คนที่พบเราเป็นคนโชคดี
>>>
เป็นแบบคน ที่เราอยากออกไปเจอ <<<
ในช่วงชีวิตของเรามักจะมีการเปลี่ยนแปลงโยกย้ายที่อยู่ ย้ายที่ทำงานกันมาบ้าง
นาน ๆ ครั้งจะมีโอกาสกลับไปเยี่ยมเยียน กลับไปทำธุระในที่ที่เคยจากมา
และก็พบเจอคนที่เราเคยคุย เคยสนทนา มันทำให้ความทรงจำอันงดงามกลับคืนมา
และยิ่งถ้าพบเจอเพื่อนเก่า ๆ ในที่เดิมด้วยแล้วยิ่งสนุกสนานกันไปใหญ่
ใช่หรือไม่ ในทุกครั้งที่บังเอิญเราได้เจอกับคนที่เต็มไปด้วยด้านดีงาม คิดดี คนที่มองทุกอย่างเป็นความงาม เป็นสีสันในชีวิต เวลาเจอคนที่ทักทายและต้อนรับทุกคนด้วยรอยยิ้ม หรือแม้กระทั่งคนที่เราปรารถนาจะเจอมากที่สุด คนที่มีประกายจุดต่อติดความคิดเห็นอย่างชาญฉลาด เราจะรู้สึกใจฟู ใจมันอิ่มเอมอย่างบอกไม่ถูก เป็นเหมือนการชาร์จพลังด้านดีงามด้านบวกให้กับเรา โดยที่บางครั้งคนคนนั้นอาจจะไม่ได้ตั้งใจ อาจไม่รู้ตัว แต่เป็นพลังธรรมชาติของเขาที่ถ่ายเทมายังทุกคนที่ทักทายและพูดคุย
และทุกครั้งกับเหตุการณ์เช่นนั้น เรามักคิดว่าเราโชคดีมากที่ได้พบเจอคนแบบนี้
เราเคยถามกับตัวเองบ้างหรือไม่ว่า เราอยากเป็นคนที่ทำให้คนอื่นใจฟูและโชคดีบ้างหรือเปล่า? ดังที่เคยมีคนกล่าวไว้ว่า “จงเป็นของขวัญและเป็นความโชคดี
ให้กับทุกคนที่ได้พบเจอ”
ง่าย ๆ เลย กับคนที่เรารู้จัก กับคนที่เราเคียงข้าง วันนี้เรามีพลังด้านใดให้กันและกันบ้าง
หรือมีแต่พลังกดดัน พลังมืดที่พร้อมจะจู่โจมใส่กัน ยามได้ยินได้เห็นเรื่องที่ขัดใจ
แม้เพียงเล็ก ๆ น้อย ๆ ถ้าเราอยากให้คนที่อยู่กับเราเป็นเช่นไรก็จงทำเช่นนั้นก่อน
อยากให้คนข้าง ๆ ให้เกียรติเรา แล้วเราล่ะให้เกียรติเขาหรือยัง หรือมีแต่ให้เกลียด
โลกวันนี้กว้างขึ้น แต่ภายในใจคนคับแคบลง เรามักทิ้งขว้าง เลิกลากันง่าย ๆ
ทำตามอารมณ์ความปรารถนาของตัวเอง ไม่ยอมเดินเคียงข้างในวันที่มืดมิดมืดมนหนทางไปด้วยกัน
หันกลับมาให้โอกาสกัน ให้ความหวัง ความงามแก่กันและกัน ครั้นเมื่อเราก้าวสู่สังคมใหญ่และปรารถนาให้โลกเต็มไปด้วยคนดีงาม ก็จงสร้างให้ตัวเองเป็นคนดีงามเช่นกัน อย่าเรียกร้องหาโลกที่เต็มไปด้วยคนดี
ทั้งที่ตัวเองยังเป็นความโชคร้ายให้กับทุกคนที่พบเจอ
วันนี้ใครจะโชคดีที่เจอเราบ้าง..????
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น