เยี่ยมเยียนในความธรรมดา

เยี่ยมเยียนในความธรรมดา

เชื่อว่าหลายคนเริ่มที่จะตั้งโปรแกรมเพื่อรอรับกับวันหยุดในช่วงเทศกาลปีใหม่กันไว้แล้ว และหลายคนก็ตั้งใจจะกลับไปเยี่ยมเยือนเรือนเก่าบ้านเกิด เยี่ยมพ่อแม่พี่น้อง หรือผู้หลักผู้ใหญ่ ผู้ที่เรานับถือ การเยี่ยมเยียนนั้นได้สร้างสิ่งต่าง ๆ มากมายต่อมนุษย์เรา ก่อให้เกิดการพัฒนาระบบคมนาคม เกิดการจับจ่ายจนมีการขยายทางเศรษฐกิจ ระบบการค้าขายเบ่งบาน ทุกคนต้องมีของฝากของขวัญในวันออกเยี่ยม เกิดความผูกพัน สานสัมพันธ์ระหว่างวงศ์วาน เพิ่มเติมความสุขและความชื่นบานให้แก่กัน

แม้ว่าในยุคสมัยใหม่ได้ทำให้ผู้คนลืมสายสัมพันธ์ระหว่างเครือญาติกันไปบ้าง จึงทำให้เกิดความเหินห่างกัน เพราะทุกคนวุ่นวายกับการงาน การเงินจนเกินงาม จึงมีเหตุผลที่ไม่ได้ไปเยี่ยมเยียนเพื่อนพี่น้อง ยิ่งมีเทคโนโลยีระบบสื่อสารเพียงปลายนิ้วสัมผัส บนโทรศัพท์มือถือ ทำให้ร่นระยะเวลาในการสื่อสาร ไม่ต้องใช้เวลาเดินทางไปเยี่ยมเยียน คุณค่าทางใจในกิจกรรมร่วมกันสร่างซาค่อย ๆ หดหายไป เทคโนโลยีเหล่านั้นมีทั้งข้อดีและข้อเสีย เป็นเราที่ต้องเลือกใช้ให้ถูกกับกาลเวลา แต่ใช่หรือไม่การเยี่ยมเยียนกันแบบเห็นหน้าค่าตา ใจสัมผัสใจ ย่อมมีความสุขมากกว่าเพียงส่งเสียง ส่งภาษา ส่งภาพ ฝากไปกับคลื่น เราควรหาเวลาและโอกาสที่สมควร เพื่อไปเยี่ยมพี่น้องของเราบ้าง เพื่อชีวิตของเราจะได้ยั่งยืน

เมื่อพูดถึงการเยี่ยมเยียนคนไกลกันแล้ว และกับคนใกล้ชิดเราเล่าเป็นเช่นไร บางทีการอยู่กับคนคุ้นชิน จนกลายเป็นความชินชา จำเจ หันเหไปทางไหนก็พบเจอแต่สิ่งเดิม ๆ ยิ่งอยู่กันนานไปยิ่งลดความสำคัญลงไปเรื่อย ๆ หากเรากำลังอยู่ในสภาพแบบนี้ สันติสุขก็กำลังคืบคลานไปจากเราทีละเล็กทีละน้อย วิถีชีวิตเราจะกลายเป็นเรื่องน่าเบื่อ เช่นนี้แล้ว เราต้องเริ่มที่จะมองให้เห็นถึงคุณค่าของคนรอบกาย ข้างตัวเราบ้าง ให้เวลา เอาใจใส่ต่อกัน เสมือนกับการไปเยี่ยมเยียนคนอื่น เติมรักเติมความเข้าใจต่อกัน สัมผัสให้ได้ถึงพระพรที่มีอยู่กับคนที่อยู่ข้างหน้าเรา ความเมตตาเกิดขึ้นได้เสมอในขณะที่เราเห็นใจกัน พยายามทำให้วันที่แสนธรรมดา เป็นวันที่วิเศษ พยายามทำให้คนที่เราอยู่ด้วยทุกวัน เป็นเหมือนกับคนที่เราต้องไปเยี่ยมเยียนดูแล สิ่งเหล่านี้ไม่ต้องลงทุน ลงแรงอะไรมาก อาศัยเพียงแต่ “รัก” เท่านั้น ที่จะช่วยให้ความธรรมดา เป็นความพิเศษ

มีคู่รักวัยชราอยู่คู่หนึ่ง ทั้งสองครองรักและอยู่ด้วยกันมาห้าสิบกว่าปี วันนี้เป็นวันครบรอบการแต่งงานกันแต่ทั้งสองมิได้จัดงานเลี้ยง หรือฉลองแต่อย่างใด เพราะทั้งสองมองว่าไม่สำคัญเท่ากับความรักที่พวกเขามีให้กันและกันทุกวัน พวกเขามีเรื่อง surprise ทำให้กันทุกวัน ทุกเช้าภรรยาเมื่อลืมตาตื่นขึ้นมา จะมองเห็นดอกลิลลี่สีขาวหนึ่งดอก ที่กำลังจะปริบานและส่งกลิ่นหอมละมุนวางอยู่ตรงหน้าเธอทุกเช้า มันอาจดูเป็นเรื่องน่าเบื่อสำหรับใครบางคนที่ได้รับดอกไม้ซ้ำ ๆ แบบนี้ทุกเช้า แต่มันเป็นเรื่องที่ surprise สำหรับเธอในทุก ๆ เช้าที่ลืมตาตื่นขึ้นมาและยังคงเห็นดอกลิลลี่วางอยู่ที่เดิม เธอยิ้มพร้อมกับสูดกลิ่นหอมละมุนของมันอย่างมีความสุขก่อนที่เธอจะถือมันเดินลงมายังครัวด้านล่างตรงที่สามีของเธอนั่งดื่มกาแฟเพื่อรอกินมื้อเช้าพร้อมกับเธอ เขาเห็นเธอเดินยิ้มอย่างมีความสุขลงมาจากด้านบนทุกเช้า เขารู้สึกมีความสุขและโชคดีที่มีเธออยู่เคียงข้าง เขาจึงลุกขึ้นเพื่อสวมกอดเธอเพื่อแสดงความรักและทักทายเธอในช่วงเช้า จากนั้นเขาก็นำขนมปังปิ้งที่หน้าตาของมันแสนจะไม่น่าอภิรมย์เท่าไรนัก เพราะมีรอยไหม้มาเสิร์ฟให้กับเธอพร้อมกับน้ำส้มแก้วโปรดของเธอ

มันอาจดูธรรมดาและเรียบง่ายสำหรับใครหลาย ๆ คน แต่สำหรับคนที่รักษาความรักและดูแลกันและกันมาตลอดห้าสิบกว่าปีคงไม่ใช่เรื่องง่าย ทั้ง ๆ ที่ขนมปังปิ้งของทุก ๆ เช้ายังคงรักษามาตรฐานการไหม้เอาไว้ได้ตลอดห้าสิบกว่าปี และเธอผู้เป็นภรรยาก็ไม่เคยปริปากบ่นหรือกล่าวโทษสามีของเธอสักครั้ง เธอจะกล่าวชมเขาทุกครั้งว่าขนมปังปิ้งของคุณมันช่างเป็นขนมปังปิ้งที่อร่อยที่สุดเท่าที่ฉันเคยกิน เพราะฉันไม่ได้กำลังกินขนมปังปิ้งของคุณ แต่ฉันกำลังกินความรักของคุณในทุกเช้า และทุก ๆ วันที่คุณมอบให้ฉัน ที่คุณดูแลและใส่ใจฉันอย่างไม่เคยคิดที่จะล้มเลิกความตั้งใจหรือทำให้ฉันรู้สึกว่าคุณรักฉันน้อยลง แต่มันกลับเพิ่มขึ้นทุกวัน ทั้ง ๆ ที่คุณก็ยังทำเรื่องเดิมให้กับฉัน เธอจะพูดแบบนั้นกับเขาในทุก ๆ เช้าเช่นกัน ทั้งสองยิ้มให้กันและกันและเริ่มกินมื้อเช้าอย่างมีความสุขที่สุด

ภาพ : อินเตอร์เน็ต

สามเดือนต่อมาเขาก็ยังคงมอบสิ่ง surprise ให้กับเธอด้วยความรักที่เขามีต่อเธอ... แต่ครั้งนี้เขาได้เชิญบาทหลวงมา เขาตัดสินใจมอบสิ่ง surprise  เขามอบดอกลิลลี่หนึ่งดอกและขนมปังปิ้งที่ยังคงรักษามาตรฐานเอาไว้หน้าหลุมฝังศพของเธอ เขาทำแบบนี้ในทุก ๆ วันโดยไม่เคยคิดที่จะหลงลืมเธอและมีความสุขที่ได้ทำเพื่อเธอ ในที่สุดหลังจากนั้นอีกสองปี เขาก็ยังมอบความ surprise ให้กับเธอนั่นก็คือเขาได้มีโอกาสได้มานอนอยู่เคียงข้างเธออย่างมีความสุขที่สุด... (http://www.surprisedeliverly.com)

การดูแลเอาใจใส่กันในเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ นำมาซึ่งความยิ่งใหญ่ต่อโลกนี้ได้เสมอ การดูแล การเยี่ยมเยียน เป็นจุดเริ่มต้นความมีเมตตาจิตต่อกัน หากเรามองว่าสังคมโลกวันนี้ทำไมไร้น้ำใจ เราก็ต้องเป็นฝ่ายที่จะเริ่มให้น้ำใจเรานั้นต่อคนอื่นก่อน ให้กับคนข้างกายรอบข้างเรา มีเวลาเพื่อไปมาหาสู่ ไปให้กำลังใจต่อญาติสนิทมิตรสหาย หาเวลานั่งพูดคุยทักทายกันบ้าง เพื่อว่าเราจะได้เห็นผู้มีบุญปรากฏขึ้นบนโลกในวันที่แสนจะธรรมดา อย่าสร้างโลกด้วยความคาดหวัง จงทำโลกที่ธรรมดาให้เป็นโลกที่เต็มไปด้วยความหวังโดยอาศัยความเมตตาที่เรามอบให้กัน คนไกลเราคิดถึง เพื่อไม่หลงลืมกัน คนใกล้ชิดบางทีเราก็หลงลืม ไม่เคยคิดถึง ฉะนั้นแล้วเราต้องหมั่นดูแลคนที่เรารักและรักเรา ปรับความสมดุลของชีวิตเพื่อมอบเป็นของฝากของขวัญให้กันและกัน การมีชีวิตเพื่อผู้อื่นนี้จึงเป็นความชื่นชมยินดีแห่งการกำเนิดมา และการได้มาเยี่ยมเยียนโลกใบนี้ของเรา