วันศุกร์ที่ 19 เมษายน พ.ศ. 2562

ทุกนาทีมีชีวิตใหม่


ทุกนาทีมีชีวิตใหม่

ในขณะที่เรากำลังนอนหลับใหล ในพื้นที่อื่นของโลกก็เกิดสิ่งใหม่ ๆ  ทั้งดี ทั้งร้าย เกิดขึ้นแทบทุกนาที ในค่ำคืนของวันที่ 15 แต่เป็นเวลายามเย็นที่กรุงปารีส ก็เกิดเหตุการณ์ที่สร้างความตกใจ และช็อคให้กับทุกคนทั่วโลก เมื่อเห็นไฟไหม้อาสนวิหารโนทเทรอะ-ดาม แห่งปารีส เวลาผ่านไปไม่นาน เพลิงยิ่งลุกไหม้ ยอดของอาสนวิหารแม่พระแห่งกรุงปารีสได้หักลงมา ตื่นมาเห็นภาพข่าวนี้ยิ่งสลดหดหู่ คำว่า “ม่านพระวิหารฉีกขาด” ดังขึ้นในหัว มหาวิหารที่สวยงามยาวนานถึง 850 ปีแห่งนี้ได้ทลายลง (บางส่วน) ในความอลหม่านนั้น เราก็ได้เห็นกลุ่มคนชาวฝรั่งเศสแสดงความเชื่อด้วยการรวมตัวกันสวดภาวนาและร้องเพลงสรรเสริญพระเจ้า ผ่านไปไม่นานเศรษฐีคนหนึ่งพร้อมที่จะบริจาคเพื่อฟื้นฟูอาสนวิหารขึ้นมาใหม่ ทั้ง ๆ ที่ก่อนหน้านั้นได้มีการบูรณะแบบค่อยเป็นค่อยไป เนื่องด้วยขาดปัจจัยและความไม่ชัดเจนของงบประมาณ ในร้ายมีดีเกิดขึ้นในทุกเหตุการณ์ ย่อมมีบทเรียน และในทุกความเชื่อ ย่อมมีทางออกเสมอ
ในทุกวัน ทุกชั่วโมงนาทีมีชีวิตใหม่เกิดขึ้น มีรอยยิ้มแห่งความรักและความหวังผุดขึ้นในลมหายใจใหม่ของทารกน้อยที่ปรากฏกายขึ้นบนโลกนี้ มีความยินดีที่ได้ต้อนรับผู้สืบสานภารกิจแห่งรัก ความงดงามผลิดอกออกรวงผล และขณะเดียวกันในทุกนาทีก็ย่อมมีทุกข์ลำเข็ญเกิดขึ้น แต่เมื่อเราผ่านพ้นไปได้ ความปิติย่อมตามมา ในโลกนี้ความปรีดามีมากยิ่งนัก เรามีสิ่งใหม่ ๆ ทุกวัน แต่...บางทีที่เรามองไม่เห็นเพราะเราตกอยู่ในความเคยชิน หมกมุ่นวุ่นวาย จนลืมที่จะมองเห็นทุกสิ่งที่ไม่เหมือนเดิม ในชีวิตเรามีปัสกาให้เราก้าวผ่านเพื่อพบสิ่งใหม่ได้ทุกวัน อย่ามองวันเดิม ๆ ด้วยสายตาเดิม ๆ แต่จงมองด้วยหัวใจ สิ่งใหม่จะผ่านพบมาให้เห็นตลอด อย่าทำให้ความจำเจต้องจองจำเราให้อยู่ในความนิ่งเน่าและสงสัยตลอดเวลา


ท้องฟ้าเมื่อสามโมงเย็นของวันศุกร์ วันที่พระเยซูเจ้าถูกตอกตรึงกับไม้กางเขน ในฐานะนักโทษ กับท้องฟ้าเมื่อเช้าวันอาทิตย์ วันที่หญิงสาวพากันไปที่พระคูหา แล้วต้องพบกับสิ่งมหัศจรรย์ใจ ร่างของพระจารย์หายไป เช้านั้นฟ้าเปิดเกิดสิ่งใหม่ทำให้ความเชื่อของสานุศิษย์แข็งแกร่งมากยิ่งขึ้น ฐานเริ่มต้นแห่งพระศาสนจักรกำลังถูกฝังราก ทำให้เกิดวิหารแห่งใจกับคนหลายล้านคนทั่วโลกจนถึงวันนี้ เมื่อแหงนหน้าดูท้องฟ้าครั้งใด ก็มักเห็นการเปลี่ยนแปลงอยู่เสมอ ท้องฟ้ายังมีเมฆหมอก มีสีสันไม่เคยเหมือนกันเลยสักวัน ใยต้องเห็นแต่สิ่งเดิม ๆ อยู่เล่ามุมมองใหม่ ๆ ด้วยทัศนคติที่งดงาม เราจะได้มีจิตวิญญาณที่พัฒนาขึ้น ในโลกนี้มีความงามมากมาย เพียงแต่มักถูกปิดบังด้วยภาพบังใจเสมอ 
อาร์เทอร์ รูบินสไตน์ นักเปียโนชาวยิว-อเมริกัน มักจะเดินทางไปพบปีกัสโซ่อยู่เสมอ มีอยู่ครั้งหนึ่งที่อาร์เทอร์เห็นปีกัสโซ่วาดภาพเดิม ๆ ในที่เดิม ๆ เป็นเวลานานหลายเดือน องค์ประกอบในภาพมีระเบียงที่เป็นราวเหล็กดัด มีโต๊ะอยู่ตัวหนึ่ง บนโต๊ะมีขวดไวน์และกีต้าร์อยู่หนึ่งอัน
เมื่อปีกัสโซ่วาดภาพเดิม ๆ เป็นเวลาถึง 50 ภาพ อาร์เทอร์จึงอดทนต่อไปอีกไม่ไหว เขาได้ถามเพื่อนรักว่า
นายวาดรูปเดิม ๆ ทุกวันไม่รู้สึกเบื่อบ้างหรือยังไง?”
ปีกัสโซตอบอาร์เทอร์ว่า
นายพูดอะไรผิดหรือเปล่า? นายไม่รู้จริง ๆ หรือยังไงว่า ในทุก ๆ นาที ก็มิใช่ฉันคนเดิม ทุกนาทีมีแสงใหม่ ๆ เกิดขึ้นอยู่เสมอ แม้เราจะเห็นระเบียงอันเดิม ขวดไวน์อันเดิม กีตาร์อันเดิม แต่ฉันเห็นสิ่งที่แตกต่างกันออกไปทุกขณะเวลา ฉันเห็นขวดไวน์ที่ไม่เหมือนเดิม เห็นโต๊ะที่ไม่เหมือนเดิม เห็นชีวิตที่แตกต่างกันไปบนโลกใบนี้ ในสายตาของฉัน สิ่งเหล่านี้ไม่มีอะไรที่เหมือนเดิม ”
จากนั้นเป็นต้นมา ทุกครั้งที่อาร์เทอร์เล่นเปียโน เขาก็ได้ท่วงทำนองใหม่ ๆ เกิดขึ้นอยู่เสมอไม่ขาด


หากเราเตรียมตัวพร้อมแล้วที่จะก้าวผ่านสิ่งเดิม เปลี่ยนมุมมองดู จะรู้ว่าโลกเรายังคงงดงามอยู่ดังเดิม ในวันนี้ที่เรามีสิ่งใหม่เรื่องเทคโนโลยีอยู่แทบทุกชั่วโมง จนทำให้เรามองข้ามเรื่องของความเชื่อและความศรัทธา จนนำไปสู่ความสงสัยที่มักจะหาคำตอบให้ออกมาเป็นวิทยาศาสตร์ที่ต้องพิสูจน์ให้ได้เป็นรูปธรรม ธรรมะในใจจึงจืดจางหายไป ที่สุดเราก็ให้ความใหม่ ๆ ของภายนอกปิดครอบความงามด้านภายในของกันและกันจนหมดสิ้น มองข้ามความงามของกันและกันไป มองไม่เห็นคุณค่าของผู้อื่น หรือมองไม่เห็นความสำคัญของคำสอนของธรรมะในศาสนา บางทีเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกำลังให้บทเรียนที่สำคัญ เมื่อถึงที่สุดแล้ว ความเชื่อความศรัทธาคือแสงสว่างอยู่ด้านหน้าอุโมงค์นั่นเอง 
หากมนุษย์มัวแต่พะวงถึงสิ่งของบนแผ่นดินนี้ เราจะเชื่อและรู้จักคุณค่าของ “สิ่งที่อยู่เบื้องบน” ได้อย่างไร? ความเชื่อจะนำชีวิตใหม่ให้เรา และทุกนาทีถ้าเราเชื่อ เราจะพบกับสิ่งใหม่ที่งดงามในความเดิม ๆ เสมอ หันหน้ามองคนรอบข้างกายด้วยหัวใจแห่งความเชื่อ เราจะได้พบความงามแห่งอาณาจักรสวรรค์ปรากฎอยู่ตรงหน้าเรา

ไม่มีความคิดเห็น: