สักวันจะเข้าใจ

 

สักวันจะเข้าใจ

>>> หน้าที่ของเราคือการเกิดมาเพื่อเข้าใจโลก เข้าใจคน ไม่ใช่แบกโลกหรือให้ทุกคนเข้าใจเรา<<<

เมื่ออายุเพิ่มขึ้น วันเวลาดูเหมือนจะน้อยลง ร่างกายป้อนคำสั่งให้ตื่นเช้าขึ้น มาทำนั่นทำนี่ อ่านข่าวสาร อ่านโลก อ่านชีวิตผู้คนผ่านสื่อสมัยใหม่ ในแต่ละวันเรื่องราวดี ๆ หาอ่านได้ยาก มักจะมีแต่เรื่องราวที่ผู้คนสมัยนี้คิดนอกกรอบ นอกขอบเขตของวัฒนธรรมเก่าก่อน เพียงเพื่อสร้างตัวตนในโลกออนไลน์ นับวันยิ่งจะ         พิเรนทร์ขึ้นไปเรื่อย ๆ อะไรที่ไร้สาระ คือ สิ่งที่ขายได้ อะไรที่แหวกแนวคือสุดติ่งของความเป็นคนสมัยใหม่ โชว์เนื้อหนังมังสาอย่างไม่รู้สึกเขินอาย อะไรที่ไม่ดีจริงมันไม่คงทน แล้วสักวันคนวันนี้จะเข้าใจอะไรต่อมิอะไรมากขึ้น หันกลับมาสร้างสรรค์สังคมตามพระพรที่มีในตัวตน

สักวันหนึ่งเธอจะเข้าใจ เมื่อใดที่โมโหใคร ๆ คนที่เจ็บที่สุดคือตัวเอง!!  สักวันเธอจะเข้าใจ เมื่อใดที่งอแง คนที่เสียหายที่สุดคือตัวเอง สักวันเธอจะเข้าใจ เมื่อก่อนนั้นโง่มากแต่แสร้งฉลาดไปเสียทุกเรื่อง แต่เมื่อวันใดที่ฉลาดเธอจะแสร้งโง่ในทุก ๆ เรื่อง

สักวันเธอจะเข้าใจ เรื่องบางเรื่องเข้าใจอย่างแจ่มแจ้ง แต่พูดแบบหมดเปลือกไม่ได้ สักวันเธอจะเข้าใจ คนบางคนคบมาตั้งครึ่งค่อนชีวิต ยังเดาไม่ถูก สักวันเธอจะเข้าใจ เวลาทุกข์ใจไม่ต้องดื่มเหล้าแก้ทุกข์เสมอไป เพราะยิ่งดื่มมากเท่าใด ความทุกข์ก็ยังมีเท่าเดิม สักวันเธอจะเข้าใจ การโต้เถียงกับเจ้านาย เพื่อนร่วมงาน คนในครอบครัวนั้น ไม่เกิดประโยชน์อันใด เพราะโทสะแก้ปัญหาอะไรไม่ได้ มีแต่รังจะเสียหายและสุดท้ายก็คือเสียใจ

สักวันเธอจะเข้าใจ เรื่องแย่ ๆ ที่แทบเอาชีวิตไม่รอด หากทนให้ถึงพรุ่งนี้ได้ ก็กลายเป็นเรื่องขำ ๆ สักวันเธอจะเข้าใจ ยิ่งเจ็บจะยิ่งเงียบ ยิ่งทุกข์จะยิ่งนิ่ง  สักวันเธอจะเข้าใจ ว่าการใช้ชีวิตนั้นหากรู้จักคำว่า “นิ่งได้” กลับทำให้เธอเข้าใจชีวิตและคนรอบข้างมากยิ่งขึ้น

หน้าที่ของเราเพียงแค่เข้าใจชีวิต ใช้ชีวิตตามพระพร อย่าไปคิดว่าต้องเหมือนคนนั้นคนนี้ พยายามทำดีที่สุดเท่าที่ทำได้ และที่สุด ใส่ใจชีวิตพระที่อยู่ในตัวเรา เรียนรู้ พัฒนาจิตวิญญาณ ให้พร้อมคืนสู่บ้านนิรันดร์เพียงเท่านี้แหละชีวิต …