ตาย(ได้)ดี 4.0
ในช่วงนี้ได้เห็นคนสาธารณะหลายคนดับสูญสิ้นชีพไป โดยเฉพาะคนในแวดวงบันเทิง
หรือแม้กระทั่งคนคุ้นเคย
เพื่อนสนิทมิตรสหายต่างก็ล้วนสูญเสียบุคคลอันเป็นที่รักไปหลายคนเช่นกันเรียกว่าเดือนนี้เป็นเหมือนเดือนดาวดับ
ครั้นลองมานึก ๆ ดูตลอดครึ่งปีที่ผ่านมา ในหลายช่วงเวลาก็ได้มีส่วนเข้าไปข้องเกี่ยวโดยตรง
ได้ไปร่วมแสดงความเสียใจ ร่วมงานศพ โดยเฉพาะพี่สาวคนลาว (ที่รู้จักกันในยามทุกข์) ที่ยังคิดถึงอยู่ตลอดเวลา
นี่ก็ใกล้จะครบร้อยวันแล้ว จากที่เคยนั่งเล่นนั่งคุยกันในวันที่ไปเยี่ยมเยียนในโรงพยาบาล
มีช่วงดูแลช่วยเหลือกันมาสักระยะหนึ่ง มาวันนี้ร่างกายพี่สาวคนนั้นก็หายไปจากโลกนี้
คิดแล้วมันใจหายเสียจริง ๆ แต่สิ่งนี้ คือความจริงที่เราต้องประสบพบเจอ
ในช่วงเวลาหนึ่งเราก็ต้องเห็นคนที่เรารักนับถือ คนรู้จัก คุ้นเคยคุ้นชินลาลับหายไป
คงจะเหลือไว้แต่ความทรงจำที่ดีต่อกัน ใช่หรือไม่ เราก็ควรที่จะเก็บเกี่ยวส่วนดี
ๆ ความดีของบุคคลที่จากเราไป และพยายามสานต่อความดีนั้นให้งอกเงยงดงามมากยิ่งขึ้น
และจากที่ไม่เคยข้องแวะกับโรงพยาบาลมาเลย จนมากระทั่งเริ่มสู่วัยกลางคน
อยู่ในยุคไทยแลนด์ 4.0
ที่มีเชื้อโรคเกิดขึ้นมากมายควบคู่ไปกับการพัฒนาเศรษฐกิจบนฐานดิจิตอล วันนี้เราเลยต้องเข้า-ออกโรงพยาบาลนั้นทีนี้ทีเป็นว่าเล่น
เพื่อไปเยี่ยมไปดูแลและให้กำลังใจคนป่วย ยิ่งทำให้เห็นความทุกข์ยากจากความเจ็บปวดของคนยุคนี้มากขึ้น
ในทุกโรงพยาบาลเต็มไปด้วยคนป่วย พยาบาล คุณหมอ มีไม่พอ ทั้ง ๆ
ที่เรามีเทคโนโลยีที่ก้าวล้ำ แต่เรากลับไม่เคยเอาชนะต่อโรคภัยได้เลย ในยุคที่เรามีอาหารเสริม
วิตามินบำรุง เต็มท้องตลาด แต่ก็ยังไม่อาจจะต้านโรคร้ายได้เลย
จากความสูญเสียบุคคลที่รู้จักทั้งโดยตรงและโดยอ้อม
ส่วนมากจากไปด้วยโรค "มะเร็ง" เสียเป็นส่วนใหญ่ โรคที่คุกคามชีวิตคนยุค
4.0 ยุคที่เรามีสารที่เข้าสู่ร่างกายหลากหลาย จากข้อมูลของศูนย์มะเร็งแห่งประเทศไทยพบว่า โรคมะเร็งเป็นสาเหตุการตายสูงเป็นอันดับ
1 ของคนไทย ต่อเนื่องนานกว่า 13 ปี นับตั้งแต่ปี 2543 เป็นต้นมา
และข้อมูลล่าสุด จากกระทรวงสาธารณสุข (สธ.) พบอีกว่า
คนไทยเสียชีวิตด้วยโรคมะเร็งกว่า 60,000 คนต่อปี ขณะที่มีรายงานการเสียชีวิตปีละเฉียด
8 ล้านคนทั่วโลก ล่าสุด องค์การอนามัยโลกคาดว่า อีก 21 ปีข้างหน้า
จะมีผู้ป่วยมะเร็งเพิ่มขึ้นปีละ 24 ล้านคน
และแม้ว่าวิทยาศาสตร์ทางการแพทย์จะพัฒนามากขึ้นกว่าสมัยก่อน
แต่บ่อยครั้งก็แค่เป็นการชะลออาการ
พูดอีกนัยหนึ่งเป็นเหมือนกับเปิดโอกาสให้คนป่วยและญาติพี่น้อง
ให้พร้อมรับมือกับการจากลา เป็นการเตรียมตัวสู่วันสุดท้ายอย่างดี
ความตายอยู่ใกล้แค่เอื้อมจริงๆ แต่เราต้องไม่กลัว หลายครั้งหลายคนที่ได้ไปพบเห็นสามารถที่จะเตรียมตัวน้อมรับสัจจะข้อนี้ได้อย่างงดงาม
ยามจากไปไม่ทุกข์ทรมาน จากโลกไปอย่างสงบ ลูกหลานก็จัดงานศพแบบเรียบง่าย
เราต้องยอมรับว่าวันหนึ่งเราก็ต้องตกอยู่ในสภาพนี้ ชีวิตต้องไม่วุ่นวายทั้งยามอยู่และยามจาก
ดูเหมือนว่าคนที่ผ่านประสบการณ์ชีวิตยิ่งมาก
ยิ่งเข้าใจความสวยงามของความเรียบง่ายของชีวิต การเตรียมตัวตายไม่ได้หมายความว่าไม่ต้องทำอะไรเลย
แต่เราต้องกระทำกิจการให้คนพูดถึงตอนมีลมหายใจ และคิดถึงตอนไร้สิ้นลมหายใจ
ในโลกที่มีผู้คนหลายล้าน แต่จะหายใครที่จะตายได้อย่างหมดจดสวยงามไม่ง่ายเลย
แน่ล่ะ เราไม่อาจจะเลือกว่าจะตายเมื่อไรที่ไหนได้??
แต่เราเลือกที่จะตายอย่างไรมิใช่หรือ!!! ด้วยการเตรียมตัวตั้งแต่บัดนี้ เพื่อบัดนั้น
เราอาจเลือกวิธีการจากโลกไปได้ การอยู่ในโลกในเวลาที่เหลืออยู่ คือ กำไร เราอาจจะตายอย่างทรมานด้วยโรคร้ายที่รุมเร้า
หากนั่นคือการร่วมทนทรมานกับพระเยซูเจ้าความทรมานอาจจะนำมาซึ่งการท้อถอย
นั่นแค่เป็นการพิสูจน์ความแข็งแรงทางจิตวิญญาณ
หากวันนี้เรามีพระอยู่ในใจมีความดีเคียงคู่ เราย่อมสู้ทนได้ มีไม่น้อยที่ตายตาไม่หลับห่วงกังวลเรื่องโน้นเรื่องนั้นเรื่องนี้
ไปแบบไม่เป็นสุขก็พลอยทำให้คนอยู่ข้างหลังเป็นทุกข์ไปด้วย
ใช่หรือไม่ เราทุกคนล้วนแต่ต้องการจากชีวิตนี้ไปอย่างมีสติและสงบ เป็นสันติสุขสุดท้ายที่เราปรารถนาอยากพบเจอ เพื่อจะไปถึงยังจุดนั้น
เราต้องรู้จักที่จะใช้วันเวลาอย่างมีคุณค่า
ไม่ว่าสังคมโลกจะมีการพัฒนาต่อไปอย่างไร???เราต่างหากที่จะต้องอยู่กับยุคสมัยให้ได้อย่างเป็นสุขในทุกนาทีและทำดีได้ในทุกสถานการณ์
วัดเซนต์หลุยส์ของเราผ่านเรื่องราวต่าง ๆ มากมาย
รับใช้บริการทั้งการเกิด แต่งงาน งานศพ เพราะทุกอย่างผ่านการเตรียมงานมาอย่างดี ผ่านวิสัยทัศน์ของบรรดาคุณพ่อมิชชันนารี
ที่มีความดีและการเสียสละเป็นหลัก และเป็นเครื่องประกันว่าวันที่พวกท่านจากไปนั้นทุกอย่างจะดำเนินไปด้วยความดี
ใช่หรือไม่ การจากไปหรือการตายของคนดี ๆ คนหนึ่งมักส่งผลต่อคนอีกหลาย ๆ คน และในวันที่เรายังอยู่ร่วมฉลอง
60 ปีนี้ เรามีความดี เราเตรียมความดีอะไรไว้บ้าง ? เพื่อส่งต่อให้ลูกหลาน
ต้องเริ่มต้นเสียแต่วันนี้ เพื่อว่าในวันสุดท้ายที่มาถึงเราจะจากลากันไปอย่างงดงาม
และจะนำมาซึ่งสันติสุข มายังคนรุ่นต่อ ๆ ไป ความดีจะยังอยู่แม้ในวันที่ไม่มีเราอยู่
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น