วันเสาร์ที่ 18 มีนาคม พ.ศ. 2566

ชีวิตโปร่งใส

 

ชีวิตโปร่งใส

>>> ครองใจให้ดี เดินทางให้ดี ชีวีสดใส <<<

พักกายพักใจกลางธารน้ำ ตื่นแต่เช้ากลางความมืดและเงียบจากเสียงครึกโครม อย่างกับคนละที่คนละทางกับเมื่อวาน ที่ผู้คนและเสียงเพลงดังระงม นั่งรอแสงแรกริมระเบียง จากความมืดสู่แสงสว่าง พร้อมกับอ่านบทความดี ๆ สักบท ซึ่งพบเจอเข้ากับบรรยากาศยามนี้อย่างพอเหมาะ


ชีวิต แต่ละคนมีได้เพียงครั้งเดียว ยาวบ้างสั้นบ้าง ชีวิตดำเนินต่อไป ทุกข์บ้างสุขบ้างบนหนทางชีวิต คงอยู่บนเส้นทาง ขึ้นบ้างลงบ้าง ...วุ่น คือ วิ่งเหน็ดวิ่งเหนื่อยออกเช้ากลับค่ำ อารมณ์ คือขม คือหวาน โศกสุขพบพราก พร่อง คือเสียดาย เสียใจ วันฟ้าหม่นฟ้าใส จันทร์กลมจันทร์แหว่ง คนไร้คนสมบูรณ์พร้อม สิ่งไร้ความสมบูรณ์แบบ เรื่องจุกจิกบางเรื่อง อย่าได้ใส่ใจ ใส่ใจจะเหนื่อย

โลกไพศาลนัก ใจคนสับสนนัก จะไม่พบเจอคนพาลอย่างไรได้? สบายใจให้มากขึ้นบ้าง น้อยใจแล้ว เงียบงันไร้เสียง ถูกเข้าใจผิดแล้ว ยิ้มน้อย ๆ ไร้แสงตะวัน ก็ฟังเสียงลม ดูหยาดฝนโปรย ไม่มีดอกไม้สด ก็ดมกลิ่นหอมของดิน เลียนแบบความแข็งแกร่งของต้นหญ้า ไม่มีเสียงปรบมือ ก็เสพความเรียบง่ายของชีวิต ความสงบใสของการอยู่โดยลำพัง ถนอมความสัมพันธ์ที่จริงแท้ที่สุด สัมผัสความยินดีที่อยู่ใกล้ที่สุด เสพภาวะจิตใจที่งามที่สุด

แม้วันคืนไหลล่วง วัยวันแปรเปลี่ยน ไม่ตำหนิ ไม่พร่ำบ่น ไม่เจ็บปวด ไม่ยอมแพ้ หากกดดัน ก็เปลี่ยนสถานที่สูดลมหายใจลึก สับสน เปลี่ยนมุมใคร่ครวญเงียบ ๆ ล้มเหลว สะสมกำลังใจเริ่มต้นใหม่ ต้องเผชิญหน้าตัวเอง เผชิญทุกปรากฏการณ์ธรรมชาติ ใช้ชีวิตให้ปลอดโปร่ง เปิดใจให้กว้าง  ให้อภัยทุกความผิดพลาด ดำเนินชีวิตโปร่งใส ฝึกเพาะความกว้างในใจ เก็บความปีติยินดีชั่วชีวิต ก้มกายลงทำงาน วางใจลงจึงได้ชื่อว่าเป็นคน (จากบทประพันธ์ของจีน)

ผ่านกลางคืนย่อมพบเจอกลางวัน อย่าปล่อยชีวิตเราจมหายไปกับความมืด เพราะเรามีแสงสว่างกระจ่างใจเสมอบนเส้นทางสายชีวิตนี้ เส้นทางสายพระคริสต์....

ไม่มีความคิดเห็น: