วันเสาร์ที่ 18 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2566

ทุกการเปลี่ยนผ่าน

 

ทุกการเปลี่ยนผ่าน

>>> การเปลี่ยนแปลงทำให้เจ็บปวด แต่หากไม่เปลี่ยนแปลง อาจเจ็บปวดตลอดไป >>>

เช้าวันพุธและวันพฤหัสฯที่ผ่านมา ฝนโปรยโรยร่วงลงมา อย่างไม่ลืมหูลืมตา จากที่เมืองกรุงปกคลุมไปด้วยฝุ่นผงพิษ เป็นเมืองในม่านหมอก ฝนที่ฟ้าประทานลงมาก็ทำให้อากาศดูจะแจ่มใส ไร้มลพิษได้บ้าง บางทีการเปลี่ยนแปลงก็อาจจะนำมาซึ่งความดีงาม หากแต่ชีวิตจริงของคนเรามักไม่ชอบการเปลี่ยนแปลง เพราะติดยึดกับสิ่งที่เคยเป็นอยู่ ทั้ง ๆ ที่ทุกวินาที โลกเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา เป็นเราเองต่างหากที่ยังจมอยู่กับที่

เป็นเรื่องยากที่ใครคนใดคนหนึ่งจะลุกขึ้นเปลี่ยนแปลงโดยที่ไม่รู้ว่าเปลี่ยนไปแล้วชีวิตจะดีขึ้นไหม เรามักจะกังวล กระวนกระวายเสมอ โดยเฉพาะในสายตาคนอื่น เปลี่ยนแล้วหากไม่ได้ดีขึ้นคนจะสมน้ำหน้าไหม เปลี่ยนแล้วจะเป็นดังหวังดังที่คุยไว้ จะถูกเยาะเย้ยหรือเปล่า เรามักฝากชีวิตไว้กับความคิดคนอื่น ไม่ต่างอะไรกับลิงน้อยตัวนี้

ลิงน้อยตัวหนึ่ง ต้องการเป็นมนุษย์ มันรู้ การจะเป็นมนุษย์ได้ ต้องตัดหางของตัวเองทิ้ง เจ้าลิงน้อยตัดสินใจเด็ดเดี่ยวว่าจะตัดหางของตัวเอง ขณะที่มันกำลังจะตัดหางของมันนั้น มันก็ถูกความกังวล 3 ประการรุมเร้า

ประการแรก ตัดหางของตัวเองมันเจ็บปวดและทรมานมากนะ  ประการถัดมาหากตัดหางออกไป เราจะยังวิ่งไปมาอย่างคล่องแคล่วเหมือนเดิมได้หรือไม่? และสุดท้ายหางอยู่กับเราตั้งแต่เกิด ตัดหางไปก็เหมือนขาดอะไรไปอย่างหนึ่ง ที่สุด ลิงก็ยั้งมือไว้ และก็โยนมีดทิ้ง ด้วยเหตุผลที่มันคิดไปนานัปการ  (Cr:นุสนธิ์บุคส์)


การเปลี่ยนแปลง คือ ความเจ็บปวด การเปลี่ยนแปลงมักลำบากใจเสมอ แต่มันก็อาจจะเพียงขณะหนึ่งเท่านั้น เหมือนดอกไม้จะมีสวยงามที่สุดก็ช่วงระยะเวลาหนึ่ง ไม่นานก็เปลี่ยนเป็นเหี่ยวเฉาไป แต่คุณค่าของมันย่อมตรึงตาตรึงใจในช่วงยามที่เบ่งบานที่สุด แต่สำหรับเราแล้ว พระเจ้าประทานเวลาให้เรายาวนาน เพื่อเราจะรู้จักเปลี่ยนและเบ่งบานความดีได้หลายช่วงเวลา พร้อมทั้งหากเรามั่นใจในพระองค์ เราก็กล้าจะเปลี่ยนแปลงชีวิตเราให้ดีขึ้นเสมอ แม้จะเจ็บปวดบ้างในบางครั้ง.....

ไม่มีความคิดเห็น: