จักรวาลส่วนตัว

จักรวาลส่วนตัว

            ข่าวแผ่นดินไหวที่เนปาล มีผู้เสียชีวิตตามคาดว่าน่าจะใกล้หลักหมื่นยังไม่ทันจางหาย ก็มีเหตุแผ่นดินที่ปาปัวนิวกินี ไม่รู้ว่าจะมีผู้เสียชีวิตอีกเท่าไหร่ เห็นชีวิตคนๆหนึ่งต้องมาดับหายไปจากโลกแล้ว ก็อดคิดไม่ได้ว่า แท้จริงแล้ววันเวลาจะอยู่กับเราได้นานสักแค่ไหน ไม่มีใครรู้แต่สิ่งที่ทุกคนรับรู้ได้นั่นคือเราต้องสร้างชีวิตเราให้มีคุณค่า ช่วยกันสร้างโลกนี้ด้วยการเพิ่มพูนคุณค่า หาใช่ สร้างแต่เปลือกภายนอกเท่านั้น สิ่งเหล่านี้ล้วนเป็นสิ่งโน้มกิเลสให้บังเกิด แล้วสะสมจริตจนติดเป็นนิสัยอันถาวร จนไม่มีหนทางเยียวยา

           

ในขณะที่รู้สึกเสียใจและเสียดายการดับสูญของชีวิตผู้คน อีกมุมซึ่งได้รับจากการท่องเที่ยวแถว ๆ เบลเยี่ยมและเนเธอร์แลนด์ สังคมของเขาให้ความสำคัญกับชีวิตผู้คนเป็นอย่างมาก สร้างบ้านเมืองด้วยการสร้างให้ผู้คนมีคุณค่า ด้วยการส่งเสริมคุณภาพทุกด้าน บนความมีระเบียบวินัย บนความอดทน บนความขยันหมั่นเพียร โดยไม่มีการขีดแยกฐานะการงานอาชีพ มีกฎระเบียบและมาตรฐานรองรับกับทุกผู้คน เช่น คนขับรถรับส่งนักท่องเที่ยวต้องขับรถได้เพียง 12 ชั่วโมงต่อวัน ขับ 4 ชั่วโมงต้องพักอย่างน้อย 20 นาที มีเครื่องบันทึกการทำงานติดที่รถทุกคัน วันไหนทำเกินต้องไปลบเวลาทำงานในวันถัดไป รถแท็กซี่ก็ใช้รถเบนซ์ เพื่อให้คนขับมีความสบายในการขับขี่ ใครทำผิดกฎหมายจราจรจะถูกปรับเป็นเงินหนักมาก ทุกคนจึงเคารพกฎอย่างเคร่งครัด

            เดินทางออกจากเมืองปารีส ประเทศฝรั่งเศส มาสู่เมืองบรูจจ์  (Brugge) เมืองเก่าแก่ของเบลเยี่ยม ในระหว่างทางจะเห็นชุมชนขนาดเล็กมากมาย มองเห็นหอระฆังวัดเด่นมาแต่ไกล วัดจึงเป็นศูนย์กลางของชุมชน ซึ่งจะพบเห็นอยู่ทั่วไปในเขตที่ไม่ใช่เมืองใหญ่ พอเริ่มเข้าในเมืองใหญ่วัดหรือวิหารต่างถูกล้อมรอบไปด้วยตึกรามบ้านช่อง แต่เราก็ยังคงเห็นความศรัทธาอยู่บ้าง เห็นการติดรูปแม่พระ รูปกางเขนตามหัวมุมตึก ในเมืองบรูจจ์นี้เต็มไปด้วยร้านรวงและตึกโบราณที่สวยงาม เดินชมเมืองเห็นวัดแห่งหนึ่งจึงถือโอกาสแวะเข้าไปสวดภาวนาขอพร ใช่หรือไม่ การมีศาสนาเป็นศูนย์กลางของชีวิต เป็นสิ่งที่ยึดโยงชีวิตของผู้คนให้มีคุณค่าที่ยั่งยืน  แล้วในชีวิตจริงเราล่ะ มีอะไรเป็นสิ่งยึดโยง พระเจ้า ชื่อเสียง อำนาจ ตำแหน่ง ทรัพย์สิน หรือความดี ความงามความรัก ?????

            ในสังคมเมืองดูเหมือนความเจริญกำลังกลืนกินความศรัทธา ความเชื่อถูกท้าทายด้วยสิ่งเย้ายวนชวนฝัน วัดต่าง ๆ ในกรุงเทพฯ ก็ไม่ได้ต่างกันถูกตึกสูงเข้าบดบัง จนหาทางเข้าแทบไม่เจอ สังคมเปลี่ยนแทนที่วัดจะเป็นศูนย์กลาง เรากลับมีห้างสรรพสินค้าเป็นศูนย์กลางวัดเป็นเพียงทางผ่าน แหล่งท่องเที่ยวที่มาแบบประเดี๋ยวประด๋าว ฉะนั้นความยั่งยืนของจิตใจก็จางหายไปพร้อมกับการพัฒนาของเมือง

            ประเทศเนเธอร์แลนด์ หรือฮอลแลนด์เป็นประเทศเล็ก ๆ เล็กกว่าประเทศไทยประมาณ 11 เท่า เมืองหลวงคือ กรุงอัมสเตอร์ดัม เมืองที่เต็มไปด้วยผู้คนที่ปั่นจักรยานที่ไม่มีเบรค จึงดูสับสนวุ่นวายพอสมควร พื้นดินของประเทศต่ำกว่าระดับน้ำทะเล แต่ไม่มีน้ำท่วม เพราะด้วยความฉลาดที่สามารถสร้างเขื่อนขึ้นไว้เพื่อกั้นไม่ให้น้ำไหลเข้ามาภายในประเทศได้ ซึ่งเขายืนยันได้ว่าเนเธอร์แลนด์น้ำจะไม่ท่วมเป็นร้อยๆ ปี สาเหตุที่ทำให้ประเทศนี้มีคนเก่ง คนฉลาดมากเป็นเพราะเขาให้ความสำคัญกับคนมากกว่าสิ่งใด ทุกคนจะถูกส่งเสริมให้เรียน ให้พูดได้หลายภาษาแต่ให้เป็นคนที่พูดกันตรง ๆ และมีการปลูกฝังให้เติบโตขึ้นเป็นนักคิดนักบริหาร คนฮอลแลนด์จึงเก่งในหลาย ๆ ด้าน (เป็นคนชาติแรก ๆ ที่เข้ามายังกรุงศรีอยุธยา) เขาให้ความสำคัญกับทุกสิ่งสร้าง ไม่ว่าจะเป็นต้นไม้ ดอกไม้ จึงเป็นประเทศที่สวยงามด้วยพืชพันธุ์ดอกไม้ โดยเฉพาะดอกทิวลิปหลากสีสัน

           

 

ในสังคมของเราที่ใฝ่ฝันถึงความยั่งยืน เราได้สร้างคุณค่ากับชีวิตผู้คนพลเมืองกันมากน้อยแค่ไหน การศึกษาที่ส่งเสริมให้เรียนกันมาก ๆ นั้นเพื่ออะไร ได้มีการนำความรู้นั้นกลับมารับใช้มวลชนหรือไม่ เรียนเพื่อให้ตัวเองเลอค่าสูงค่าข้ามหัวคนอื่นเพื่อยืนเด่นคนเดียวหรือเปล่า เราพยายามสร้างอุดมการณ์ส่วนตัวให้เลิศล้ำเกินไป และหลงใหลจนไม่สามารถที่จะฟังคำทัดทานของผู้อื่นได้ ไม่ต้องกล่าวถึงการเคารพในอุดมการณ์ของคนอื่นที่เรามักดูดถูกดูแคลนด้วยซ้ำไป เราเคยพูดกันแบบตรงไปตรงมาหรือไม่ เราไม่พูดกันตรง ๆ แต่ชอบพูดลับหลังกันมากกว่า ความจริงจึงไม่มี ความจริงใจจึงไม่ปรากฏ ความเข้าใจผิดคิดไปเองจึงเป็นจุดเริ่มต้นของการดูถูกอุดมการณ์ แนวคิดของคนอื่น เป็นการมองคนอื่นเพียงด้านเดียวเราจึงสร้างตัวเองเป็นศูนย์กลางจักรวาล สรรพสิ่งล้วนต้องเป็นบริวาล สังคมเราจึงเต็มไปด้วยจักรวาลส่วนตัวที่ต่างคนต่างคิดว่าตัวเองใหญ่โต จึงไม่มีการพัฒนาแบบมีส่วนร่วม คนฮอลแลนด์สามารถผลิตดอกทิวลิปหลากสีสันได้เป็นร้อย ๆ สี แต่คนไทยวันนี้มีแต่ผลิตความแตกแยกไม่เว้นในแต่ละวัน