รักพระเจ้าในบางเวลาหรือเปล่า

 

รักพระเจ้าในบางเวลาหรือเปล่า

>>>ไม่ว่าอุปสรรคใด ๆ ล้วนมีพระจ้าให้โอกาสทำให้เราได้แก้ไขก้าวข้ามผ่านไป<<<

ทุกวันที่ 1 กับวันที่ 16 ดูเหมือนจะเป็นวันแห่งความหวังของใครหลายคน ยามเช้าฝันหวานวาดฝัน วางแผนหากถูกรางวัล พอตกเย็นก็จะดูห่อเหี่ยวแห้ง โรคซึมเศร้าถามหา บางคนก็ต่อว่าโชคชะตา แต่เมื่อถึงรอบต่อไปก็เริ่มใหม่  บ่อยครั้งบนหนทางชีวิตของคนเรา ไม่ว่าเราย่างก้าวได้ราบรื่นเพียงใด ทว่า..ขอเพียงเราประสบพบเจอเรื่องบางเรื่องที่ไม่ราบรื่น ก็มักจะมีความเคยชินบ่นตำหนิพระเจ้าหรือชะตาฟ้าดินกลั่นแกล้ง ไม่ให้ความเป็นธรรม ครั้นเมื่อเจอปัญหาที่แก้ไม่ได้ไปต่อไม่เป็น ก็จะวิงวอนพระเจ้า ขอพละกำลังช่วยให้เราก้าวผ่านพ้นอุปสรรค ก็จะวนเวียนเช่นนี้ตลอดมา แต่..ในความเป็นจริงแล้ว พระเจ้านั้นยุติธรรมเสมอ เป็นเราเองที่จะเลือกคิดถึงพระองค์ในยามทุกข์ในยามมีปัญหามากกว่า  ทั้ง ๆ ที่ทุกสถานการณ์พระองค์ไม่เคยจากเราไป “เราอยู่ที่นี่” 

 

แล้วเราจะเห็นพระเจ้าบ่อย ๆ ได้อย่างไร เอาง่าย ๆ ในความมีเมตตา ในการทำความดีด้วยการสละแรงกายแรงใจเพื่อช่วยเหลือผู้อื่น เป็นวิถีที่ทำให้เราได้เข้าใจการประทับอยู่ของพระเจ้า ที่มีเมตตาและปรารถนาดีต่อทุกสรรพสิ่ง ไม่มีแบ่งแยก ทุกคนมีสิทธิที่จะได้รับความเมตตาและความปรารถนาดีได้ทั่วถึง เมื่อเราช่วยเหลือผู้อื่น ไม่เพียงแต่คนเหล่านั้นที่จะได้รับประโยชน์จากการเสียสละของเรา แต่ตัวเราเองก็จะได้รับสิ่งดี ๆ กลับคืนมาอย่างมากเช่นกัน

ใช่...ความสมบูรณ์พูนสุขอาจไม่อยู่ตลอด ความตกต่ำอาจจะกลับมาเยือน เมื่อเราได้ดีแล้วจงเปิดทางรอดให้คนอื่นบ้าง เผื่อถึงคราวเรา จะทำให้เราไม่พบเจอทางตัน เมื่อเราเป็นสุขแล้วจงช่วยให้คนอื่นพ้นทุกข์บ้าง ครั้นถึงคราวเรา จะทำให้เรามีหมู่มิตรคอยช่วยเหลือ เมื่อเราอิ่มแล้ว ก็จงช่วยให้คนอื่นพ้นจากความหิวโหยบ้าง เพราะเมื่อถึงคราวเรา จะทำให้เราไม่ตกอับ เราทำอะไรออกไป ก็จะได้กลับคืนมาอย่างนั้น อย่ามัวแต่เป็นฝ่ายขอและรอรับ ต้องรู้จักให้และแบ่งปัน นี่แหละพระเจ้าอยู่กับเรา ทรงรักเราเสมอ เพียงแต่เราจะเลือกรักและคิดถึงพระเจ้าในเวลาใดบ้าง???