สำคัญผิดคิดใหม่

 

สำคัญผิดคิดใหม่

>>> บางคนไม่เชื่อใครง่าย ๆ แต่กลับกลายเรียกร้องให้ทุกคนต้องเชื่อเขาเพียงผู้เดียว

ทุกยุคทุกสมัยเราทุกคนก็คิดว่าคนสำคัญที่สุด มิใช่ใครอื่น คือ เรานั่นเอง

เพราะหลงใหลใจจึงหลงทิศ ชีวิตจึงจมอยู่กับที่ ไม่ไปไหน <<<

ป้ายหาเสียงเริ่มติดรกรุงรังตามริมถนน ขว้างหนทางเดิน เบียดบังทางเข้าออก หลายป้ายดูตลก เพราะถูกตบแต่งจนเกินเลย บางป้ายไม่รู้จะรีบร้อยทำไปถึงไหนหรืองบน้อย ภาพที่ออกมาดูไม่สมจริง แต่งจนดูสวยดูหล่อ แต่ลืมรายละเอียดบางอย่าง หน้าเนียนไร้รอย คิ้วสองข้างไม่เหมือนกันก็มี และอื่น ๆ รถโฆษณาหาเสียงเริ่มวิ่งเข้าหมู่บ้าน ซอยที่พักถี่ขึ้น เปิดเสียงดังยิ่งกว่างานวัด พูดแต่สิ่งที่ตัวเองคิดให้คนอื่นเชื่อ บางทีหนักหน่อยพูดอวดตัวจนน่าหมั่นไส้ อยากจะบอกว่า สิ่งที่ทำอยู่นี่มันคือการไม่เคารพคนอื่น รบกวนผู้คนในบ้านเรือนที่มีคนป่วย ที่ต้องพักผ่อนแบบไม่น่าให้อภัย ยิ่งคำโฆษณาคำพูดที่บอกออกมามันยิ่งชวนให้คิดไกลไปว่า เหตุใดคนเราจึงหลงตัวเอง คิดว่าตัวเองสำคัญเหนือสิ่งอื่นใดกันเสียเหลือเกิน!!!

ในด้านของปัจเจกบุคคล คนทั่วไปก็มีพฤติกรรมที่เป็นเช่นนั้นเหมือนกัน ดูได้จากการสื่อสารทางออนไลน์ การแสดงความคิดเห็นต่อสถานการณ์ เห็นเลยว่าเราต่างคนต่างเอาความคิดของตัวเองเป็นที่ตั้ง ยึดมั่นในสิ่งที่ตัวเองคิด เชื่อมั่นในสิ่งที่ตัวเองพูด จนไม่มีใครฟังใคร และหลงใหลในความคิดความสามารถของตัวเองจนเกินไป บางคนคิดไปไกลว่า เป็นเพราะฉันทุกอย่างจึงเป็นดูดีดูเข้าท่า เลยเถิดไปอีกเมื่อมีคนมาสมทบ กดถูกใจในความคิดนั้นมาก ๆ ก็หลงคิดว่าเรา คือคนสำคัญ ทำไปทำมาต่างคนต่างคิดว่าตัวเองสำคัญไม่ต้องฟังใคร จึงไม่มีใครเชื่อใคร ต่างคนต่างสร้างโลกที่ยิ่งใหญ่ของตนบนโลกจอมปลอม ปล่อยโลกจริงทรุดโทรมจวนเจียนจะแตกสลาย มีเรื่องหนึ่งที่ได้อ่านมา เป็นเรื่องจริงที่วันนี้เรากำลังเผชิญอยู่

วันหนึ่ง จอร์จ เบอร์นาร์ด ชอว์ (นักเขียนบทละครชาวไอริชผู้โด่งดัง) ว่างจากงานเขียน เขาไม่รู้จะทำอะไรจึงออกมาเดินเล่น และได้พบกับเด็กหญิงแปลกหน้าคนหนึ่ง เขาพูดคุยและเป็นเพื่อนเล่นกับเด็กหญิงคนนั้นค่อนวัน พอตกค่ำ ก่อนที่จะจากกันเขาได้บอกกับเด็กหญิงคนนั้นว่า

“เด็กน้อย เมื่อเธอกลับไปถึงบ้าน จงบอกแม่ของเธอว่า วันนี้เธอได้พูดคุยและเล่นกับจอร์จ เบอร์นาร์ด ชอว์เกือบค่อนวัน”

โดยคาดไม่ถึง เด็กหญิงตัวน้อยก็ได้ตอบกลับเขาไปว่า

“คุณก็เช่นกัน เมื่อคุณกลับไปถึงบ้าน จงบอกแม่ของคุณว่า วันนี้คุณได้พูดคุยและเล่นกับแมรี่เกือบค่อนวัน”

หลังจากวันนั้นเป็นต้นมา จอร์จ เบอร์นาร์ด ชอว์ มักจะพูดต่อผู้คนทั้งหลายว่า

“คนเรา อย่าได้มองว่าตนเองสำคัญกว่าใคร ๆ”

 

เราต้องเรียนที่จะรู้จักตัวเอง โปรดอย่าได้ไปสำคัญตนว่าดีเลิศประเสริฐศรีกว่าใคร อย่าได้คิดว่าตนเองสำคัญจนหายไปไม่ได้ คนเรามีความมั่นใจในตนเองได้ แต่อย่าถือดีและทะนงตนจนเกินไป การเชื่อมั่นในตัวเองเกินไปจะทำให้เรากลายเป็นเย่อหยิ่ง แต่หากเราเชื่อมั่นในพระเจ้าจะมีแต่ความอ่อนโยนที่ไม่อ่อนแอ อย่าเรียกร้องการพิสูจน์จากสวรรค์ในวันที่เราก็เรียกร้องให้คนอื่นมาเชื่อในความคิดของเราฝ่ายเดียวกับเราเลย

(อย่าเชื่อในคนเขียนบทความนี้ เพียงเชื่อในสารในเนื้อหาที่คนเขียนต้องการสื่อออกมา)