ทานทนเพื่อทนทาน
ผู้หญิงสูงอายุนอนอยู่ในเปลญวน
ชวนคุยเรื่องนั้นเรื่องนี้ ในวันว่างที่แวะเวียนไปเยี่ยมเยียน ด้วยว่าวันเวลาที่มากขึ้นกอปรกับความทุกข์ยากนานาประการที่ผ่านมามากล้น
“แม่” จึงดูโรยรา เรี่ยวแรงเริ่มลดลง สมองและร่างกายออกอาการเชื่องช้าอย่างเห็นได้ชัด
เรื่องราวความลำบากจากปากผู้หญิงคนหนึ่งซึ่งเลี้ยงลูกร่วม ๆ สิบคนจนได้ดิบได้ดีพอสมควร
ย่อมเป็นเรื่องที่น่าภาคภูมิใจของคนเป็นแม่เสมอ
เรื่องหนึ่งที่พูดคุยกัน คือ การผ่านความยากลำบากท่ามกลางความขยันของแม่
ที่เล่าถึงเรื่องการไปรับจ้างทำ “อิฐ” ทำให้ความทรงจำครั้งนั้นย้อนกลับมา
จำได้ว่าครั้นเมื่อยังเป็นเด็กหน้าที่หลัก คือ การต้องเลี้ยงดูแลน้องชาย 2 คน เพราะแม่กับพ่อต้องออกไปรับจ้างทำอิฐ
มีบ้างบางเวลาที่ต้องพาน้อง ๆ ไปหาแม่ ไปวิ่งเล่นแถวนั้น จึงพอมีโอกาสที่จะช่วยทำอิฐ
ร่วมเป็นส่วนหนึ่งของความลำบากในครั้งกระโน้น
ภาพ : อินเตอร์เน็ต |
ในสมัยก่อนการทำ “อิฐแดงก้อน”
นั้น ไม่มีเครื่องช่วยใด ๆ ทั้งสิ้น ต้องใช้แรงงานคนในทุกขั้นตอน เมื่อแม่ไปขอรับจ้างทำอิฐ
ก็จะได้บ่อดิน มีบริเวณให้แต่ละบ้านได้ทำ ขั้นตอนที่หนักสุด คือ การนำดินผสมน้ำในบ่อ
แล้วต้องย่ำดินให้เข้ากัน เหยียบย่ำกันไปในบ่อ เพื่อให้ดินจับตัวกันจนเหนียวแน่น สร้างความเมื่อยล้าอย่างที่สุด
ยิ่งใกล้เสร็จ ดินยิ่งเหนียวแน่น การยกเท้าเพื่อเหยียบย่ำลงไปนั้นยิ่งแสนจะลำบาก ต้องฝืนตัวเองไม่ให้ล้มจมลงในบ่อดินนั้น
บ่อหนึ่งต้องใช้เวลาครึ่งค่อนวัน จะหยุดพักนานไปก็ไม่ได้ เดี๋ยวดินจะแห้ง
จะใส่น้ำมากเกินก็ไม่ดี ทุกจังหวะต้องใช้ความเพียรอย่างถึงที่สุด
จากนั้นเมื่อได้ดินเหนียวแน่นได้ที่แล้วก็ต้องนำแกลบมาผสม
แล้วนำไปเทลงบล็อก ตากแดดให้แห้งพอประมาณ ถ้าฝนตกก็ต้องหาแผ่นพลาสติกมาช่วยกันคลุม
ถ้าเสียหายก็หมายความว่าต้องนำดินลงบ่อ แล้วเหยียบย่ำใหม่อีกรอบ จากนั้นต้องนำมาตัดแต่งให้เป็นก้อนที่สวยงาม
แล้วจึงนำไปเข้าเตาเผา ที่ต้องควบคุมความร้อนอย่างดี
ส่วนใหญ่ขั้นตอนนี้เจ้าของจะเป็นคนจัดการ เผาจนได้อิฐที่มีสีส้ม ๆ แดง ๆ รมแล้วรมอีก
ปล่อยให้ฟางที่เผาไหม้หมดความร้อน รอให้ก้อนอิฐเย็น ช่วยกันขนออกมากอง มาเรียงซ้อน
รอนำขึ้นรถ พยายามอย่าให้ตกแตกหัก เพราะแต่ละก้อน คือ ค่าแรงที่ต้องสูญเสียไป
นี่เป็นขั้นตอนคร่าว ๆ ที่พอจะจำได้ แต่มันก็ทำให้เรารู้ซึ้งถึงความลำบากของพ่อแม่ที่กว่าจะได้เงินแต่ละบาทให้ลูกได้กินได้ใช้
ได้เล่าเรียนเขียนอ่าน ต้องอาบเหงื่อต่างน้ำ ความทานทนของพ่อแม่เพื่อสร้างลูกให้ทนทานคือความรักอันยิ่งใหญ่ที่พิสูจน์ได้
ความรักที่ยอมทนทุกอย่างเพื่อให้คนที่ตัวเองรักอย่างไม่มีเงื่อนไข
จากการที่นั่งร่วมแบ่งปันฟังความลำบากของผู้หญิงคนหนึ่ง
ทำให้มีมุมมองถึงความเสียสละมากขึ้น ความอดทนของคนเป็นพ่อเป็นแม่มากยิ่งขึ้น คนเราถ้าไม่เสียสละตัวเองเพื่อคนที่เรารัก
ชีวิตย่อมไร้คุณค่า เหมือนกับเรื่องราวที่เกี่ยวกับก้อนอิฐ
ที่ต้องยอมเผาไหม้ตัวเอง เพื่อให้งดงาม เพื่อให้แข็งแกร่ง
เพื่อจะได้เป็นฐานรากของบ้านเรือน
ภาพ : อินเตอร์เน็ต |
ช่างทำอิฐคนหนึ่ง
กำลังใส่อิฐลงไปในเตาเผาทีละก้อน อิฐก้อนหนึ่งเริ่มตัวสั่นเทาด้วยความกลัว เมื่อคิดว่ากำลังจะถูกไฟที่ลุกโชนเผาไหม้เกรียมในไม่ช้า
“อย่ากลัวไปเลยน้องชาย” อิฐก้อนอื่น ๆ พากันปลอบมัน
“นี่เป็นโอกาสที่หายากนะ เพราะการเผาไฟจะทำให้เราเป็นประโยชน์”
แต่อิฐขี้กลัวก้อนนั้นไม่ยอมเชื่อ
มันพยายามหลบหลีกให้พ้นมือของช่างทำอิฐ ในที่สุดก็เข้าไปแอบอยู่ในกองฟาง และสามารถหลบเลี่ยงการถูกเผาได้สำเร็จ
ต่อมา อิฐก้อนนี้ได้พบกับบรรดาอิฐที่ถูกเผาไฟแล้วอีกครั้งหนึ่ง
อิฐเหล่านั้นต่างรู้สึกเสียดายที่อิฐก้อนนั้นไม่ถูกเผาไฟ แต่อิฐก้อนนั้นก็ไม่สนใจ
มันเห็นว่าเพื่อน ๆ ของมันไม่ได้เปลี่ยนแปลงอะไรไปมากนัก เพียงแต่มีสีน้ำตาลเข้มขึ้นกว่าเดิม
แถมยังดูเข้มแข็งมากขึ้นด้วย ในไม่ช้าคนงานก็มาขนอิฐทั้งหลายออกไป
คนงานคนหนึ่งสังเกตเห็นอิฐก้อนที่ไม่ได้ถูกเผาไฟอยู่ในกอง
“ข้าสงสัยว่ามันรอดจากการถูกเผาไฟไปได้ยังไง”
เขาพูดพลางถอนใจ
แล้วหยิบมันขว้างทิ้งไป อิฐที่ไม่ได้ถูกเผาไฟเริ่มเสียใจในการกระทำของมัน
เมื่อเห็นเพื่อนของมันถูกลำเลียงออกไปจากที่นั่นด้วยความร่าเริงเบิกบาน
แล้วมันก็ถูกทอดทิ้งให้อยู่โดดเดี่ยวเพียงก้อนเดียวที่นั่น
และเมื่อลมพัดกระหน่ำและฝนตกลงมา มันก็ค่อย ๆ เสียรูปร่างไป
จนกลายเป็นเพียงโคลนตมในที่สุด
ใช่หรือไม่ สภาวะที่กดดันและการต่อสู้กับอุปสรรคหลาย
ๆ อย่างในชีวิต เป็นเพียงแค่ขั้นตอน “เผาอิฐ” ของเราเท่านั้นเอง
ถ้าเราสามารถผ่านมาได้แล้ว จะทำให้เราแข็งแกร่งขึ้น
สามารถที่จะดำเนินชีวิตได้อย่างเข้มแข็งและน่าภูมิใจ
และในที่สุดถ้าเราจะประสบความสำเร็จในชีวิต “อุปสรรคที่ทานทน จะหลอมคนให้ทนทาน” จาก Facebook : Mozzsocute
Socute
ภาพ : อินเตอร์เน็ต |
ในยุคสมัยที่ชีวิตผู้คนเต็มไปด้วยความเปราะบาง
และไร้แก่นสาร เนื่องเพราะเราไม่ชอบที่จะอดทน สู้ทน ต่ออุปสรรค
ต่อความทุกข์ยากในชีวิต เนื่องเพราะเราชอบที่จะหาทางลัด หาทางสบายให้กับชีวิต
โดยคิดว่าแนวทางนี้จะนำไปสู่ความสำเร็จในชีวิต แท้จริงแล้ว
ไม่มีความสำเร็จรูปในชีวิต ความอดทน ความทานทนของคนนั้น
เป็นสิ่งที่สร้างความเข้มแข็งของจิตใจ ไม่ใช่มีไว้เพื่อความสบายฝ่ายกาย
แล้วถ้าจิตใจ จิตวิญญาณไม่แข็งแกร่ง ไม่ว่าใครที่ไหนก็ย่อมพ่ายแพ้ทางร่างกายไปด้วย
ความทานทนของคน ๆ หนึ่ง มิได้เป็นผลดีเพียงแค่คน ๆ นั้นเพียงคนเดียว
แต่สิ่งนี้จะนำมาซึ่งความผาสุก ความงดงามของอีกหลากหลายผู้คน แล้วเราจะไม่เป็นคนที่จะนำความสุข
ความสันติ มาสู่ผู้อื่นด้วยหรือ คน ๆ หนึ่ง ยอมพลีตนเพื่อคนอื่น
เขาย่อมได้รับการสรรเสริญทั้งจากโลกนี้ และในโลกหน้า...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น