ความดีย่อมไม่มีแบ่งเขต

ความดีย่อมไม่มีแบ่งเขต

มีโอกาสเดินทางไปแสวงบุญตามรอยพระเยซูคริสตเจ้าในดินแดนบ่อเกิดคำสอนแห่งสันติภาพ แต่กลับเป็นดินแดนที่ไร้ซึ่งความสงบสุขตามข้อมูลข่าวสาร ดินแดนแห่งพันธสัญญาที่หลากหลายไปด้วยเผ่าพันธุ์ นี่คือ ประเทศอิสราเอล

การเดินทางต้องใช้เวลาเกือบๆสิบเอ็ดชั่วโมง เป็นเวลาครึ่งวันที่ชีวิตต้องติดอยู่กับที่นั่ง มีที่อาศัยเพียงแค่ช่วงตัว ได้บิดซ้ายเบี่ยงขวาให้พอได้คลายเมื่อย ตามเส้นทางการบิน ต้องบินข้ามน้ำ ผ่านทะเล เรียบไปตามมหาสมุทร แต่เราก็ไม่สามารถมองเห็นผืนดินแผ่นน้ำได้ เพราะเครื่องบินบินอยู่เหนือเมฆ เรียกว่า “มาเหนือเมฆ” อีกประการหนึ่งการเดินทางครั้งนี้เราเดินทางในเวลากลางคืน ทุกสรรพสิ่งจึงเต็มไปด้วยความมืด และเพื่อคลายความเบื่อหน่ายภายในเครื่องมีจอเล็กๆหน้าที่นั่งแบบของใครของมัน เพื่อให้เลือกเสพสิ่งที่ชอบตามใจปรารถนา กดไปกดมาเจอช่องหนึ่งเป็นโฆษณาต่างๆของประเทศอิสราเอล หลายโฆษณามีเนื้อหาที่ดีมากๆ ความคิดสร้างสรรยอดเยี่ยม และในหนังโฆษณาชิ้นหนึ่งมีคำที่ยังจดจำได้แม่นยำแต่จำผลิตภัณฑ์ไม่ได้ว่าเป็นโฆษณาอะไร คำๆนั้นก็คือ “สิ่งที่ดีมีมากมาย แต่เรามักทำให้มันเป็นสิ่งไม่ดี”...

พระเจ้าได้ตรัสไว้ในขณะเนรมิตสิ่งต่างๆเพราะพระองค์เห็นว่าดี สิ่งนั้นจึงเกิดขึ้น และก็เชื่อเสมอมาว่า สิ่งต่างๆที่เกิดขึ้นในโลกนี้ ไม่ว่าจะเป็นสิ่งประดิษฐ์ เทคโนโลยี พัฒนาการต่างๆนั้น เมื่อมีการค้นพบ มีการพัฒนาต่อยอด ทุกอย่างย่อมเป็นสิ่งที่ดี และเช่นกัน จะสังเกตได้ว่า เมื่อสิ่งนั้นถูกนำมาใช้มากๆเข้า หลายคนเริ่มพลิก เริ่มแพลงแฝงเร้นด้วยผลประโยชน์ ฉกฉวยความรุ่มรวยแห่งความดี เข้ายึดครองเป็นของตัวเอง จนเกิดความละโมบโลภมาก เกิดเป็นความหยิ่งยโส นำมาซึ่งความอวดเก่ง ไม่ยอมเคารพในสิ่งสร้างที่ต้องเป็นอยู่และใช้ร่วมกัน ความไม่ดีไม่งามจึงพัฒนาต่อยอดงอกออกมา ทุกสิ่งดีแต่คนที่นำไปใช้นั่นหละที่ทำให้กลายพันธุ์เป็นสิ่งไม่ดี....

และเมื่อได้พาร่างกาย จิตใจ เข้าสู่พรมแดนแว่นแคว้นที่ครั้งหนึ่งองค์พระอาจารย์พระเยซูทรงดำเนิน เทศนาสั่งสอน รักษาผู้คน หลายที่หลายแห่งพระองค์เสด็จไปประชาชนมากมายติดตามซาบซึ้งในคำสั่งสอนนั้น สันติสุขเกิดขึ้นในจิตใจของหลายคน หลายเมือง หลายฐานะ หลายชนชั้นที่ได้เชื่อและเดินตามพระธรรมคำสอน แต่แล้วพระองค์ก็ต้องสิ้นพระชนม์เพราะพระธรรมคำสอนนั้นไปขวางทางผลประโยชน์ของใครบางคน ที่เกรงกลัวว่าพระองค์จะมาช่วงชิงอำนาจทางการเมือง (ทั้งๆที่พระองค์ได้นำความดีงาม ความงดงามมาสู่จิตใจของผู้คนต่างหาก) จึงต้องหาทางกำจัดพระองค์

ใช่หรือไม่ สิ่งที่พระองค์ทรงสอนล้วนแล้วเป็นสิ่งที่ดีงาม กระทั่งกาลต่อมาผู้คนหลายล้านคนยังเชื่อในพระธรรมคำสอนนั้น และก่อให้เกิดสันติภาพบนโลกนี้มานับครั้งไม่ถ้วน แต่ก็อีกนั่นแหละ มีบางครั้งบางเวลาหลายคนทำให้พระธรรมคำสอนนั้นกลายเป็นยาขม เป็นสิ่งแสลงใจ กลายเป็นสิ่งที่ไม่ดี นำคำสอนไปตีความเพื่อหวังผลประโยชน์ส่วนตน ก่อให้เกิดการแบ่งฝักแบ่งฝ่าย แย่งชิงพระเจ้าไปครอบครองคนเดียว

ในการเดินทางแสวงบุญครั้งนี้แตกต่างจากครั้งที่เคยมาเมื่อสิบกว่าปีก่อน เห็นผู้คนมากมาย ต่างแดนต่างถิ่นต่างประเทศล้วนมีเป้าหมายเดียวกัน คือ การได้มาตามรอยพระผู้นำสันติ เมื่อมีผู้คนมากการแย่งกันกินแย่งกันอยู่แย่งกันดู แย่งกันสวดภาวนาก็เกิดขึ้นตามมา ต่างฝ่ายต่างต้องการเข้าไปหาพระองค์ อากาศจะหนาวร้อนเช่นไร แม้จะต้องต่อคิวจองคิว รอคอยเป็นเวลานานสองนาน ทุกผู้คนล้วนเต็มใจ เพียงเพื่อเข้าสัมผัสจุดที่รอยพระบาท พระหัตถ์ ที่ที่พระองค์เคยอยู่ ที่พระองค์เคยเสด็จผ่าน เพียงเสี้ยววินาทีก็แสนจะยินดี ปรีดา

ท่ามกลางบรรยากาศแห่งความเชื่อและความศรัทธาที่ปกคลุมไปทั่วประเทศอิสราเอล ในอีกมุมหนึ่งกลับมีการแบ่งแยก ช่วงชิงพื้นที่ถือครอง กำหนดเขต แบ่งแดน แบ่งโซนแย่งชิงดูแล และที่แสนจะเจ็บปวดสำหรับดินแดนแห่งนี้ เมื่อการปกครองตามสายตาระบบระเบียบของโลก ผู้ที่มีอำนาจด้านการเงิน ด้านอำนาจทหารย่อมเป็นผู้กำหนดชะตากรรของผู้อื่น ดินแดนที่พระเยซูเจ้าเสด็จไปทุกที่ทุกแห่ง หลายเมือง บัดนี้มีการกำหนดเขตแดนกันใหม่ ทั้งๆที่แผ่นดินผืนเดียวกัน บ้านเรือนติดกัน ก็ถูกกีดกัน ขวางกั้นด้วยกำแพงปูนหนาและสูง มีการแบ่งโซน แบ่งเขตศาสนา เชื้อชาติ ภายใต้การปกครองของรัฐบาลชาวอิสราเอล

ใช่หรือไม่ ความรักที่พระเยซูเจ้าสั่งสอนย่อมไม่มีพรมแดน ไม่มีการเลือกที่รักมักที่ชัง รักผู้อื่นเหมือนรักตัวเอง เป็นเสาเอกแห่งการดำเนินชีวิตคริสตชน การที่พระองค์ทรงเลือกสรรให้เรามาเป็นศิษย์ติดตามพระองค์ ใย...ไม่นำสิ่งดีงามที่พระองค์ทรงประทานไว้ให้เราไปเพิ่มพูนทวีสันติสุขโดยทั่วถ้วนความดีย่อมคงอยู่ความอวดรู้อวดเก่งย่อมสลายไปตามอายุขัยของคน หากแต่ว่าในช่วงอายุขัยของเรา เรานำความดีงามของโลกที่มีมา นำพระธรรมคำสอนมาเพิ่มพูนในชีวิต ความดีย่อมงอกงามตามไปทุกย่างก้าวที่ก้าวเดิน แล้วที่รอยเท้าบนพื้นแผ่นดินย่อมศักดิ์สิทธิ์และสูงส่งมากยิ่งขึ้น นี่เป็นพันธกิจหนึ่งของการได้มายืนอยู่บนพื้นพิภพนี้ ความดีไม่มีการแบ่งแยกเรานั่นแหละที่แบ่งแยกความดีจนเกิดความไม่ดี ใช่หรือเปล่า....(เขียนที่สนามบินเบ็นกูเรียน อิสราเอล ขณะรอเครื่องบินช้ากว่าปกติ 10 ชั่วโมง)