หลากหลายลายเส้น

 

หลากหลายลายเส้น

>>>วันหนึ่งเราจะเรียนรู้ที่จะอยู่กับความไม่สมบูรณ์แบบ

และความหลากหลายของความเป็นคนหนึ่ง<<<

ฝนตกมาหลายวันรับฤดูหนาว ทิ้งท้ายฤดูฝน ทำให้บรรยากาศขมุกขมัวมาหลายวัน ในสายวันหนึ่ง ในขณะเดินมาที่ระเบียงหลังบ้าน เป็นจังหวะที่แสงส่องกระทบใบไม้อย่างพอดิบพอดี จนอดไม่ได้ที่จะต้องหยุดชื่นชมความงามในความหลากหลาย ทำให้เห็นลายเส้นบนใบไม้ ที่มิใช่เหมือนกัน แม้จะเป็นต้นเดียวกัน แน่นอน...ในต่างสายพันธุ์ย่อมแตกต่างกันอยู่แล้ว แต่เราก็เรียกว่า “ใบไม้” เหมือน ๆ กัน หลายครั้งหลายคราว มักจะไปตัด เด็ดดึง ลิดถอน กิ่งก้านที่ยื่นยาวออกมาเกะกะ ยิ่งในช่วงคาบเกี่ยวระหว่างฤดูแบบนี้เห็นแล้วก็รกหูรกตา แต่มาวันนี้เรากลับเห็นความงามของสิ่งนั้น เห็นความร่มรื่นในสิ่งที่เคยรำคาญ และเห็นความงามในนามของความหลากหลาย

ใช่หรือไม่ จริงหรือเปล่า??? ในเส้นทางชีวิตเราที่เรียกว่า “คน” นี้ มีความหลากหลายมากมาย เราจะทำให้ทุกอย่างเป็นอย่างใจเราอยากให้เป็นนั้นยากยิ่ง จะทำ จะลิดรอนถอนนิสัยใจคอคนนั้นคนนี้ย่อมทำมิได้ บ่อยไปที่เราดูคนที่ผ่านพบผิดไป อย่าดูคนเพียงแค่เปลือกนอก คนที่ชอบไหว้พระ ฟังเทศน์ฟังธรรม นั่งนินทาคนอื่นทั้งวันก็มี คนที่รับบริจาค ไม่เสมอไปว่าเป็นคนจน คนที่เออออห่อหมก ไม่เสมอไปว่าจะเป็นมิตรแท้ คนที่สวมใส่เสื้อผ้า ไม่เสมอไปว่าจะเป็นมนุษย์ เปลือกนอกที่ห่อหุ้ม ก็แค่สิ่งปิดบังความจริง ยิ่งมีเปลือก มีลายเส้นทางชีวิตให้แต่ละคนเลือกที่จะเป็นเลือกที่จะเดินด้วยแล้ว เราก็มิจำเป็นต้องไปกำหนด วาดหวังที่จะเห็นลายเส้นคนอื่นในสายตาเรา

ทำชีวิตลิขิตลายเส้นทางของเราให้เป็นไปตามครรลองของความดีงาม ตามหาความร่มรื่นชื่นชมยินดีในความสุขของกาลเวลาที่พัดผ่านไปอย่างพอเหมาะพอควร อยู่กับความหลากหลายให้เป็น อย่าใช้ชีวิตอยู่กับความยากเย็น แต่ทำให้ชีวิตมีแต่ความร่มเย็น เพียงแค่ปกครองอาณาจักรใจตนเองให้เป็น เราก็จะกลายเป็นกษัตริย์แห่งตน เป็นคนที่งดงามคนหนึ่งในความหลากหลายของผู้คนบนโลกนี้แล้ว