วันศุกร์ที่ 6 ตุลาคม พ.ศ. 2560

อยู่บนที่สูง

อยู่บนที่สูง
อยู่ ๆ ก็มายืนตรงหน้าผาสูงชัน รับลมชมพื้นราบที่อุดมสมบูรณ์ ทั้ง ๆ ที่ เมื่อไม่กี่ชั่วโมงที่ผ่านมา ชีวิตยังวน ๆ เวียน ๆ อยู่ในเมือง ณ ที่ตรงนี้ผาหัวนาค มอหินขาว จังหวัดชัยภูมิ เป็นครั้งแรกที่ได้มาเยือน หลีกชีวิตคนเมืองที่ดูจะว้าวุ่น รุงรัง ความจริงใจหาได้น้อย ต่างคนต่างถอยห่างกันไปตามแต่ผลประโยชน์ที่มีต่อกันมากน้อย มาใช้วิถีชีวิตที่ท่องไปในโลกกว้าง ไตร่ตรอง ท่องเที่ยว ทำให้มีเวลารำพึงถึงวันเวลาที่ผ่านมา ได้มายืนอยู่บนที่สูงย้อนมองดูชีวิตเรา ที่เคยพลาดพลั้ง ที่เคยล้มเหลว แต่ไม่เคยหมดศรัทธาในตัวเอง เคยเป็นหัวหน้าคน เป็นลูกพี่ของหลาย ๆ คน ด้วยภาระหน้าที่ ที่มีบ้างทำให้ผู้ร่วมงาน ผู้เกี่ยวข้องต้องหวาดกลัว เสียขวัญและมีไม่น้อยที่ได้ช่วยเหลือผู้ที่ทุกข์ยาก โดยไม่คิดถึงผลประโยชน์อันใด แม้จะทุกข์จะเจ็บก็ยอมทน ที่ที่ยืนอยู่ทำให้เห็นท้องฟ้าและแผ่นดินเป็นหนึ่งเดียว ฟ้าจรดดิน แผ่นดินโอบกอดฟ้า ต่างพึ่งพาพึ่งพิงอิงเอื้อเกื้อกูลกัน และนี่กระมังเป็นที่มาของความสมบูรณ์ทางธรรมชาติบนภูแลนคา



ในสังคมของเราหากมีการช่วยเหลือกันโดยมิได้แบ่งฝ่ายที่สูงด้วยศักดิ์ด้วยหน้าที่ด้วยยศ คนสูงส่งแผ่เมตตาสู่ผู้ที่ต่ำกว่า ถึงเวลาปฏิบัติหน้าที่ก็ชัดเจนของใครของคนนั้น ส่งเสริมกันและกันตามความสามารถของแต่ละคน สังคมแบบนี้น่าจะเป็นสังคมอุดมสุข แต่ก็นั่นแหละ ชีวิตมักมีหลากหลายมิติ ใช่หรือไม่ บางทีบางครั้งบางคนเราเป็นดั่งฮีโร่ และมีบ้างบางหนเป็นตัวโง่งมในสายตาของบางคน แต่กับผืนฟ้า ผาชัน ทำให้เราน้อมนบเคารพต่อทุกสรรพสิ่งสร้าง ใครเล่ายิ่งใหญ่กว่าฟ้า ลึกล้ำกว่าเหว เยือกเย็นเหมือนขุนเขา ฉ่ำเย็นดุจสายน้ำ คงไม่มี !!!! จะชิงชัง แก่งแย่ง หลอกลวง กันไปใย... ในวันนี้เราเห็นหลายต่อหลายคนมักชอบขึ้นไปให้สูง ชอบที่จะอยู่เหนือคนอื่น เมื่อไปถึงแล้วกลับใช้พื้นที่ตรงนั้นเป็นชัยภูมิเที่ยวทำร้ายผู้อื่น เหมือนกับข่าวเศร้าต้นสัปดาห์ที่ผ่านมา



เกิดเหตุกราดยิงสะเทือนขวัญที่ลาสเวกัส เป็นอีกหนึ่งประวัติศาสตร์ของความโหดร้ายที่มนุษย์ทำกัน และเป็นสิ่งที่ไม่น่าจดจำ ในงานคอนเสิร์ตกลางแจ้งเทศกาลดนตรีมีผู้คนเรือนหมื่นซึ่งจัดขึ้นใกล้กับโรงแรมมัณฑะเลย์ เบย์ บริเวณแหลมลาสเวกัส ในเมืองลาสเวกัส ค่ำคืนอาทิตย์ที่ 1 ตุลาคม ท่ามกลางความสนุกสนาน จนทำให้มีผู้เสียชีวิตมากถึง 59 ราย และบาดเจ็บอีกมากกว่า 500 คน นายสตีเฟน แพดด็อค อดีตนักบัญชีเกษียณอายุ วัย 64 ปีและร่ำรวยในระดับหนึ่ง ซึ่งกราดยิงด้วยปืนกลอัตโนมัติลงมาจากที่สูง ห้องพักบนชั้นที่ 32 ของโรงแรมมัณฑะเลย์ เบย์ เขาใช้ค้อนทุบกระจกแล้วกราดยิงแบบไม่หยุดใส่ฝูงชนยาวนานกว่า 15 นาที ผู้คนในงานต่างคนต่างวิ่งหากำบังหลบห่ากระสุน ปกติหากมีการยิงปืนกลใส่ในลักษณะนี้มักจะเกิดขึ้นในที่ราบ การยิงใส่เป้าหมายก็จะเป็นแนวราบ ผู้คนสามารถนอนหมอบกับพื้นเพื่อความปลอดภัยได้
ระหว่างเกิดเหตุชุลมุนอยู่นั้น ในความดำมืด ยังมีแสงสว่างเล็ก ๆ ที่ปลายอุโมงค์ เมื่อหญิงสาวรายหนึ่งรอดตายมาได้โดยที่สามีของเธอใช้ตัวเองเป็นโล่ นอนหมอบทับร่างเธอไว้เพื่อกำบังกระสุนปืนที่กราดลงมาจากชั้นบนของโรงแรม ในขณะนั้นเขาถูกยิงและได้เสียชีวิตลงในภายหลัง เช่นเดียวกับมือปืนจอมโหดที่ได้ฆ่าตัวตายก่อนที่เจ้าหน้าที่ตำรวจจะบุกเข้าไปถึงห้องนั้น



            อยู่บนที่สูง สูงเท่ากับฟ้า ถ้ามีจิตใจใฝ่ต่ำความมือดำก็จะปกคลุมชีวิต ต่อให้มีทรัพย์สินในครอบครองมากเท่าใดก็ยังหาความเป็นสุขไม่ได้ ในยุคที่เราถูกปลูกฝังให้เห็นคุณค่าในสิ่งสมมติจนเกินไป ทำให้เราต่างฝ่ายต่างฝันอยากขึ้นไปอยู่ให้สูงกว่าผู้อื่น พยายามเลือกที่มั่นให้เหมาะกับการให้ได้มา แล้วเราก็หลงทางคิดว่า การอยู่บนที่สูงนี้ปลอดภัย หนำซ้ำยังสามารถเลือกที่จะทำร้ายคนคิดต่างจากเราได้ แต่หารู้ไม่ บนที่สูงแบบนั้นเหมือนกับยืนตรงหน้าผาที่จะตกลงสู่หุบเหวลึกเมื่อไรก็ได้ บนที่สูงมักมีพื้นที่ให้ยืนไม่มากนัก จุดตรงนั้นจึงมักโดดเดี่ยวไม่เกี่ยวข้องแวะกับผู้ใดและบางทีก็ไม่มีใครกล้าไปข้องแวะ ไร้ความสัมพันธ์ ขาดเพื่อนมิตรสหายที่จะคอยห่วงใย ทำอะไรมักไม่มีคนตักเตือน ยิ่งสูงยิ่งหนาวดั่งที่มีผู้เคยกล่าวไว้



            แน่ล่ะ หลายคนอาจจะต้องไปอยู่ไปยืนบนที่สูง แล้วเราจะเลือกยืนแบบไหน เมื่อได้พื้นที่ตรงนั้นมาครอบครอง จะสูงแบบกราด อาละวาดข่มทุกผู้คน หรือจะสูงแบบแผ่เมตตาต่อทุกผู้คน ในทุก ๆ ที่ที่เรายืน ในทุก  ๆ จุดที่เราอยู่ ย่อมมีคุณค่าต่อตัวเองและผู้คนรอบข้างได้เสมอ หากเราตระหนักถึงความดีที่ต้องมีในหัวใจ ความเมตตาที่เป็นหัวเรือนำพาสู่ฟากฝั่งแห่งสันติ อย่าได้ใช้ความได้เปรียบเข้าทำลายทำร้ายกัน รู้จักประเมินประมาณ และไตร่ตรองคัดกรองการกระทำของเราในทุกช่วงเวลา อย่าหลงทิศหลงทางกับหน้าที่ที่ได้รับมอบหมาย เพราะบางทีเราได้ก่อทุกข์ให้เกิดขึ้นกับผู้คนทั้งแบบไม่รู้ตัวและรู้ตัวดี การไปอยู่บนที่สูงและทำไม่ดีก็มีแต่คนสาปส่ง หรือเป็นแค่คนธรรมดาที่ปกป้องใครสักคนด้วยชีวิต ย่อมมีความหมายและเป็นที่สรรเสริญกับผู้คนทั้งโลก ชีวิตนี้เลือกได้ ไม่ว่าจะยืนอยู่ที่ใดในโลกหล้า.

ไม่มีความคิดเห็น: