วันเสาร์ที่ 12 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2565

กล้วยหวีเดียวกัน

 

กล้วยหวีเดียวกัน

>>>พี่น้องท้องเดียวกัน พื้นฐานเดียวกันยังมัความต่าง

ฝาแฝดจะเหมือนกันเสียทุกอย่างก็หาได้น้อยเต็มที

 ยิ่งอยู่ใกล้คนดีเราก็มักจะติดความดีนั้นไปด้วย ชีวิตมีหลากหลายปัจจัยให้ก้าวเดิน<<<

ด้วยความที่ชอบกินกล้วยเหมือนกับพ่อ เป็นความทรงจำที่น่าทึ่งและน่าขำในความเรียบง่ายของพ่อ ที่มักชอบกินกล้วยกับข้าวในทุกมื้อ ฉะนั้นที่บ้านจึงต้องมีกล้วยแขวนไว้เป็นประจำ นิสัยนี้จึงติดมา แต่ก็ยังไม่เคยกินข้าวกับกล้วยนะ จะกินในทุกเช้า - เย็น และกล้วยที่มีติดบ้านก็ได้จากคนคุ้นเคยที่รู้ว่าชอบก็มักจะส่งมาให้บ้าง หรือไม่ก็ซื้อมาบ้าง ปัญหา คือ บ่อยครั้งกินไม่ทันเพราะหวีหนึ่งมีหลายลูก พอสุกแล้วมันก็ง่อมเร็ว หลายครั้งต้องห่อกระดาษเอาเข้าตู้เย็น แต่ก็ไม่อร่อยเท่ากินตอนที่มันอยู่ในหวี

สิ่งที่เห็นบ่อย ๆ คือ กล้วยในหวีเดียวกันนั้น ถึงแม้จะอยู่ในสภาวะแวดล้อมเดียวกัน จะสุกไม่เหมือนกัน ลูกริม ๆ มักจะสุกก่อน ลูกใกล้ชิดก็ค่อย ๆ สุกตาม ไม่นานก็สุกต็มหวี อาจจะเป็นเพราะบางลูกได้รับแสงแดด ความชื้นและออกซิเจนมากกว่าลูกอื่นจึงเกิดการสุกก่อน เห็นกล้วยในหวีสุกไม่พร้อมกัน ก็ให้คิดว่าคนเราก็ไม่จำเป็นต้องสุก (ประสบความสำเร็จ) พร้อม ๆ คนอื่น แม้คนอื่น ๆจะอายุเท่าคุณ เรียนในโรงเรียนเดียวกัน มหาวิทยาลัยและคณะเดียวกัน ทำงานในที่เดียวกัน บ้านอยู่ใกล้ ในสภาพแวดล้อมเดียวกัน และอื่นๆอีกมากมาย ทั้งนี้ชีวิตเรามันก็ขึ้นอยู่กับปัจจัยหลาย ๆ ด้าน ประสบการณ์  โอกาส ความพยายามและความแข็งแรงทางจิตวิญญาณ ดังนั้นแล้วไม่มีมาตรอะไร มาวัดหรอกว่า อายุเท่านี้ต้องมีอะไรบ้าง  เรียนจบที่นี่ มหาวิทยาลัยนี้ จบคณะนั้นจะต้องได้ดีกว่าคนอื่น เพราะโลกมัน คือ ความแตกต่าง

ดังนั้นไม่ว่าเราจะมีเป็นอย่างไร ต้องใส่ใจต้องพยายามมองให้เห็นคุณค่าในสิ่งที่เรามีเราเป็น มั่นใจและภูมิใจในความสุก(ข)ที่เรามี พร้อมที่จะสร้างความคิดและทัศนคติที่งดงาม นี่คือสิ่งกำหนดระดับความสุกเปล่งปลั่งและสร้างความสุขให้กับตัวเราต่างหาก

 ทุกคนล้วนมีความสุกในแบบของตัวเอง โดยไม่จำเป็นต้องสุกอย่างคนอื่น เพียงแค่เห็นคุณค่าในตัวเอง  ความคิดต่าง ความแตกต่าง  เป็นเรื่องปกติของสังคมเรา ไม่ใช่เรื่องใหม่ ไม่ใช่เรื่องแปลก เพียงแค่ต้องอยู่ร่วมกับมันให้ได้ในฐานะมนุษย์  อย่าใช้ชีวิตโดยมีคนอื่นเป็นข้ออ้าง พัฒนาที่ตนเอง เคารพสิ่งที่ทำ เคารพตัวเอง เชื่อใจตัวเอง นี่คือหนทางแห่งความสุข

ใช่ เราล้วนเป็นพี่น้องกันทั้งโลก กล้วยในหวีเดียวกัน ในเครือเดียวกัน จากต้นเดียวกัน เพราะเราล้วนมีดวงอาทิตย์ ดวงจันทร์ ดวงเดียวกัน มีน้ำฝนจากฟากฟ้าเดียวกัน มีสายลมเดียวกัน แต่ทำไม ? วันนี้เราต้องมาทะเลาะกัน ไม่รักกัน แบ่งเขาแบ่งเรา เพราะเราไปมองเขาไม่ได้ดังใจเรา เท่านั้นหรือ ? เราล้วยเป็นลูกพระเจ้าเดียวกัน ที่ต่างกัน คือ ความคิด จิตใจ ที่ถูกเพาะบ่มมาเท่านั้น จึงทำให้เรามองเห็นไม่เหมือนกัน จึงเกิดความคิด คำพูดและการกระทำไม่เหมือนกัน แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเราต้องฆ่าแกงกัน เพราะอีกไม่นานก็ต้องหลุดจากหวีด้วยกันทั้งนั้น

เราจงส่งผ่านความรักความเมตตาที่สุกได้ดีของตัวเราให้กับคนใกล้ชิดเรา ให้กับคนข้าง ๆ เรา เพราะกล้วยลูกที่ใกล้กันจะสุกไร่เรี่ยกัน เวลาที่เราอยู่ใกล้กับใคร จงให้แสงแห่งความดีความรักไปโอบอุ้ม ให้พวกเขาได้อบอุ่นตลอดไป

ไม่มีความคิดเห็น: