แผ่นดินแห่งน้ำนมและน้ำผึ้ง

 

แผ่นดินแห่งน้ำนมและน้ำผึ้ง

>>> แผ่นดินพระสัญญาแท้จริงอยู่ในใจเรา ใยต้องฆ่ากันเพื่อยึดครองทางกายภาพด้วยเล่า <<<

สถานการณ์การสู้รบกันของอิสราเอล กับกองกำลังฮามาส ปาเลสไตน์ ยังไม่จบสิ้นและจ้องทำท่าว่าจะลามเป็นสงครามใหญ่ สื่อมวลชนแต่ละที่ต่างก็ขุดเอาประวัติดินแดนบริเวณนี้มานำเสนอ ซึ่งเป็นความเชื่อทางศาสนาของแต่ละชนชาติ ว่าดินแดนแห่งนี้ (คานาอัน) คือ ดินแดนที่พระเจ้ามอบให้ ต่างคนต่างพยายามเข้ายึดครองตามคำกล่าวอ้าง ทั้ง ๆ ที่ความจริงพระเจ้ามิทรงมีเจตนาที่จะทำให้เกิดการรบราฆ่าฟันกัน เพราะทุกคนคือบุตรพระเจ้า อิสราเอลในพระคัมภีร์เป็นคำที่แทนมวลมนุษยชาติ หาใช่กลุ่มชนกลุ่มใดกลุ่มหนึ่ง เพราะหากยึดเพียงคำตามตัวอักษรมันก็คือความเห็นแก่ตัว และแทนที่ดินแดนแห่งนี้จะสงบสุข ที่เต็มไปด้วยน้ำนมและน้ำผึ้ง กลับกลายเป็นดินแดนแห่งหยดน้ำตาและเลือดหลั่งนอง ….

ใช่หรือไม่ พระเจ้าเป็นของทุกคน เป็นองค์ความรัก เราทะเลาะกันเพื่อแย่งชิงกรรมสิทธิ์บางอย่างเพียงเท่านั้นหรือ? เราช่วงชิงความเป็นเจ้าของความรักของพระองค์มายึดครองเพียงผู้เดียวหรือ? เราคิดเอาเองว่า การนับถือพระเจ้าตามแบบของแต่ละศาสนา คือ การทำเพื่อพระเจ้าหรือ? พระเจ้าของใครกันเล่า? พระองค์คงไม่ปลื้มที่เราต้องสังเวยด้วยชีวิตเด็ก สตรี และคนชราที่ไร้ทางสู้ ที่กลายเป็นเครื่องต่อรองของการช่วงชิงอำนาจ… มันเศร้าใจนัก ที่ข่าวสารทำให้เราต้องเลือกข้าง เศร้าใจนักที่ไม่รู้ความจริงหนึ่งเดียวคือเช่นไร

สิ่งที่เราต้องช่วยกันทำให้เกิดแผ่นดินแห่งพันธสัญญาอันแท้จริง นั่นคือ การทำจิตใจของเราให้เต็มไปด้วยความเอื้ออาทร เต็มไปด้วยความรัก การเห็นใจกัน รู้จักแบ่งปันกัน สร้างแผ่นดินในใจเราให้เต็มไปด้วยน้ำนมและน้ำผึ้ง เมื่อนั้นแหละพระเจ้าจะทรงพอพระทัยยิ่งนัก เพราะเราทำให้แผ่นแห่งพันธสัญญากลายเป็นสรวงสวรรค์....