มีเหมือนกันแต่แตกต่างตรงที่...
หลายครั้งในชีวิตเรา
มักจะมองเห็นสิ่งที่คนอื่นมีสิ่งที่คนอื่นเป็น แล้วกลับมามองย้อนตัวเองว่า “ทำไมเราไม่มี
ไม่เป็นอย่างเขาบ้าง?” บางคนก็โทษชะตาฟ้าลิขิต โทษเวรกรรมแต่ปางก่อนเก่า
และนั่งเศร้าจมโศกในสิ่งที่มี ที่เป็น เดิม ๆ โดยไม่ได้ใช้ความพยายาม
ไม่แสวงหาที่จะใช้พรสวรรค์ และสิ่งที่เราชำนาญ เพื่อค้นให้พบแนวทางของตัวเอง
มนุษย์เราถูกสร้างมาให้มีหลายสิ่งหลายอย่างเหมือน
ๆ กัน แต่มีอิสรภาพในการใช้สิ่งเหล่านั้นที่แตกต่างกัน
และความแตกต่างตรงนี้แหละนำมาซึ่งความงดงาม ก่อให้เกิดความสุข ความทุกข์ของแต่ละคนไม่เหมือนกัน
 |
| ภาพ : http://issue247.com/wp-content/uploads/2015/04 |
เรามีดวงตาที่เหมือนกัน แต่กลับมี
“มุมมอง” ที่ต่างกัน แต่ละคนมีสายตาที่มองเห็นสิ่งต่างๆไม่เหมือนกัน บางคนผ่านแค่สายตาแล้วตัดสินทันที
กับบางคนมองทุกสรรพสิ่งสร้างผ่านทางหัวใจ
ย่อมมีมุมมองที่ลึกและสัมผัสความเป็นจริงได้ดีกว่า
เรามีใบหูที่เหมือนกัน แต่กลับมี
“วิธีฟัง” ที่ต่างกัน บางคนมีหูก็จริงแต่มักไม่ค่อยฟังใคร ถือเอาตัวเองเป็นที่หนึ่งที่ตั้ง
มีหูแค่ได้ยินแต่ไม่ได้ใช้เพื่อการ “รับฟัง”
บ่อยไปชีวิตต้องพังลงเพราะไม่เรียนรู้หาวิธีฟังเพื่อให้เข้าใจคนอื่น
เรามีปากที่เหมือนกัน แต่กลับมี
“วิธีพูด” ที่ต่างกัน คำพูดที่ออกจากปากคือสิ่งที่ก่อให้เกิดสงครามก็มากมาย
ก่อให้เกิดสันติสุขก็ไม่น้อย บางคนใช้ปากเปล่งวาจาเพื่อสร้างฐานให้กับชีวิต
บางคนใช้วาทกรรมเป็นหอกทิ่มแทงคนอื่น ใช่หรือไม่คำพูดที่ออกจากปากเราควรจะเป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่สร้างกำลังใจ
ปลุกแรงบันดาลใจให้ผู้สนทนาลุกขึ้นร่วมกันสร้างสิ่งดีงาม
เรามีเวลาเหมือนกัน
เท่ากันในแต่ละวัน กลับมี “วิธีใช้” เวลาที่ต่างกัน
บางคนตื่นเช้าเพื่อสูดรับวันใหม่ด้วยความเบิกบาน บางคนปล่อยวันและคืนผ่านไปปีแล้วปีเล่า
ด้วยการเฝ้ารอคอยความช่วยเหลือจากผู้อื่น บางคนไม่มีเวลาสำหรับความดี แต่มีเวลาสำหรับเรื่องบันเทิงเริงใจ
เวลาที่ผ่านมาผ่านไป ไม่เคยหยุดรอคอยมีแค่เดินก้าวหน้าตลอดไป
 |
| ภาพ : http://www.omsschools.com/filesAttach/large/1433860114.jpg |
เรามีดวงใจที่เหมือนกัน แต่กลับมี
“วิธีคิด” ที่ต่างกัน วิธีคิดหรือทัศนคติต่อการมีชีวิตคือสิ่งที่จะทำให้เราค้นพบหนทางแห่งตน
บางคนใช้ชีวิตเพื่อผู้อื่นเพราะคิดว่าภารกิจของชีวิตนี้มีเพื่อผู้อื่น
บางคนคิดเพียงเพื่อตัวเอง เสพติดและหลงใหลในตัวเอง
โอ้อวดว่าความสำเร็จของชีวิตคือการได้มีได้เก็บสะสม
มีคนล้อมหน้าล้อมหลังไปไหนคนยกมือไหว้ หัวใจยังพองโตคิดไปเองว่าเรานี่คือสุดยอดไม่มีใครเทียบ
มีอีกไม่น้อยที่ถ่อมตนแม้จะมีอำนาจ มีทรัพย์สมบัติ
และเสียสละแบ่งปันสิ่งที่มีให้ผู้อื่นได้ใช้ประโยชน์
ในโลกนี้มีความยุติธรรมเสมอ
ทุกอย่างเรามีเหมือนกัน ที่แตกต่างเพราะ “วิธีการ”
ที่จะนำพาชีวิตของแต่ละคนไปในทิศทางไหน นี่คือเสรีภาพ
อิสรภาพที่เราได้รับมาเหมือนกัน
เพียงแต่ใครจะใช้อิสรภาพนี้เพื่อให้ความยุติธรรมนั้นเป็นไปตามครรลองและก่อให้เกิดความงามขึ้นในชีวิตได้มากกว่ากัน
....
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น