ค่าเริ่มต้น

 

ค่าเริ่มต้น

>>> หากชีวิตเราบูชาอะไรเราก็จะยึดติดอยู่กับสิ่งนั้น

เราทุกวันนี้ถูกปรุงแต่งด้วยความกลัว ความโกรธ ความโลภ

การมีจิตสำนึก มีสติ ในโลกวันนี้เป็นเรื่องยากเหลือเกิน<<<

ด้วยความที่ต้องอยู่กับเครื่องไม้เครื่องมือสื่อสาร ผลิตสื่อต่าง ๆ มาค่อนชีวิต จากระบบอนาล็อกสู่ยุคดิจิตอล ล้วนแต่ต้องพบเจอการติดขัด หรือ เออเร่อ ERROR ในทุกเครื่องมือมักถูกตั้งค่าเพื่อให้เราปรับแต่งให้เหมาะกับความต้องการ หรือตามความชอบของเรา เมื่อเกิดปัญหา แก้ไขจนถึงที่สุด ยังกลับมาใช้งานไม่ได้ สิ่งที่ต้องทำ คือ หาปุ่ม reset หรือ default setting บางเครื่องมือก็อาจจจะใช้คำว่า “ค่าจากโรงงาน” เป็นจุดการเริ่มต้น กลับสู่การเริ่มต้นใหม่อีกครั้ง ค่าเริ่มต้นทำให้เราสามารถที่จะแก้ไขปัญหาทางเทคนิคได้ง่ายขึ้น แล้วค่อยมาไล่เรียงใหม่ ปรับจากค่าเริ่มต้นบางทีนำมาซึ่งหนทางการปรับเปลี่ยนในรูปแบบใหม่อีกด้วย

จึงมานั่งทบทวนว่า ในชีวิตเราบางทีก็ควรที่จะไปที่ “ค่าเริ่มต้น” บ้าง เพื่อแก้ไขข้อผิดพลาด ถึงแม้ว่าความผิดมิอาจจะลบล้างได้ การรู้สำนึกและแก้ไขต่างหากที่จะลดละความผิดพลาดลงไปได้บ้าง ใช่หรือไม่ บางทีชีวิตเราถูกปรุงแต่ง ถูกปรับ ถูกจูน ไกลห่างจากจุดเริ่มต้น ด้วยกิเลส ด้วยความโลภ ความหลง ด้วยเปลือกนอกพอกหนา จนบ่อยไปที่เราลืมว่าเรามาจากไหน ใช่…ค่าเริ่มต้นของแต่ละคนไม่เหมือนกัน เพราะพระผู้สร้างต้องการให้เราหลากหลายเพื่อสร้างสรรค์โลกใบนี้ เราต้องเรียนรู้ค่าเริ่มต้นของเราเองให้ได้เสียก่อน และทบทวนว่าการปรุงแต่งปรับจูนของเรามันก่อใก้เกิดอาการร่วน บ่อยหรือไม่ แม้แต่โลกของเรา ก็มักมีการรีเส็ทตัวเองสู่ค่าเริ่มต้นตามกาลเวลาเสมอ

อะไรที่ดูไม่เข้าที่เข้าทาง เมื่อถึงเวลาโลกจะจัดสรรให้อยู่ถูกที่ถูกทาง ตัวเราก็เช่นเดียวกัน ใครที่กำลังสับสนกับหลาย ๆ เรื่องในชีวิต สักวันโลกจะหมุนให้มันลงตัวเอง ให้อยู่ในที่ที่มันเหมาะสม โลกแห่งความเป็นจริง จะไม่ทัดทานเราไม่ให้ใช้ค่าเริ่มต้น เพราะโลกวันนี้เต็มไปด้วยคน เงิน และอำนาจ ที่หมุนไปเรือย ๆ ในวังวนแห่งความกลัว ความโกรธ ความโลภ และการบูชาอัตตา ในโลกที่เน้นความอยาก ความสำเร็จ และการโอ้อวด มีการใช้เสรีภาพกันอย่างไม่มีสำนึก และเรื่องจิตสำนึกก็เป็นเรื่อง Out ไปเสียแล้ว

ทุกยามเช้า ทุกอย่างก็มักเริ่มต้นจากความเงียบ  เริ่มต้นจากความว่างก่อนจะวุ่นวาย วกวน เริ่มต้นจากน้อยไปหามาก ถนนยามเช้าตรู่รถสัญจรน้อยนัก พลันกลางวันจะกลายคล้ายดังที่จอดรถ และวิถีแห่งวันแบบนี้ก็จะวน ๆ คล้าย ๆ เดิม ในช่วงเวลามหาพรตของเราคริสตชนจึงเป็นช่วงที่เหมาะที่เราจะต้องทบทวนตัวตน จากจุดเริ่มต้น จากความวางเปล่า จากความสงบภายใน กลับหาค่าเริ่มต้นของตัวเอง ถึงแม้แต่ละคนจะมีความแตกต่าง สิ่งหนึ่งซึ่งเหมือนกันเสมอนั่น คือ เราล้วนมาสู่โลกด้วยตัวเปล่า ที่เต็มไปด้วยความรัก มากน้อยไม่เท่ากัน แต่เราจะรักษาพัฒนาความรักสู่ความเมตตาอันยิ่งใหญ่ได้เช่นไร ก็อยู่ที่การปรับเปลี่ยน โดยมีพื้นฐานจากจุดเริ่มต้นนี้เสมอ….