เพราะเรายึดคร(ล)อง
มีโอกาสได้กลับไปยืนริมน้ำเจ้าพระยา เห็นระดับน้ำสูงขึ้นเรื่อยๆจนหวั่นใจว่า น้ำจะไหลท่วมบ้านในอีกไม่ช้า โดยปกติแล้วคนที่อาศัยอยู่ริมน้ำ เห็นเรื่องน้ำท่วมเป็นเหมือนงานประจำปี ประมาณเดือนตุลาคมเป็นช่วงที่ต้องเตรียมความพร้อม เตรียมเรือ เตรียมขนย้ายข้าวของขึ้นสู่ที่สูง บ้านก็มักสร้างเป็นเรือนชั้นเดียว ปล่อยข้างล่างให้เป็นลานโล่งให้น้ำไหลผ่านได้อย่างคล่องตัว
ครั้นมาช่วงระยะหลังๆมีการสร้างถนนกั้นน้ำ ทำให้ว่างเว้นจากการถูกน้ำท่วมบ้าง ถึงแม้จะมีบ้างบางปีที่น้ำท่วม แต่ก็นานๆครั้ง ทำให้การปลูกสร้างบ้านเรือนมีการเปลี่ยนแปลงรูปแบบ มีการสร้างบ้านชั้นล่างให้เป็นห้องหับ มีการกั้นเป็นสัดส่วนด้วยกำแพงปูน มีการสร้างรั้วรอบขอบชิดบ้านใครบ้านมัน เพื่อป้องกันขโมย ขโจร แต่อีกด้านหนึ่งยามน้ำท่วมถึงก็เดือดร้อนมากกว่าสมัยก่อน น้ำขังท่วมนาน แห้งช้า หลังน้ำลดก็ต้องซ่อมแซมทาสีบ้านกันใหม่..
แม้ว่าร่องลำน้ำยามปกติจะดูกว้างขวาง แต่ยามน้ำหลาก ดูเหมือนจะไม่พอบรรจุน้ำที่พากันไหลมาจากที่สูง กระแสน้ำที่ไหลหลากไหลไปอย่างรวดเร็ว สีที่ขุ่นขลัก เพิ่มความดุร้าย เพิ่มความน่ากลัวให้แก่ผู้พบเห็น แม่น้ำยามนี้จึงดูโหดร้ายนัก แม่น้ำยามปกติดูสงบนิ่งงดงาม ยามหลากร้ายเหลือสุดที่จะพรรณนา ...
ในขณะที่ยืนสังเกตระดับน้ำหน้าบ้านเกิด ใจก็อดคิดถึงอีกมุมเมืองหนึ่งของประเทศไม่ได้ ที่กำลังเกิดอาเพศภัยน้ำท่วม อย่างไม่เคยมีมาก่อนในรอบหลายสิบปี ทั้งๆที่บ้านเมืองก็ตั้งอยู่บนที่สูง เมืองโคราช ที่ราบสูง วันนี้กลับจมอยู่ใต้ผืนน้ำ โรงเรียน โรงพยาบาลเซนต์แมรี่ บ้านเณรกลาง ต่างได้รับความเดือดร้อนอย่างสาหัสสากรรจ์ ผู้คนต่างพูดเป็นเสียงเดียวกันว่า ไม่เคยพบเหตุการณ์นี้มาก่อน บ้างก็ว่าแกนโลกมันเบี่ยงเบนหรือไร วงโคจรโลกหมุนเวียนเปลี่ยนทิศ เปลี่ยนทางแล้วหรือ จึงทำให้ธรรมชาติเปลี่ยนแปลง แต่แท้จริงแล้ว ใช่หรือไม่ คนเรานี่แหละที่ไปฝืนธรรมชาติ
น้ำคือส่วนประกอบที่มากสุดของโลกใบนี้ มันเคยมีที่มีทางไหลเลื่อยล่องลงไปสู่ห้วงมหาสมุทรอย่างอิสระ มีพักแวะบ้างในบ่อบึง คูคลอง มาบัดนี้ผู้คนล้นโลก ล้นโลภ หลากหลาย ต่างเข้ายึดคลอง ครอบครองที่ทำกิน แหล่งแอ่ง ท้องทุ่งโล่ง เข้าถม เข้าสร้าง เข้าปรับให้ราบ สร้างกำแพงกางกั้น ตัดไม้ทำลายป่า สร้างบ้านแปลงเมือง ทำตัวเขื่องใหญ่คับป่า หักถักถาง ยึดโค่นต้นขนไปสร้างเมือง เมื่อถือครองเป็นของตัวเอง มีหรือยามน้ำมากจะมีใครเสียสละ ปล่อยให้น้ำไหลเข้าสู่ที่ดินเป็นกรรมสิทธิ์ น้ำมันเคยมีที่ไป บัดนี้ถูกบีบ ถูกกัก มันก็ย่อมขังนองเป็นธรรมดา...
ผู้คนอีกจำนวนไม่น้อยที่เห็นทางน้ำไหลผ่าน ก็คิดก็ค้นดิ้นรนเพื่อเปลี่ยนทางน้ำตามใจหมาย ขู่ข่มบังคับให้ไหลไปตามทางที่ขีดที่เขียนตามแบบแปลน สร้างเขื่อน กักกั้นน้ำไว้เพื่อผลิตพลังงานต่างๆ เพื่อให้คนเรามีความสำราญ เบิกบานสนองความสุขสบายในการดำเนินชีวิต
มนุษย์ฝืนธรรมชาติ แต่สำหรับธรรมชาติไม่เคยฝืนตัวเอง ธรรมชาติเป็นผู้ให้แผ่ไพศาลไปตามสายธารและตามที่มันจะเป็นไปเสมอ อย่างเที่ยงแท้และมั่นคง ธรรมชาติคือพระเจ้า คือสัจธรรม มีแต่มนุษย์เท่านั้นที่ไม่ยอมฟังและทำตามพระเจ้าที่ตรัสเตือนมาในธรรมชาติ หนำซ้ำยังรังแก ทำลายล้าง เพื่อสนองความอยากด้วยหัวใจที่ผยองพองขน ถมทับด้วยความอยากได้ใคร่มี สร้างสิ่งอำนวยความสะดวกฝ่ายกาย เรื่องใจเรื่องภายในเป็นเรื่องไร้สาระแห่งสังคมบริโภคสุดขั้ว
ใช่หรือไม่ มนุษย์เต็มล้นด้วยความเห็นแก่ตัว สะสม กอบโกย ต่างคนต่างอยู่ ไม่รู้ไม่เห็น เป็นทองไม่รู้ร้อน ไม่เคยเห็นเรื่องส่วนรวม เกี่ยงงอนเรื่องความเสียสละ ทุจริตที่จะทำความดี แอบอ้างสร้างภาพ สร้างผลงานฝ่ายเดียวโดยไม่เหลียวแลผู้คนรอบข้าง ไม่เคยใส่ใจว่าแท้จริงชีวิตนี้มีเพื่ออะไร ชีวิตดำเนินไปข้างหน้าเพื่ออะไร ธรรมชาติของการมีชีวิตอยู่คือสิ่งใด !!!
ภัยธรรมชาติ น้ำท่วม นอกจากจะสร้างความเดือดร้อนแล้ว สิ่งหนึ่งที่แฝงมานั้นก็เพื่อสอนให้เรารู้จักมองเห็นถึงความเดือดร้อนของผู้อื่นบ้าง ย้อนกลับมามองว่า โลกนี้เราอยู่เพื่อตัวเองฝ่ายเดียวไม่ได้ เราสร้างกำแพงกักขังตัวเองมากเกินไปไม่ได้ น้ำท่วมเพื่อทวงถามน้ำใจจากคนหรือเปล่า ธรรมชาติมีหนทางสอนให้เราเสมอ เรานั่นแหละอย่าฝืนธรรมชาติด้วยการเมินเฉยต่อบทเรียนที่เกิดขึ้นครั้งแล้วครั้งเล่า ทั้งๆที่ธรรมชาติได้ตีสอนให้บทเรียนแก่เราเสมอมา
หากว่าวันนี้น้ำที่ท่วมมาจากความเห็นแก่ตัวของมนุษย์ ที่ไปยึดหนทางน้ำไหล เพื่อสร้างหนทางแห่งการเอารัดเอาเปรียบของเรา การชดเชยและเยียวยาก็คงต้องใช้น้ำใจที่ยังคงจะมีเหลือในสำนึกของเรามอบให้แก่กันและกัน เราฝืนธรรมชาติ เราทำลายธรรมชาติกันมากพอแล้ว วันนี้เราอย่าได้ทำลายทำร้ายความเป็นมนุษย์ด้วยกันเลย ปล่อยให้ธรรมชาติที่งดงามแห่งความเป็นมนุษย์ของเรา โอบอุ้มดูแลกันและกัน ด้วยการลดละการยึดครอง ยึดมั่นถือมั่น ครอบครอง ให้น้อยลงสักนิด เพื่อเพิ่มน้ำจิตน้ำใจให้แก่กันและกัน ให้น้ำใจท่วมบ้านเมืองของเราดีกว่ามิใช่หรือ ให้ความช่วยเหลือกันเพื่อลบรอยทุกข์จากภัยน้ำท่วมในครั้งนี้....
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น