จับเวลา

จับเวลา

ในการวิ่ง การปั่นจักรยาน การว่ายน้ำ แม้กระทั่งการเดิน ถือเป็นการออกกำลังกายที่ได้รับความนิยมจากคนทั่วโลก จนกระทั่งถูกบรรจุใส่ในนาฬิกาแนวใหม่เพื่อสุขภาพ ที่สามารถจะตั้งเวลาและเก็บสถิติในการการออกกำลังกายในแต่ละครั้งได้ แถมยังวัดการเต้นของหัวใจในขณะออกกำลังกายเพื่อตรวจสอบความสมบูรณ์ของสุขภาพ เมื่อพูดถึงการจับเวลาในการออกกำลังกาย เราสามารถจับเวลาได้ในหลายลักษณะ แบบแรกคือการตั้งเวลาที่เราจะใช้ในการออกกำลังกาย หรือจับเวลาเพื่อสิ่งใดสิ่งหนึ่งภายในเวลาที่กำหนด ตัวเลขเวลาจะเริ่มเดินถอยหลังจนถึงเลขศูนย์ หรือจะตั้งเวลาแบบให้เดินหน้าไปสู่ยังจุดหมายปลายทางก็ได้ หรือปล่อยให้เดินไปตามปกติ แล้วมาดูผลรวมของเวลาที่ใช้ไปทั้งหมด

หลายคนอาจจะชอบแบบถอยหลังเพื่อหาศูนย์ แต่บ่อยครั้งเราชอบจะให้เวลาเดินไปข้างหน้า และพยายามเร่งรีบเร่งรัดเพื่อไปให้ไว ๆ ทั้ง ๆ ที่ เราก็รู้ว่า เวลานั้นเที่ยงตรงเสมอ มีเพียงใจคนเราที่ชอบรีบเร่ง รวบรัด ตัดไปให้ถึง บางทีเมื่อไปถึงแล้วไม่เป็นดังหวังชีวิตก็พัง ครั้นจะให้ถอยหลังอีกก็เป็นไปไม่ได้ วันเวลาในชีวิตจริงไม่มีการจับเวลาหรือตั้งเวลาให้กับการทำความดี ไม่มีการตั้งเวลาคาดการณ์ใด ๆ ได้ แม้มีเทคโนโลยีจับเวลา คอยจัดการกับเวลาได้ แต่ในบางเวลานั้นทุกสิ่งเกิดขึ้นได้เสมอ จงปล่อยให้หัวใจเดินไปกับวันเวลาอย่างซื่อสัตย์ จงปล่อยให้สรรพสิ่งเคลื่อนไหวไปตามกาลเวลาอย่างมั่นคง และจงรับรู้ปรับสู่การเปลี่ยนแปลงของเวลาด้วยหัวใจที่มั่นคงในความรัก รู้จักรอคอย รู้จักให้เวลา รู้จักหยุดเพื่อเดินต่อ และรู้จักที่จะพยุงคนอื่นให้ยืน เดินหน้าต่อไปพร้อม ๆ กับเราให้ได้

มีเรื่องเล่าเกี่ยวกับเวลาที่น่าสนใจเรื่องหนึ่ง กล่าวถึงชายหนุ่มคนหนึ่ง ผู้ที่มีนิสัยใจเร็วด่วนได้ ไม่ว่าจะกระทำสิ่งใด ล้วนไม่สามารถสงบจิตสงบใจ เพราะต้องการเร่งรัดให้ทุกสิ่งเป็นไปดั่งใจตน ครั้งหนึ่ง เขานัดพบคนรักที่ใต้ต้นไม้ แต่ทว่ามาก่อนเวลานัดมากเกินไป ด้วยนิสัยใจร้อนไม่ชอบรอ ทำให้เดินวนไปวนมา กระสับกระส่ายอยู่ใต้ต้นไม้แห่งนั้น

ยามนั้นเอง เทวดาปรากฏกาย เดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าชายหนุ่มผู้นั้น พร้อมทั้งยื่นวัตถุทรงกลมชิ้นหนึ่งให้ พลางกล่าวว่า “นี่เป็นของวิเศษ หากเจ้าไม่ชอบการรอคอย ก็จงหมุนปุ่มนี้ไปทางขวาหนึ่งรอบ เจ้าก็สามารถที่จะย่นระยะเวลาจากความเป็นจริงให้เร็วขึ้นไปตามที่เจ้าต้องการ”

 เมื่อชายหนุ่มได้ฟังดังนั้น ยังคงเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง แต่เมื่อเขาลองหมุนปุ่มไปตามคำบอก พลันคนรักของเขาก็ปรากฏกายขึ้น ทั้งยังส่งสายตาหวานซึ้งให้กับเขา ในใจชายหนุ่มบังเกิดความอยากครอบครองจึงคิดว่าหากเร่งเวลาไปจนทั้งสองแต่งงานกันได้คงดียิ่ง จากนั้นหมุนปุ่มไปอีกรอบหนึ่ง ก็พลันพบว่าตนเองกลายเป็นเจ้าบ่าวอยู่ในงานแต่งงานอันเลิศหรูอลังการ ส่วนคนรักของเขาอยู่ในชุดเจ้าสาวงดงาม รายรอบไปด้วยแขกเหรื่อมากมาย จากนั้นชายหนุ่มจึงคิดอยากใช้เวลาอยู่กับเจ้าสาวของเขาในห้องหอตามลำพังจึงได้หมุนปุ่มวนไปด้านขวาอีกครั้ง

หลังจากนั้น ชายหนุ่มก็ยังคงหมุนปุ่มวิเศษไปเรื่อย ๆ ไปถึงตอนที่เขามีบุตรชาย กระทั่งมีหลานชาย ทั้งยังมิใช่เพียงคนเดียวแต่มีบุตรหลานเต็มบ้าน กระทั่งบุตรหลานสร้างเนื้อสร้างตัวกลายเป็นขุนนางใหญ่ไปปกครองทั่วทุกสารทิศ ผู้คนต่างพากันเคารพนับถือ...ถึงตอนนี้ ในใจชายหนุ่มเต็มไปด้วยความปีติยินดี

จากนั้นเมื่อหมุนปุ่มอีกรอบ ชายหนุ่มกลับกลายเป็นเฒ่าชรา โรคร้ายรุมเร้านอนรอความตายอยู่บนเตียง บรรดาบุตรหลานอกตัญญูบางส่วนพากันมาขนทรัพย์สินภายในบ้านออกไปจนเกลี้ยง ทั้งยังใจดำอำมหิตนำเฒ่าชราไปทิ้งยังชายป่า ชายที่ตอนนี้ทั้งชราทั้งป่วยไข้ อดอยากหิวโหย ค่อย ๆ อ่อนแรงลง ลมหายใจขาดช่วง ก้าวเข้าสู่ความตายทีละน้อย...ถึงตอนนี้ ชายหนุ่มแตกตื่นตกใจจนขนหัวลุก หยาดเหงื่อไหลโทรมกาย

“เป็นอย่างไรบ้าง?” เสียงเทวดาดังขึ้น “พ่อหนุ่ม ท่านยังอยากให้เวลาหมุนไปอย่างรวดเร็วอยู่หรือไม่?” “ข้าจวนจะจบชีวิตแล้ว ยังจะต้องการให้เวลาหมุนไปเร็วอันใดอีกเล่า” ชายหนุ่มตอบอย่างทอดอาลัยเทวดาจึงรับของวิเศษจากมือของชายหนุ่มกลับคืนมา พลันทุกสิ่งล้วนกลับคืนสู่สภาพเดิม พาชายหนุ่มย้อนกลับไปตอนที่เขายังคงยืนรอคนรักอยู่ที่ใต้ต้นไม้ ในยามนั้น ชายหนุ่มจึงสัมผัสถึงความอบอุ่นของแสงแดดที่สาดส่องลงมา สดับเสียงร้องอันไพเราะของนกน้อย มองเห็นผีเสื้อโผบินเหนือมวลดอกไม้ เป็นครั้งแรกที่ชายหนุ่มรู้สึกว่า การรอคอยอะไรบางอย่างนั้น ถือเป็นความสุขที่หอมหวานประการหนึ่ง (Cr.คนบ้าหนังสือ)

บางสิ่งบางอย่างผ่านไปตามครรลองของการสร้างและการเกิดก่อ เราเป็นผู้ใดหรือ? ยิ่งใหญ่เพียงใด? จึงไปเร่งรัดรวบรัดวันเวลาให้มาอยู่ภายใต้การกำกับของเรา อย่างมากเราก็แค่เป็นคนควบคุมตัวจับเวลามาใส่ในเครื่องมือแค่นั้นเอง มนุษย์หรือจะยิ่งใหญ่เทียมเท่าวันเวลาและธรรมชาติได้ น้อมรับ ใช้วันเวลา ด้วยความรับรู้ อยู่กับปัจจุบัน วันแห่งสุขให้ได้ แล้ววันเวลาจะมีค่าเสมอ