สร้าง(สันติ)ภาพ

สร้าง(สันติ)ภาพ

ตอนเกิดมาจะมีสักกี่คนที่จะทำให้ทุกคนรู้จักและรับรู้ เราก็เหมือนกับอีกหลายร้อยล้านคนที่เกิดมาแบบเงียบ ๆ ท่ามกลางความรัก และความรักนี้เองหล่อหลอมความจริงที่ค่อย ๆ ก่อร่างสร้างตัวตนที่แท้จริงให้แต่ละคนมีคุณค่าขึ้นในวันข้างหน้า บางคนยังไม่รู้เลยว่าเราเกิดที่ไหน? ที่บ้าน? ที่โรงพยาบาล? ที่อื่น ๆ นี่ก็ไม่สำคัญเท่ากับว่า เราเกิดมาเพื่ออะไร หลายคนหลงลืมความจริงข้อนี้ไป ทำให้เราเดินหลงทาง ห่างจากความจริงยิ่งทียิ่งมากขึ้น เมื่อหลงทางเราจึงแสวงหาต้นแบบ แล้วก็พยายามเลียนแบบเพื่อจะให้มีตัวตน เอาเข้าจริงเราล้วนแล้วแต่มีหนทาง มีสถานะ มีความพิเศษเป็นของตัวเองที่แตกต่างกัน เพื่อที่จะเอื้อเกื้อกูลกันและกัน ไม่จำเป็นต้องทำทุกอย่างให้คนที่ไม่รู้จักมายอมรับเรา ต้องเป็นตัวเรา ตัวตนที่แท้จริง ตัวตนที่มีดี ที่ทำได้ดี ในส่วนที่เรามี ในส่วนที่เราเป็น 

ในสังคมสมัยใหม่เรามักจะเห็นการพยายามสร้างเรื่องราว หรือที่เรียกว่า“ดราม่า” เพื่อเรียกร้องความสนใจ ยิ่งผสมผสานกับการตลาดยุคใหม่ที่เป้าหมายเหมือนเดิม คือ เพื่อเพิ่มยอดขาย โดยไม่สนใจผลกระทบต่อคนรอบข้าง ต้องให้ตอกให้ย้ำในตัวสินค้า มีการเปิดการสอนในการสร้างเรื่อง สร้างดราม่า เพื่อให้ได้มาซึ่งยอด สร้างช่องทาง ทำทุกอย่างให้ปังให้ดังให้เด่น บางคนพยายามหนักมาก จนลืมว่าตัวเองเป็นใคร เป้าหมายจริง ๆ คืออะไร? หลงไปกับชื่อเสียงลวง ๆ หลงไปกับยอดไลค์จอมปลอม หลงไปกับคำชื่นชมลมลวง พยายามสร้างตัวตนให้คนเห็นภาพความหรูหรา ให้คนเห็นวิถีชีวิตที่แสนสุข สนุกสนาน สบาย ๆ สร้างเครดิตให้ดูดีในโลกออนไลน์ แต่ชีวิตจริงเชื่อถือได้หรือเปล่าไม่รู้!!! ในขณะที่เรายังไม่ค่อยจะเชื่อเพื่อนของเราที่เรารู้จักเป็นอย่างดี เห็นเขาสร้างเรื่องราวสวยงามในโลกเสมือนจริง แต่ความจริงแล้วมันไม่ใช่แบบนั้น แล้วกับผู้คนอีกหลายต่อหลายคนที่สร้างตัวตนขึ้นมาล่ะ เราจะไม่เชื่อเชียวหรือ ต่อให้ “เนียน” แค่ไหน เราก็สัมผัสได้ คนอื่นก็ต้องคิดกับเราเช่นกัน ในวันที่เราใส่สร้างภาพปลอม ๆ

ในโลกเสมือนจริงของปลอมมีมากมาย ข่าวลวงข่าวลือมีก่ายกอง นับวันเรายิ่งเห็นของปลอมถูกตีแผ่ ถูกจับได้ไล่ทัน แต่ก็ไม่วายที่ยังมีคนที่จะสร้างสิ่งปลอม ที่สำเร็จรูปขึ้นมาอยู่ทุกวัน หากเราไม่หลอกตัวเองและถามว่าของ “ปลอม!” นั้นดูออกไหม ใครจริง หรือ ปลอม ในโลกออนไลน์ ก็ไม่ใช่เรื่องยากเกินไป เรามิอาจจะปฎิเสธได้ว่าโลกแห่งการสื่อสารพัฒนามาไกล แต่ไฉนความจริงยิ่งถูกทิ้งไว้กลางทางให้ห่างไกลออกไปเรื่อย ๆ และความสุขในชีวิตผู้คนที่มีแต่สิ่งปลอม ๆ มีแต่การสร้างเรื่องเศร้าเล่าความเท็จกันไปมาจะหาเจอกันหรือไม่ ท่ามกลางความเงียบย่อมมีความสงบ ชีวิตเรียบง่ายนำมาซึ่งความสันติ และสำคัญกว่าความ “ฉาบฉวย” ในโซเชียล

เราต้องทำให้ชีวิตของเราอยู่บนความเป็นจริง อย่าแกล้งทำเป็นชีวิตดี ทั้ง ๆ ที่ความจริงแล้วมีแต่ความทุกข์ มีแต่ความไม่ดีไม่งามในจิตใจ ต้องขจัดอคติเหล่านี้ทิ้ง เอาเวลาที่สร้างภาพมาทำตัวเองให้มีสันติภาพ มีคุณค่าในโลกแห่งความเป็นจริงกันดีกว่า แล้วเราจะสร้างโลกแบบนี้ได้อย่างไร?อันดับแรกต้องสร้างด้วยตัวเองก่อน ต้องพยายามค้นพบความเป็นเรา แล้วค่อย ๆ เรียนรู้สิ่งรอบกาย ไม่ไปตื่นเต้น ตื่นตูม ตื่นตามสิ่งที่แย่ ๆ ที่เข้ามาในชีวิต อย่าหัวร้อนหัวเร็ว อดทนเพิ่มไปอีกนิด มีที่ว่างเพิ่มไปอีกสักหน่อย อย่าด่วนในการตัดสิน เพราะความเร็วนำมาซึ่งอันตรายเสมอ รู้จักผ่อนหนักให้กลายเป็นเบา แล้วเราจะพบกับเหตุผลว่าสิ่งที่เกิดขึ้นในชีวิตเรานั้นมีที่มาที่ไปอย่างไร สิ่งที่เกิดขึ้นกับคนรอบตัวเรานั้นมาจากสิ่งใด หยุดเพื่อให้จิตใจเราได้พักฟื้น แค่พักสักนิดสันติก็เกิดขึ้น คุยกับตัวเองบ้างในบางครั้ง ไม่ใช่ระบายทุกสิ่งที่คิดให้คนทั่วไปได้รับรู้

ความจริงเท่านั้นที่จะทำให้เรื่องราวที่สร้างขึ้นในโลกเสมือนจริงลดหายไปได้ เราต้องมีปรีชาญาณในการแสวงหาความจริง อาศัยพระจิตเจ้าพินิจพิจารณาต่อข่าวต่อเรื่องราวที่ผ่านเข้ามาทุกวัน ใช้ความสงบภายในสยบความเคลื่อนไหวภายนอก มองให้ทะลุในทุกมุม ทุกมิติ มองมุมเขามุมเรา มุมชาวบ้าน มุมมืด มุมสว่าง ก่อนที่จะตัดสินใจทำอะไรออกไป สิ่งเหล่านี้จะเกิดได้ก็ต้องฝึกฝนการไต่ตรอง ยิ่งฝึกฝนมากยิ่งมีภาวะรับรู้ต่อสิ่งต่าง ๆ ได้ง่าย ไม่เชื่อต้องเริ่มฝึกฝนกันดู เริ่มจากไม่จำเป็นต้องรู้ทุกเรื่องที่เกิดขึ้น รับรู้เพียงผ่านๆ ในบางเรื่อง นำเรื่องที่จะมีผลกับวิถีชีวิตมาศึกษาหาความจริง บางทีเราจะพบความอัศจรรย์ที่เกิดขึ้น ยิ่งเมื่อเราเห็นสิ่งไม่ดีไม่งามเกิดขึ้น เราก็ไม่จำเป็นต้องไปวิพากษ์ด้วยคำพูดที่หยาบคาย เราไม่จำเป็นต้องใส่อารมณ์ลงในคำพูดคำจา สันติสุขมันสร้างไม่ยากเลยใช่ไหม...

ทุกสิ่งที่เกิดขึ้นบนโลกล้วนแล้วเป็นสิ่งที่ดี บนโลกมีความงดงามมากมาย โลกที่กว้าง โลกที่ลึก โลกที่เพียบพร้อม โลกนี้น่าอยู่ อย่าใช้โลกนี้เพียงภาพที่ปรากฏ แต่เราต้องใช้โลกนี้ในด้านที่งดงามต่อกัน การสร้างภาพในโลกเสมือนจริงเป็นสิ่งที่ทำได้ไม่ยากนัก แต่ความยั่งยืนนั้นไม่คงทน การสร้างสันติสุขให้เกิดขึ้นภายในชีวิตของเราแต่ละคนต่างหากที่จะนำพาความสุขมอบให้แก่กันและกัน สร้างสิ่งดี สิ่งที่งดงามให้เกิดขึ้นในโลกยุคปัจจุบันด้วยหัวใจแห่งรักและเมตตา จะนำพาสันติสุขมาสู่โลกในวันนี้ เราเกิดมาเพื่อสร้างคุณงามความดี หาใช่มาเป็นภาระต่อกัน เราเกิดมาเพื่อกันและกันหาใช่เกิดมาเพื่อแก่งแย่งกัน เราเกิดมาเพื่อสร้างสันติภาพ หาใช่เกิดมาเพื่อสร้างภาพไปวัน ๆ พระกุมารแห่งสันติสุขได้ทรงบังเกิดมาแล้ว