สิ่งที่ทิ้งไว้กลางทาง

สิ่งที่ทิ้งไว้กลางทาง

            บทเพลงใหม่ของวง Potato ที่มีชื่อว่า “ทิ้งไว้กลางทาง” กำลังโด่งดังในหมู่วัยรุ่น วัยหนุ่มสาว เพราะมีเนื้อหาโดนใจ ในยุคที่ความเหงากัดกินจิตใจคน Gen Y เรามักเห็นหลายคนทุรนทุรายกับความรัก ดูเหมือนว่าทุกคนจะเทิดทูนความรักกันมากมาย ยามรักกันต้องโชว์โอ้อวดผ่านสื่อส่วนตัวเพื่อให้โลกส่วนรวมชื่นชม ยามรักตรมน้ำตาขม ก็พร่ำเพ้อโลกใจร้าย โลกอยู่ยากบ้าง หาคนจริงใจรักแท้ได้จากไหนบ้าง คิดไปคิดมาการที่โลกวันนี้หาสิ่งที่เรียกว่า “รักแท้” ได้ยากนั้น เพราะเราให้ค่าของความรักเพียงเปลือกที่เปราะบาง มองสิ่งภายนอกที่ใช้แทนค่าของรักมาลำดับต้น ๆ ใช้เพียงความชอบในเรือนร่างมากกว่าความงดงามของจิตใจ เราใช้เรื่องเพศแทนค่าสิ่งที่รักกันมากเกินไป...บางสิ่งที่เราเห็นว่ามันยิ่งใหญ่ในวันนี้วันหน้าจะกลายเป็นเรื่องขี้ผง หากเราเข้าใจในความรักที่ต้องใช้หัวใจในการดูแลรักษา เราจะตระหนักได้ว่า บางสิ่งเราควรต้องทิ้งลงไปในระหว่างทางบ้าง

ภาพ : อินเตอร์เน็ต

            โดยเฉพาะสิ่งที่ทำให้เราเป็นทุกข์ ต้องพยายามทำให้เป็นผงเพื่อที่จะสลัดมันทิ้งลงไป แน่ล่ะพูดง่าย แต่เอาเข้าจริงเจอทุกข์โถมเข้าใส่ บางทีเราก็ไปไม่เป็นเหมือนกัน สิ่งเหล่านี้ต้องอาศัยการฝึกฝนหัวใจให้กล้าแกร่ง ต้องรู้จักที่จะบริหารชีวิตไม่ให้ทุกข์มาทำลายการเดินทาง เราควรทิ้งความทุกข์ไว้ในระหว่างทาง หาใช่ปล่อยตัวทรุดจมกองทุกข์ในระหว่างทาง ตลอดการเดินทางของชีวิตมีบ้างบางครั้งเราต้องหาจุดยึดที่จับเพื่อจะลุกแล้วก้าวต่อไปให้ได้ การปล่อยให้ชีวิตจมอยู่ไประหว่างทาง แล้วเห็นคนอื่นเดินทางห่างออกไปยิ่งทำให้เราทุกข์มากขึ้น อ่อนแอมากขึ้น ลองดูตัวอย่างเพื่อทำให้ชีวิตเราเข้มแข็งขึ้น จากเรื่องนี้

            ลูกสาวพ่อครัวคนนี้ทุกข์ตลอดเวลา ทุกข์กับคนนั้น ทุกข์กับคนนี้ อยู่ที่โรงเรียนก็ทุกข์ อยู่ที่บ้านก็ทุกข์ ทุกข์ง่ายสุขยาก อะไรที่จะเป็นทุกข์ได้ ก็อยากจะเป็นทุกข์กับเรื่องนั้น พ่อก็เป็นห่วงลูก ลูกมาปรับทุกข์กับคุณพ่อ ฟังแล้วก็น่าสงสาร พ่อคิดพิจารณาว่าจะสอนลูกอย่างไรดี

            พ่อฉุกคิดได้ พาลูกเข้าไปในห้องครัว เอาหม้อมาสามหม้อ ใส่น้ำไว้แล้วก็ตั้งไฟทั้งสามหม้อ รอให้น้ำเดือด หม้อตั้งไว้ดีแล้ว ก็เอาของออกจากตู้ มีแครอท ๑ หัว ไข่ไก่ ๑ ฟอง เมล็ดกาแฟสดจำนวนหนึ่ง

            พอน้ำเดือด พ่อครัวเอาแครอทลงไปในหม้อที่ ๑ ไข่ไก่ลงไปในหม้อที่ ๒ เมล็ดกาแฟสดลงไปในหม้อที่ ๓ แล้วก็ปล่อยให้เดือดพล่าน สัก ๑๐ กว่านาที พอเสร็จก็เอาแครอท ไข่ไก่ และเมล็ดกาแฟสดออกมา

ภาพ : อินเตอร์เน็ต

            พ่อชี้ให้ลูกเห็น ดูสิลูก ธรรมชาติของสิ่งต่าง ๆ ไม่เหมือนกัน เดิมทีแครอทเป็นผักที่แข็ง แต่พอเจอน้ำเดือดกลายเป็นของอ่อนปวกเปียก

            ส่วนไข่ไก่ เดิมเป็นของแตกง่าย ข้างในอ่อน แต่พออยู่ในน้ำเดือดนาน ๆ มันกลายเป็นของแข็งเลย

            ส่วนเมล็ดกาแฟสด ใส่ลงไปในน้ำอย่างไรเอาออกมาก็อย่างนั้น มันไม่เปลี่ยน ยังรักษาความเป็นเมล็ดกาแฟของมันไว้ กลายเป็นน้ำต่างหากที่เปลี่ยนเป็นน้ำที่มีรสและกลิ่นหอม

            จิตใจของมนุษย์ก็เหมือนกันนะลูก พอมีการขยายความ บางคนดูแข็งแกร่ง แต่พอเจอความทุกข์ซึ่งพ่อเปรียบเหมือนน้ำร้อน ก็หมดกำลังใจ อ่อนปวกเปียกเหมือนแครอท บางคนเริ่มต้นอ่อนไหว เปราะบาง พอเจอปัญหา เจอความทุกข์ ก็เปลี่ยนเป็นคนแข็งกระด้าง ขึงขัง ตึงเครียด เหมือนไข่ไก่ที่ต้มน้ำแล้ว

            แต่บางคนเหมือนเมล็ดกาแฟ เจอน้ำร้อนก็ไม่เปลี่ยนสภาพความเป็นเมล็ดกาแฟ และยังสามารถปล่อยรสชาติเข้าไปในน้ำได้ ทำให้น้ำนั้นเปลี่ยนเป็นน้ำที่มีรสน่าดื่ม น้ำที่หอม ตัวเมล็ดกาแฟก็เหมือนเดิมให้ลูกคิดดี ๆ ว่าต้องการเป็นคนแบบไหน ต้องการเป็นคนแบบแครอทไหม หรือจะเป็นคนแบบไข่ไก่ หรือจะเป็นคนแบบกาแฟสดดี

ภาพ : อินเตอร์เน็ต

            ลูกก็ยอมรับว่าเหมือนกาแฟสดดี คือเราจะอยู่ในโลกที่ไม่มีปัญหา อย่าไปหวังเลยเหมือนกับหวังให้ทะเลไม่มีคลื่น ทะเลต้องมีคลื่น ชีวิตต้องมีปัญหา โลกสรรเสริญอยู่ที่ไหน นินทาอยู่ที่นั่น ลาภอยู่ที่ไหน เสื่อมลาภอยู่ที่นั่น อย่าไปหวังจะเอาแต่กำไรคือลาภ ยศ สรรเสริญ สุข อย่างเดียว โดยไม่ต้องขาดทุนเลย คิดอย่างนี้เจอทุกข์แน่ ๆ  (ที่มา: หนังสือ Why ไหว้ – ชยสาโรภิกขุ)

            ในโลกยุคก้มหน้ากดปุ่ม ผู้คนมักแสวงหาเทคนิควิธีที่ง่ายและเร็ว เพื่อแก้ปัญหาหรือทำเรื่องต่าง ๆ ให้ทันใจ ทว่าหลายเรื่องในชีวิตไม่ได้เกิดขึ้นง่าย ๆ ไม่มีสูตรสำเร็จ เราต้องเรียนรู้จักที่จะสลัดทุกข์ออกมาทิ้งไว้กลางทางบ้าง แล้วเดินหน้าต่อไป เจอทุกข์คราวใดก็ทำแบบนี้ ชีวิตย่อมเดินสู่ปลายทางอย่างเป็นสุข...