วันเสาร์ที่ 27 ตุลาคม พ.ศ. 2561

เพราะได้เห็นและได้ยิน


เพราะได้เห็นและได้ยิน
ตีห้าของวันใหม่ วันที่นอนต่างที่ต่างถิ่น เสียงพิณ เสียงไวโอลิน เสียงแคน และดนตรีอีกหลายชิ้นดังแผ่วแว่วมา ค่อย ๆ เริ่มบรรเลงปลุกคนเมืองที่นอนอยู่ในเต็นท์ให้ลืมตาตื่นรับแสงแห่งวันใหม่ เสียงใสๆ เริ่มประสานขับขานเป็นบทเพลง


โอ่...โอ้...โอ...โอ่...
 แสงแห่งยามเช้าส่องกระทบตัว หมู่หมอกสลัวทอดยาวขาวพราวตา วิหคเจ้าผกผินบินล้อลอยลมบน เหมือนดั่งชีวิตคนออกทำมาหากิน ป่าดงพงไพรกว้างใหญ่เหลือคณา ฉันเดินออกค้นหาเส้นเสียงแห่งเสรี อย่ามัวรีรอคอยฟ้าคอยฝนดล เกิดมาเป็นคนอย่าจนจิตใจ  ไปเถิดเราไปเรียนรู้โลกกว้างใหญ่ ผ่านเป็นบทเพลงกู่ร้องกล่อมไพร
โอ่...โอ้...โอ...โอ่...
เรียนรู้ร้องบรรเลงบทเพลงตามป่าเขา ฉันดีดสีตีเป่า เอ้าภูเขามาร้องมา ปลูกผักพืชพันธุ์เอาไว้เลี้ยงกายไม่อับจน สุดท้ายไม้เลี้ยงคนก่อเกิดเกื้อกูลกัน อยู่บนวิถีสุขขีแสนสำราญ ฉันร้องเพลงขับขาน ฝากไปกล่อมไพรเอย เรารวมพลังสร้างสรรค์งาน ผ่านเป็นบทเพลงขับขานออกไป เดินพวกเราเดินเติมฝันอันยิ่งใหญ่ สื่อเป็นบทเพลงกู่ร้องกล่อมไพร (คีตา วาริน)


ทำไมช่างไพเราะเช่นนี้ ทั้งเนื้อหาบทกวีและท่วงทำนอง เพลงจบลงอย่างเงียบ ๆ ได้ยินเสียงผู้คนเริ่มเคลื่อนไหว แต่เราก็ยังคงนอนเคลิ้มในบทเพลงไปอีกสักพัก เมื่อเปิดออกจากอู่นอนน้อย ๆ ภาพที่เห็นคือ เหล่าเด็ก ๆ ในค่ายแห่งโรงเรียนเล็กในทุ่งกว้าง กำลังเดินสมาธิตามขอบขั้นคันนา เงาสะท้อนกับพื้นน้ำในบ่อน้ำใสชวนมองชวนสงบสันติในจิตใจเป็นยิ่งนัก


และแล้วเมื่อพวกเราตื่นมาพร้อมหน้าพร้อมตากัน ทุกคนต่างพูดถึงบทเพลงที่ปลุกและดังขึ้น เมื่อเช้านี้ บางคนบอกว่าที่นี่มีเครื่องเสียงที่ดีมาก เสียงใส ๆ ไพเราะเสนาะโสต แต่เมื่อความจริงปรากฏว่านั่นคือการบรรเลงสด ที่เหล่าเด็ก ๆ ตื่นนอนมา แล้วค่อย ๆ ไปนำเครื่องดนตรีของตนมาประจำที่ประจำทาง เริ่มบรรเลงบทเพลงด้วยความพร้อมเพรียง เมื่อจบบทเพลงก็นำไปเก็บเข้าที่ ทำธุระส่วนตัวจึงเริ่มกิจกรรมยามเช้าใหม่ เมื่อได้รับรู้เช่นนี้ทำให้ทุกคนถึงกับอึ้งในความมีวินัย และความสามารถทางด้านดนตรี และด้วยเหตุนี้กระมังทำให้พวกเราที่ร่วมกันไปแบ่งปันงานศิลปะ และงานดนตรีผ่านทางกิจกรรมต่าง ๆ ตลอด 2-3 วันนี้เกิดความมั่นใจขึ้นมาทันทีว่าสิ่งที่เราปรารถนาจะเห็นความคิดสร้างสรรค์จากเด็กน่ารัก ๆ เหล่านี้จะก่อให้เป็นงานศิลปะและเส้นเสียงดนตรีอย่างงดงามยิ่งนัก แม้ว่าพวกเราจะต้องปรับเปลี่ยนรูปแบบเพื่อให้เหมาะสมแก่เวลาและตามสถานการณ์แห่งความเป็นจริง พวกเราก็ไม่กังวลเลยที่จะร่วมกันทำกิจกรรมเหล่านี้ให้เกิดคุณค่ามากที่สุด เพราะคุณค่าที่เราได้เห็น เราได้ยินจากเมื่อเช้านี้นั้น คือความงามที่พร้อมให้เราก็ต่อเติมอีกสักเล็กน้อย

ผ่านทางกิจกรรมที่ทำกันตามใต้ร่มไม้ชายทุ่ง ห้องเรียนรู้ถูกเลื่อนไปตามวิถีแห่งแสงส่อง บางเวลาแดดแสงแรงมาก ก็มิอาจจะทำให้แรงฝันแรงบันดาลใจของพวกเขาลดลงได้เลย จากใบไม้ ต้นหญ้า ขวดน้ำ กระดาษ เชือก สิ่งที่เหลือใช้ถูกทิ้งร้างข้างทาง ต่างถูกนำมาร้อยเรียงเป็นเรื่องราวออกมาเป็นงานศิลป์รูปแบบของหุ่นที่เหมือนมีชีวิต เสียงดนตรีจากอีกกลุ่มอีกมุมที่มาจากถ้วยชาม จากท่อพีวีซี ดังประสานในบทเพลงที่เรียบง่าย ทำให้ท้องทุ่งกว้างแห่งนี้คือแดนวิหารแห่งความสุข ทั้งจากผู้ให้ที่กลายเป็นผู้รับ และจากผู้รับบัดนี้เป็นผู้ให้ที่ยิ่งใหญ่
แม้เวลาจะผ่านไปอย่างรวดเร็ว ผลแห่งการสร้างสรรค์ถูกนำมาประติดประต่อร่วมกันเป็นการแสดงเล็ก ๆ ท่ามกลางแสงแดดที่ส่องลงมา อย่างกับจงใจพุ่งตรงลงมายังพื้นที่นำเสนอผลงานอย่างไงอย่างงั้น เมื่อทำกิจกรรมเสร็จ จิตวิญญาณเสรีของเด็กน้อยถูกปลดปล่อยลงในสระน้ำน้อย ต่างแหวกว่ายเล่นน้ำกันอย่างสนุกสนาน หนึ่งในกลุ่มของพวกเรามีน้องคนหนึ่งเป็นลูกครึ่งไทยฝรั่งเศส ได้ร่วมเดินทางไปด้วย และหนุ่มน้อยคนนี้ร่วมนำกิจกรรมให้กับเด็ก ๆ อย่างกลมกลืน สร้างรอยฝันและแรงบันดาลใจใหม่ให้กับกลุ่มเด็กสามสิบกว่าคนนี้อย่างน่าตื่นตาตื่นใจ ค่ายเล็ก ๆ ในความฝันอันยิ่งใหญ่ มีเพียงหัวใจที่เอื้อเกื้อกูลกัน ข้าวปลาอาหารมีมาอย่างต่อเนื่องเพื่อเพิ่มพลังให้กับพวกเขา นี่เป็นการแบ่งปันกันตามวิถีท้องถิ่นที่ไม่มีที่ใดในโลกหล้าจะเสมือนเมืองไทยเราได้


ใช่หรือไม่ บางครั้งชีวิตเราได้รับสิ่งที่งามตามตาเห็นและหูที่ได้รับฟังอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน ยิ่งหากใจเราเปิดกว้างรับสิ่งเหล่านี้โดยที่ไม่มีอะไรมากำกับมาบดบัง พลังแห่งความงามและความดีก็บังเกิดขึ้น วิถีแห่งความเรียบง่าย วิถีแห่งชีวิตท้องทุ่งที่มิได้มุ่งหวังอยู่แค่การทำมาหาเก็บสะสม และการแข่งขันเอาเป็นเอาตายของชีวิตเมืองที่เฟื่องฟูหรูหราเพียงเปลือก เราย่อมได้พบกับความอิ่มเอมในหัวใจได้มากกว่ามาก แม้จะเป็นเพียงสองสามวันที่ได้เข้าเป็นส่วนหนึ่งในวิถีนั้น แต่ก็ทำให้พบหนทางที่ปรับเปลี่ยนวิถีชีวิตไปบ้าง ทำให้เราเรียนรู้ว่า แม้โลกจะพัฒนาเปลี่ยนสู่ยุคใหม่อย่างรวดเร็วเพียงใด ถ้ามีหัวใจที่เปิดกว้าง เราย่อมพบเห็นกับทางแห่งสันติสุขได้เสมอ

#โรงเรียนเล็กในทุ่งกว้าง

ไม่มีความคิดเห็น: