วันเสาร์ที่ 27 พฤษภาคม พ.ศ. 2566

สนุกอย่างสงบ

 

สนุกอย่างสงบ

>>> พอถึงจุดหนึ่ง เราอาจจะชอบความสงบมากกว่าความสนุก <<<

ยืนดูเรือขุดร่องริมแม่น้ำยามเช้าอยู่พักใหญ่ ญาติผู้ใหญ่คนหนึ่งเดินมาสมทบ แล้วเราทั้งคู่ก็รื้อฟื้นเรื่องราวในอดีตกับแม่น้ำสายนี้ ที่เคยว่ายข้ามไปเล่นหาดทรายฝั่งโน่น เพราะฝั่งเรามีแต่ดินเหนียว วันนี้หาดทรายหายไป เพราะถูกความโลภของคน ใช้เครื่องยนต์มาดูดทรายจนหาดไม่เหลือ ทิ้งไว้แต่ความงามในนามวันเวลาที่ล่วงเลย ร่องน้ำตื้นเขิน น้ำท่วมง่าย วิธีการที่พอจะช่วยเยียวยาแม่น้ำได้บ้าง ใช้วิธีการขุดร่องน้ำให้ลึก แต่ก็ต้องทำกันบ่อย ๆ เพราะมันไม่ใช่ธรรมชาติสร้างสรร โลกเปลี่ยนไปมากและอยู่ยากขึ้น


เอาเข้าจริง โลกไม่ได้อยู่ยาก แต่การอยู่ร่วมกันกับคนหมู่มากต่างหากที่อยู่ยาก  ใช่ไหม
!!! คนเรามักมองกันที่เปลือกนอก หลายคนคบกันที่ผลประโยชน์ หลายคนทำเพื่อหวังผลตอบแทน มีไม่น้อยคนเกลียดกันด้วยการฟังเขาเล่ามา แบบนี้ก็มีเยอะเจอมามาก ในบางจังหวะชีวิตไปหวังดีกับใคร ก็ใช่ว่าคนอื่นจะหวังดีกับเรา จริงใจกับใคร ใช่ว่าคนอื่นจะจริงใจกับเรา ทำดีได้ดีก็มีให้เห็น ทำดีไม่เคยได้ดี ก็มีอยู่ถมไป ทำดีกับบางคน เขายังไม่เห็นว่าเราดีก็มี เขายังมองว่าเราโง่เง่าหลอกง่าย โลกก็เป็นแบบนี้มานานแล้ว คนอ่อนแอมันก็มักจะถูกรังแกเสมอ และอย่ายึดติดว่าทำดีต้องได้ดีเสมอไป แต่การทำดีควรเป็นพื้นฐานของการใช้ชีวิต เพราะมีโอกาสมากกว่าการทำไม่ดี ฉะนั้นแล้ว เราเอาพื้นฐานความดีเป็นที่ตั้ง แล้วก็ต้องรู้จักระวังตัว รู้จักใช้ชีวิตอย่างมีความสุข

ปล่อยวางแรงกดดัน เราก็จะได้ผ่อนคลาย ปล่อยวางความกลัดกลุ้ม ได้ความสุขใจ รู้จักวางลง คือ ทางเลือกภายใน รู้จักวางลง คือ ความรู้ทางจิตวิญญาณ รู้จักวางลง คือ ปรีชาญาณในการใช้ชีวิต รู้จักวางลงให้พระจิตนำทาง เพื่อเราจะได้มีชีวิตที่สนุกในความสงบ และง่ายขึ้นในการดำรงอยู่ในโลกปัจจุบัน....

ไม่มีความคิดเห็น: