ค้นหาสู่แสวงหา
>>> เป้าหมายของชีวิต ใช่การแสวงหาความสุข
แต่อยู่ที่ ชีวิตมีความหมายเช่นไร<<<
ความรู้มีล้นโลกและเราก็สามารถเข้าถึงความรู้ได้ง่ายขึ้นกว่าแต่ก่อน
เพียงเราเข้ากูเกิล แล้ว “ค้นหา” สิ่งที่อยากรู้ ไม่นานเราก็จะกระจ่างขึ้น
แต่...ใช่หรือไม่ เราไม่สามารถค้นหาความสุขในนั้นได้ โลกนี้ทุกคนต่างก็แสวงหาแต่ความสุข บ่อยครั้งคนที่ไม่พบความสุข ก็จะรู้สึกผิด ละอาย ทั้ง ๆ
ที่ในชีวิตของพวกเขาอาจจะไม่ได้ทุกข์ร้อนอะไร ไม่ได้หิวโหย ไม่เจ็บป่วย
ร่างกายแข็งแรงทุกอย่าง แต่ภายในใจของเขาเกิดสิ่งที่เรียกว่า “สุญญากาศทางจิตวิญญาณ” เกิดอาการสับสน งุนงง
ไม่รู้ว่าชีวิตคืออะไร มีความหมายอย่างไร อยู่ไปเพื่ออะไร สงสัย ตั้งคำถามอยู่ตลอดเวลา
แปลกแยก โดดเดี่ยว บ่นเบื่อ ตำหนิโลกรอบตัว เพราะไม่มีความสุข
จุดมุ่งหมายที่แท้จริงของชีวิตไม่ใช่การแสวงหาความสุข แต่เป็นการแสวงหาความหมายของชีวิตต่างหาก คนเราไม่คิดเช่นนั้น ต่างก็คิดที่จะกอบโกยความสุขบนความฉาบฉวย บนความมีชื่อเสียง ในความเด่นความดัง และก็เกิดการยึดติด ทำทุกวิถีทางไม่ให้ทุกข์ร้อน โดยลืมไปว่า ชีวิตในห้วงทุกข์นั้นก็มีความหมาย และดีไม่ดีมันจะสอนให้เรามองเห็นความหมายของชีวิตได้ชัดเจนยิ่งกว่า สังคมมักจะยอมรับว่าคนที่มีความรู้เป็นคนมีเป้าหมายชีวิต แต่ก็อีกนั่นแหละ ความรู้ที่ไม่มีการค้นหาความจริงนั้น ทำให้หลงติด เฉพาะสิ่งที่ตัวเองรู้ และการหลงติดก็จะปิดกั้น การแสวงหา ทำให้ตัวเองคับแคบ อะไรที่ผิดจากตัวเองรู้และตัวเองคิด จะปฏิเสธ จะต่อต้าน จะโต้เถียง เราเรียนรู้แค่ทฤษฎีในตำรา บ่อยครั้งก็ไม่ได้ทำให้เราฉลาดขึ้น เพราะยึดแค่ที่เห็นที่ฟัง ใครบอกก็ไม่เชื่อ รู้ทฤษฎีรู้ตำรา แต่ไม่ค้นหา คือ การขาดประสบการณ์ มักอวดอ้างการเป็นคนรุ่นใหม่ หยามหยันคนเก่าก่อน เมื่อวานย่อมมีเด็กน้อยจำนวนหนึ่งเกิดขึ้นมาเป็นคนรุ่นใหม่ ไล่หลังไล่ล่าคนรุ่นวันนี้
โลกรอบตัวของเราดำเนินไปตามทางของมัน เราไม่สามารถเข้าไปควบคุมทุกเรื่อง
สิ่งเดียวที่เราควบคุมได้แน่นอน ก็คือ จิตใจเราเอง ทัศนะคติของเรา ที่มีต่อเรื่องราวตรงหน้า
เราจะมองมันอย่างไร แล้วตัดสินใจว่าจะเดินตามทางนั้น เพื่อแสวงหาความหมายที่แท้จริงของชีวิตหรือไม่
เหมือนชาวประมงบนชายฝั่งเมื่อครั้งกระโน้น.....
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น