|
สุขจากการไม่คาดหวัง |
>>> การทำสิ่งใดสิ่งหนึ่งโดยคาดหวังผลไว้
มักจะสร้างความผิดหวังตามมาเสมอ >>>
ตอนเด็ก ๆ
เราล้วนมีโลกสวยงาม
เห็นคนรอบข้างเป็นคนดี อยากจะโตขึ้นเป็นแบบนั้นบ้าง
เราล้วนมีคนที่อยากเลียนแบบหลายต่อหลายคน เมื่อคนเหล่านั้นสนใจเรา พูดคุยด้วยแค่นี้ก็มีความสุขแล้ว
ไม่เรียกร้องอะไร ความสุขในตอนเด็ก
เป็นความสุขที่แทบจะไม่มีปัจจัยเรื่องเงินเรื่องทอง เรื่องผลประโยชน์อันใดมาเกี่ยวข้อง
พอโตขึ้น เข้าใจโลกมากขึ้น รู้ถึงจิตใจคนมากขึ้น แต่ความสุขกลับลดน้อยถ้อยลงไป
ยิ่งเห็นความเปลี่ยนแปลงของผู้คน เห็นความมืดในใจคนในแทบทุกวงการ ความสุขเรามันอยู่ไหน???
ใช่หรือไม่ เรามักเอาความสุขของราไปยึดโยงกับคนอื่น พอเริ่มหันกลับมาสร้างความสุขจากใจเราเอง ก็คงยังมีทุกข์อยู่บ้าง
เพราะเราเอาความสุขไปผูกกับเงินและการงานมากเกินไป หลายครั้งมีคนแนะนำเราเสมอ ๆ
ว่า ลองทำใจว่าง ๆ ทำเรื่องเงินให้เป็นเรื่องเล็ก ๆ มีเงินก็สุขได้ ไม่มีก็สุขได้
มองหาสิ่งดี ๆ ในทุกเรื่องที่เกิดขึ้น เพราะเราแก้ไขอะไรในอดีตไม่ได้
ที่สำคัญทำวันนี้ให้ดีที่สุด
NAZIM HIKMAT กวีเอกคนหนึ่งของตุรกีได้ขอให้ Abidin
Dino เพื่อนของเขาซึ่งเป็นจิตรกรที่รู้จักกันดีของตุรกี ให้ช่วยวาดภาพแห่งความสุข
Abidin Dino เลยวาดภาพของครอบครัวแห่งความสุขมาให้ ชื่อ “ความสุข” เป็นภาพของสมาชิกในครอบครัว
ที่นอนเบียดเสียดกันในเตียงหัก ๆ แถมหลังคารั่ว ในห้องพักโทรม ๆ แต่ทุกคนล้วนมีรอยยิ้มบนใบหน้า
ภาพวาดนี้กลายเป็นภาพที่มีชื่อเสียงมาก
สุขเกิดจากการที่เราพอใจกับสิ่งที่เรามี ไม่คาดหวังเกินตัว ทุกข์ก็เกิดจากการที่เราพยายามแสวงหาในสิ่งที่เราไม่มี และก็หวังมากเกินไปนั่นแหละ
สุขเกิดจากการที่เรามองเห็นจากสิ่งที่เรามีทุกข์เกิดจากการที่เราไปพยายามมองเห็นสิ่งที่คนอื่นมี
แล้วนำมาเปรียบเทียบกับสิ่งที่ตนเองไม่มี ความสมดุลของทุกข์และสุขจึงต่างกันตรงนี้
ฉะนั้นแล้วมันจึงอยู่กับเราเอง ต้องหาความพอดีของเราให้เจอ หาความพึงพอใจ ของเราเองให้พบ
แล้วเราจะได้คำตอบว่า แท้จริงแล้วชีวิตของเราเต็มไปด้วยความสุข เต็มไปด้วยความอุดมสมบูรณ์
และความสุขส่วนมากอยู่บนความเรียบง่ายอย่างแท้จริง ยิ่งหยุดตามหา
ยิ่งได้มาซึ่งสิ่งที่เราต้องการ เวลามีทุกข์ก็จะไม่ทุกข์มาก
เช่นกันในเวลาสุขก็อย่าไปคิดว่ามันจะสุขตลอดไป เรามีชีวิตเพื่อเรียนรู้โลก
ได้มองสิ่งสวยงาม แล้วก็ทำเรื่องที่สวยงามตามวิถีชีวิตเรา สร้างประโยชน์ให้คนอื่นบ้างโดยไม่ต้องหวังผลใด
ๆ ถึงเวลาเราก็ต้องจากโลกนี้ไป จะเอาอะไรติดตัวไปไม่ได้
นอกจากความดี
ความสุขไม่ได้เกิดจากการไร้ทุกข์
แต่เกิดจากการยอมรับทุกข์ เห็นสิ่งดีรอบตัว หยุดกังวลกับสิ่งที่คุณควบคุมไม่ได้
เอาเข้าจริง สุขจากการให้ นี่คือ ความสุขที่แท้จริง ไม่ใช่การกอบโกยใส่ตัว
รู้จักมองคนอื่นด้วยแววตาที่ชื่นชม รู้จักมอบรอยยิ้มให้คนอื่นด้วยความจริงใจ รู้จักพูดชื่นชมให้คนอื่นมีกำลังใจ
เพราะเมื่อใดที่เราส่งผ่านสิ่งดี ๆ ส่งผ่านกำลังใจดี ๆ มอบและแบ่งปันให้ผู้อื่น เราก็พบกับความสุขแล้ว
ความรักอย่างหนึ่งที่เรามีต่อคนอื่นนั้น คือ การแบ่งปันเพื่อให้คนอื่นมีความสุข เมื่อให้สิ่งใดกับคนอื่นไปสิ่งนั้นย่อมส่งผลสะท้อนกลับ
เรามอบความสุขให้ใคร ใจเราย่อมได้รับสุขนั้นทันทีเรายื่นมีดดาบให้ใคร
ใจเราย่อมเต็มไปด้วยของมีคม ที่หันมาทิ่มแทงตัวเราเอง ความสุขเป็นเรื่องที่สร้างไม่ยาก
แต่เราไม่อยากจะสร้างกัน เพราะทุกสิ่งที่เราทำมันเต็มไปด้วยความคาดหวัง....
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น