แรงส์...กว่า

แรงส์...กว่า

จากข่าวอุกกบาตตกลงมาที่ประเทศรัสเซียเมื่อปลายสัปดาห์ที่ผ่านมา แรงระเบิด ทำให้เกิด “คลื่นแรงกระแทก”  หรือแรงอัดรุนแรง จนกระจกตามอาคารที่พักต่างๆ แตกกระจุยกระจาย มีชาวรัสเซียได้รับบาดเจ็บประมาณพันกว่าคน เกิดหลุมใหญ่ในทะเลน้ำแข็ง ภาพที่เราเห็นอย่างกับภาพที่สร้างขึ้นในภาพยนตร์ ภาพเหล่านั้นสะท้อนมุมมองออกมาในหลายๆแง่ ที่เอาเข้าจริงมนุษย์ก็มิอาจจะหยั่งรู้ฟ้าดินได้ แน่ล่ะ...ในด้านความเชื่อเราอาจจะมองเห็นสัญญาณที่เบื้องบนเตือนเราว่า “อะไรก็เกิดขึ้นได้” ในทุกเสี้ยววินาที

หากช่วงที่เรายังมีลมหายใจอยู่ เราได้ปล่อยชีวิตให้ไหลไปตามกระแส ไม่มีหลักยึดมุดปักหรือเปล่า เวลาใดเวลาหนึ่งหากเกิดเหตุการณ์เพียงชั่วพริบตาขึ้นอย่างไม่มีวันรู้ล่วงหน้า แล้วเราจะกลับสู่ถิ่นฐานเดิมได้อย่างไร? จากเหตุการณ์ครั้งนี้ทำให้ช่วงเวลา 40 วัน ของมหาพรต เป็นการรำพึงไตร่ตรองถึงวิถีชีวิตเราได้เป็นอย่างดียิ่ง เห็นเครื่องหมายเพื่อย้ำเตือนให้เราพร้อมเสมอ พร้อมที่จะจากภาวะแห่งโลกนี้ไปด้วยความดีด้วยความสมบูรณ์ และมอบความดีที่มีไว้เพื่อคนอื่นได้สานต่อ สร้างความเมตตาต่อสรรพสิ่งไว้ในโลก

แม้ว่าโลกนี้จะกว้างใหญ่ แต่จักรวาลยิ่งใหญ่กว่า แล้วเรา...ผู้ที่ยังยึดมั่นในความยิ่งใหญ่ของตัวเองนั้นหล่ะ แท้จริงแล้วก็แค่เพียงเศษธุลีในห้วงจักรวาล แต่โดยอาศัยความยิ่งใหญ่ของความรักของพระเจ้าที่มีต่อเรา จึงทำให้ชีวิตวันนี้ของเรามีคุณค่า

ใช่... การดำเนินชีวิตของเราในวันนี้อาจจะไม่ได้คำนึงถึงวันข้างหน้าเพราะ “เราต้องทำวันนี้ให้ดีที่สุด” ซึ่งแน่นอนมันย่อมมีแรงส่งผลถึงวันข้างหน้าได้อย่างมหาศาล การทำวันนี้ให้ดีที่สุด คงไม่ใช่คำพูดที่เป็นเพียงการทำเพื่อตัวเองเพียงเท่านั้น หากแต่ว่า เราทำดีที่สุดในวันนี้เพื่อให้โลกรอบข้างได้ดีขึ้นในวันข้างหน้าด้วย

อุกกบาตชนโลกส่งผลสะเทือนเลื่อนลั่นมิใช่น้อยต่อแผ่นดินโลก แต่...มีแรงบางอย่างที่ทำให้โลกสั่นคลอนได้ นั่นคือ แรงอาฆาตแค้น แรงบาป แรงโลภ แรงเห็นแก่ตัวของมนุษย์ที่พุ่งใส่โลกในทุกๆวันนั้น มันส่งผลต่อโลกมามากแบบไม่รู้ตัว แบบไม่ให้เห็นความเสียหายภายในพริบตา แต่มันค่อยๆกัดกินฐานรากแห่งคุณธรรมที่ย้ำยันโลกให้สั่นคลอนลงทีละน้อยๆ หากเรายังไม่รู้ตัว โลกอาจจะพังลงโดยไม่ต้องรอวันที่อุกบาตก้อนใหญ่พุ่งชนโลกก็ได้

การกลับใจวันนี้ เพื่อสร้างพลังคุณธรรมย้ำยันโลก เป็นสิ่งที่เราต้องเรียกให้กลับเข้าสู่หัวใจของเราทุกคน การจะสอนคนอื่นให้กลับตัวกลับใจอาจจะเป็นสิ่งที่ยาก หากเรามิได้กลับตัวกลับใจเราก่อน ความอ่อนแอตามภาษามนุษย์ย่อมมี ย่อมเกิดขึ้นได้ในทุกคน อาศัยการภาวนาจะช่วยให้เราเข้มแข็งขึ้น และสิ่งที่งดงาม คือ ถ้าเราต่างช่วยเหลือกัน เป็นพลังให้กัน เป็นแรงผลักดันให้เกิดการกลับใจ ให้เกิดการหันกลับมาทำความดีเยียวยาสังคมที่อ่อนแอลง ย่อมเกิดแรงที่มองไม่เห็น ที่เป็นกำแพงอันแข็งแรง เสริมฐานรากให้มั่นคง ทำให้เราแต่ละคนมีภูมิพลังใจในการต่อสู้กับสิ่งล่อลวงในแต่ละวันได้

ในประเทศญี่ปุ่น มีเด็กหนุ่มคนหนึ่งเป็นคนที่เกเร ติดเหล้า ติดการพนัน และจมปลักอยู่ในความเลวหลากหลายชนิด กระทั่งว่า แม่ห้ามอย่างไรก็ไม่ฟัง จนปัญญาจะทำให้กลับตัวเป็นคนดีได้ 

ลุงของเขาที่ย้ายไปอยู่ยังอีกเมืองหนึ่ง และเป็นคนเดียวที่เขายอมเชื่อฟังพอทราบเรื่อง จึงรีบเดินทางกลับมายังบ้านน้องสาวและพำนักที่บ้านหลังนั้นหนึ่งคืน พอรุ่งเช้าในขณะที่กำลังจะเดินทางกลับ ลุงของเขา ทำเป็นหารองเท้ามาสวมด้วยอาการงกๆเงิ่นๆ เจ้าหนุ่มที่เพิ่งฟื้นจากอาการเมาเหล้า และเพิ่งกลับจากบ่อนเมื่อใกล้รุ่ง จึงกุลีกุจอเข้าไปช่วยผูกเชือกรองเท้าให้ ลุงของเขายืดตัวขึ้นพลางลูบหัวเขาเบาๆพร้อมกล่าวว่า

“หลานเอ้ย! ลุงต้องขอโทษด้วยที่รบกวนหลาน ดูเอาเถอะ คนเราวันหนึ่งก็ต้องแก่เหมือนลุงนี่แหละ พอแก่แล้วทำอะไรก็ไม่สะดวก หูตาฝ้าฟางลงทุกที นี่แค่ผูกเชือกรองเท้ายังต้องพึ่งคนอื่นเลย ลุงขอโทษเธอจริง ๆ นะ เฮ้อ! ไม่น่าเกิดมาสร้างภาระให้ใครเลย”

ไม่พูดเปล่า น้ำตาของลุงร่วงพรูลงบนหลังมือเจ้าหลานชาย นาทีนั้นเอง ชายหนุ่มเริ่มรู้สึกว่าเขาทอดทิ้งลุงของเขามาเป็นเวลานาน แล้วใจก็เชื่อมโยงถึงผู้เป็นแม่ ซึ่งต้องคอยเป็นห่วงเป็นใยเขาวันแล้ววันเล่า โอ... เขากลายเป็นภาระของแม่ไปตั้งแต่เมื่อไหร่กัน หยาดน้ำตาบนหลังมือ พลันให้เขาเกิดสามัญสำนึกถึงความไม่ได้เรื่องของตน จึงบอกว่า

“ลุงครับ ผมต่างหากที่ต้องขอโทษ ผมละเลยทั้งแม่และลุงมาโดยตลอด จากนี้ไปผมจะเริ่มต้นชีวิตใหม่ ขอลุงให้อภัยผมด้วย”

จากนั้นเป็นต้นมา แม่ก็ได้ลูกชายคนใหม่มาด้วยกุศโลบายในการทำให้หลานชายรู้สึกสำนึกผิดอย่างลึกซึ้งจากลุงของเขานั่นเอง

การให้อภัย การกลับใจอย่างแท้จริงนั้น ต้องมาจากการที่คนทำผิดเกิดจิตสำนึกขึ้นมาอย่างถ่องแท้ว่าสิ่งที่เขาทำนั้นผิด แล้วอยากเริ่มต้นใหม่ อยากแก้ไขตัวเองจึงจะเป็นการกลับใจที่มีความหมาย และด้วยแรงแห่งการกลับใจของแต่ละคนนี้แหละ ที่จะเป็นแรงพลังสร้างให้โลกมั่นคง แข็งแรงยิ่งขึ้น ต่อให้แรงอุกกบาตรชนโลกหนักหนาสักแค่ไหน ก็มิอาจจะทำให้แรงแห่งความดีจากการกลับใจของเราสูญสลายหายไปได้ และพระเจ้าจะทรงเมตตาต่อเราทุกคน เพราะเราคือบุตรของพระองค์ อย่าลืมที่จะกลับใจในแต่ละวัน ...