วันเสาร์ที่ 14 ตุลาคม พ.ศ. 2566

คนของพระจริงหรือ???

 

คนของพระจริงหรือ???

>>> คนของพระเจ้าย่อมมีความรักปักในใจ เสียสละตนได้แม้ชีวิตส่วนตัว <<<

ทั้งโลกต่างตกใจกับการที่กลุ่มฮามาส(ปาเลสไตน์) ยิงจรวดถล่มใส่อิสราเอลหลายพันลูก ส่งผลให้มีผู้เสียชีวิต บาดเจ็บ เป็นจำนวนมากและกำลังจะก่อให้เกิดสงครามขึ้นมาอีกขั้วหนึ่ง ทางยูเครนรัสเซียยังไม่จบ โลกนี้ไม่เคยสงบจริง ๆ หลายคนคงเป็นแบบเดียวกันที่เห็นข่าวอิสราเอลก็คิดเข้าข้างทันที เพราะว่าเป็นประเทศต้นกำเนิดความเชื่อของพวกเรา และเชื่อว่าเป็น “คนของพระ” ใช่หรือไม่ พระเจ้าคงไม่ปรารถนาให้มนุษย์มาเข่นฆ่ากันเช่นนี้ เป็นคนเรานี่แหละที่แอบอ้างเอาพระเจ้าเป็นของตัวเราฝ่ายเดียว คนอื่นเป็นปิศาจไปหมด ขึ้นชื่อว่าสงครามอย่างไรเสียก็ต้องฆ่ากัน แค่นี้ก็ผิดต่อความรักของพระเจ้าแล้ว อย่าคิดเพียงว่าเราเป็นคนของพระ เป็นบุตรพระเจ้าเพียงฝ่ายเดียว

           
เพราะเหตุใดเล่าสงครามจึงมิเคยหมดไปจากโลกใบนี้เพราะใจคนเรามักมาก จิตไม่สงบ ความเห็นแก่ได้ เห็นแก่ตัว ไม่เคยเห็นใจคนอื่น ใช้ความเป็นคนของพระไปเคร่งครัดต่อคนอื่น แต่ละเลยต่อตัวเองด้วยมีเหตุผลนานาประการ เอาดีใส่ตัว อ้างความชอบธรรม อ้างคนของพระละเลยอะไรก็ได้ ไม่เคยปฏิบัติตัวในความรัก แต่มักปฏิบัติด้วยการสร้างภาพลักษณ์ บำรุงบำเรอเสพสุข บนกองทุกข์ของคนอื่น อ้างบุญกุศลที่แฝงเร้นไปด้วยหวังเพียงชื่อเสียงและการยกย่อง เราพากันก้าวพลาดให้สิ่งปรุงภายนอกรุกรานภายในแบบสมยอม เช่นนี้แล้วสันติจะเกิดขึ้นได้อย่างไร
? วอนขอความสงบจะเกิดขึ้นได้เช่นไรเล่า ?

สร้างสันติในจิตวิญญาณของเราให้เกิดขึ้นโดยเร็ว เพื่อลดภาวะสงคราม หยุดสิ่งที่ปฏิบัติแบบผิด ๆ กันเสียบ้าง สวดด้วยจิตวิญญาณบริสุทธิ์ สร้างความสงบโดยสยบยอมถ่อมตัวเราลงบ้าง มองเห็นความทุกข์ของคนรอบข้างด้วยหัวใจชอบธรรม เห็นคุณค่าของผู้คน อย่าเอาคำว่า “คนของพระเจ้า” เอาเปรียบคนอื่น ออกจากตัวเองให้มาก เพื่อสันติสุขจะได้เกิดขึ้น อย่าให้ภาวะสงครามเข้าครอบงำจิตใจจนเกินจะเยียวยา ประพฤติตนอยู่ในศีลในธรรม ยิ่งถ้าคิดว่าเราเป็นคนของพระจริง ๆ ยิ่งต้องสละตนเองเพื่อสันติสุข เช่นนั้นแล้วเราก็เป็นคนของพระเพียงในนามเท่านั้น….

ไม่มีความคิดเห็น: