้ง และเรียนรู้ที่จะสละบางสิ่งบางอย่างเพื่อผู้อื่นแบบไร้เงื่อนไข

เชิญพระศพพระเยซูเจ้าลงจากไม้กางเขนมอบแด่พระมารดา

            *** เราสามารถเรียนรู้จากคนที่กำลังมอบชีวิตของตนเพื่อช่วยเหลือผู้อื่น ไม่ว่าจะเป็นบุคลากรทางการแพทย์ พนักงานในซูเปอร์มาร์เก็ต พนักงานทำความสะอาด บรรดาอาสาสมัครฯลฯ สิ่งนี้คือพลังขับเคลื่อนจากพระจิตที่หลั่งไหลออกมาและปรากฏเป็นรูปเป็นร่างอยู่ในความกล้าหาญและการเสียสละตนเองอย่างใหญ่หลวง

พระเยซูเจ้าทรงถูกฝังไว้ในคูหา

โรคโควิด-19 กำลังรักษาโรคให้ชาวโลกทุกคนได้ตื่นรู้ค่าชีวิตมากขึ้น ทำให้เรารู้ว่าไม่ควรประมาทในทุกลมหายใจ ก่อประโยชน์จากทุกลมหายใจให้คุ้มค่า ***เป็นเวลาที่จะต้องเลือกระหว่างสิ่งสำคัญกับสิ่งที่เสียไป เวลาที่ต้องแยกแยะสิ่งจำเป็นออกจากสิ่งไม่จำเป็น คือเวลาที่จะต้องทำให้ชีวิตกลับเป็นเหมือนเดิมสำหรับพระเจ้าและผู้อื่น  (***บทเตือนใจช่วงหนึ่งของพระสันตะปาปา ฟรังซิส ในวันที่ทรงประทานพรแด่โรมและโลก เป็นกรณีพิเศษ)