วันเสาร์ที่ 28 มกราคม พ.ศ. 2566

สุขสร้างง่าย

 

สุขสร้างง่าย

เมื่อใดที่รู้สึก หดหู่ ไร้แรงใจ คนที่รักษาได้ดีที่สุด ก็คือ “ตัวเราเอง”

สายลมพัดแรงพาลมหนาวเย็นยามเช้าเข้ามาในห้อง จากที่ตื่นมางัวเงีย ๆ ต้องรีบตั้งสติ หาเสื้อกันลมกันหนาวมาใส่ ดีที่ก่อนออกเดินทางได้เตรียมมาบ้าง เป็นอีกครั้งที่เดินทางโดยไม่เร่งรีบ ไปเรื่อย ๆ สถานที่ไหนสวยก็พักชื่นชม หิวก็มองหาที่กิน ในร้านอาหารเที่ยงระหว่างทาง บรรยากาศดีพอสมควร เห็นรูปปั้นส่งยิ้มหวานมาให้ ดูมีความสุข เลยทำให้ได้คิดถึงข้อความที่ว่าไว้

ออกไปดูโลกภายนอกบ้าง อย่าเก็บตัวอยู่คนเดียว อย่าจมปลักอยู่ในที่เดิม ๆ จะได้รู้ว่า โลกกว้างใบนี้มีทิวทัศน์ที่สวยงาม มีโอกาสอีกมากมาย เวลาของชีวิตเราสั้นนิดเดียว อยู่ที่นี่ไม่เป็นสุข ก็เปลี่ยนที่ เปลี่ยนที่แล้วไม่เป็นสุข ก็จงเปลี่ยนตัวเอง ก็อย่าปล่อยใจให้ทุกข์ ได้ยินได้เจอเรื่องราวทุกข์ร้อนอะไร ให้หยุดตรองก่อนจะตอบกลับไป เอาเข้าจริง คนอื่นก็ไม่อาจเข้าถึงความรู้สึกจริง ๆ ของเราได้ ฉะนั้น เมื่อใดที่ท้อแท้ สิ้นหวัง เมื่อใดที่หดหู่ ไม่มีกำลังใจ คนที่รักษาได้ดีที่สุด ก็คือ “ตัวคุณเอง” เมื่อใดที่เหนื่อย ก็ให้กอดตัวเอง เมื่อใดที่ร้องไห้ ก็ปลอบตัวเอง ไม่มีใครคอยกอด คอยปลอบคุณได้ตลอดไป ฉะนั้น จงฝึกรักตัวเองนะ ต่อให้ดีที่สุด วันหนึ่ง ก็ต้องสูญเสีย ต่อให้คิดถึงที่สุด วันหนึ่ง ก็ต้องลืมเลือน ต่อให้รักที่สุด วันหนึ่ง ก็ต้องพรากจาก ทุกสิ่งมีพบ พราก จาก ลา เป็นปกติ หากวันหนึ่งต้องสูญเสียสิ่งใดไป จงรู้ไว้ว่านั่น เป็นเรื่องธรรมดา

บนความ “ถูกต้อง” ใช่ว่าจะ “ถูกใจ” เราเสมอไป บนความ “ถูกใจ” บางครั้งก็ “ไม่ถูกต้อง” ได้เช่นกัน ไม่มีอะไรที่จะพอดี ถ้ามันไม่ขาด ก็เกิน นอกจากใจเราที่จะทำในสิ่งนั้น ๆ ให้มันพอดีและ ดีพอ แม้ชีวิตจะเลือกเกิดไม่ได้ แต่เราเลือกที่จะทำได้ บางครั้ง เราก็เลือกที่จะไม่ทำได้ เราเลือกที่จะเป็นได้ เป็นตัวของตัวเอง เป็นคนที่รู้ถูกผิดชอบชั่วดี เป็นคนที่มีจิตใจเมตตา เป็นคนที่รัก เชื่อมั่น ศรัทธา เป็นคนที่รู้จักให้โดยไม่หวังผล เป็นคนที่ยิ้มง่าย และอารมณ์ดี และเป็นคนที่ “มีความสุข”

ไม่มีความคิดเห็น: