มุมงดงาม
ได้เห็นหัวข้อการประกวดถ่ายภาพ “มุมงดงาม นามเซนต์หลุยส์” โดยให้นักถ่ายภาพไม่ว่ามือสมัครเล่นหรือมืออาชีพ จะเป็นเด็กหรือผู้ผ่านฟ้าผ่านฝนมาหลายฤดู ก็ สามารถหามุมงดงามของวัดเซนต์หลุยส์ หรือมุมงดงามในนามของกิจกรรมต่างๆที่สัตบุรุษได้มีส่วนร่วมกับวัด วัตถุประสงค์ข้อหนึ่งก็คือปรารถนาจะให้วัดและพี่น้องมีความสนิทสัมพันธ์ตามแผนงานอภิบาลปี ค.ศ. 2010-2015 ของพระศาสนจักรคาทอลิกประเทศไทย เพื่อร่วมกันสร้างบรรยากาศของชุมชนวัด ใครเห็นมุมสวยงามตรงไหนก็ลองกดภาพเก็บบันทึกความประทับใจ แล้วก็ส่งมาให้คณะกรรมการตามที่อยู่ที่ได้มีการประชาสัมพันธ์ได้เลยครับ
ใช่หรือไม่ หากเรามาเข้าวัดเซนต์หลุยส์เป็นประจำ เราก็มักจะมีมุมส่วนตัว ที่นั่งประจำในวัด เฉกเช่น “คนข้างวัด” ก็มักใช้มุมข้างๆวัดหลังมิสซาในการเฝ้าสังเกตความงดงามของคริสตชนคนเซนต์หลุยส์ที่มีการพัฒนา ทางด้านความเชื่อ ความศรัทธาตลอดมาอย่างไม่ขาดหาย...(ขอใช้เรื่องส่วนตัวนิดหนึ่ง...)
มุมงดงาม นามเซนต์หลุยส์ อันหนึ่งก็คือตัววัดที่มีศิลปะที่สวยงาม ก้อนอิฐแต่ละก้อนถูกยึดโยงเป็นแผ่นกำแพงที่แข็งแรง แสดงถึงความสามัคคีของผู้คนที่ร่วมกันเป็นหนึ่ง แสงที่ผ่านกระจกสีเขียวอ่อนสะท้อนความอบอุ่นเมื่อได้เข้ามารับพร เข้ามาขอบพระคุณพระเจ้า จั่วที่รองรับหลังคาวัด เป็นเส้นนำจิตใจยกขึ้นหาพระผู้สร้างเบื้องบน พระแท่นเด่นเป็นสง่า คือ ศูนย์รวมจิตใจของคนนับร้อยในแต่ละรอบมิสซา เพื่อเทิดไท้องค์ราชัน ผู้ติดตรึงตายบนกางเขนเพื่อเรา ทุกครั้งทุกคนย่อมเห็นพระองค์กางพระกร มอบการอภัย ให้ความรักแก่ทุกผู้คนที่ได้เข้ามาหาพระองค์
มุมงดงามในนามของผู้เป็นศิษย์พระคริสต์ ได้เห็นความอบอุ่นของผู้คนในทุกรอบมิสซา มุมที่ฟังแก้บาป เห็นหลายคนเดินเข้าไปสารภาพบาปน้อมรับความผิด ผลิตความงามออกมาบนใบหน้าเมื่อพระสงฆ์อภัยบาปให้ เห็นหลายครอบครัวมาพร้อมเพรียง พ่อแม่ลูก บ้างก็ยังมีปู่ย่าตายายร่วมขบวนนั่งฟังมิสซา ความงดงามที่เห็นเด็กๆเข้าวัด แม้ซุกซนบ้างตามประสา แต่นี่คือการวางรากฐานให้เขาเติบใหญ่ในบรรยากาศแห่งชุมชนคาทอลิก ให้มีใจที่ยึดโยงอยู่กับวัดกับวา เห็นความงามของหลายคนมอบสันติสุขให้กันด้วยการโอบกอด หอมแก้ม ลูกหอมแก้มพ่อแม่ พ่อแม่หอมแก้มลูก หลายคนหันมาไหว้อย่างงดงามพร้อมส่งรอยยิ้มให้กัน (ในรอบสิบโมงยังมีกลุ่มที่ใช้ภาษามือเพื่อสื่อสารให้ผู้บกพร่องทางประสาทสัมผัสบางอย่างได้มีโอกาสรับรู้พระธรรมคำสอน) เห็นมุมงามยามหลังพิธีมิสซา ตั้งวงสนทนาแลกเปลี่ยนถามทุกข์สุขกัน มีลานมีมุมดื่มกาแฟ เพื่อดื่มด่ำกับความสุขในการเสวนาพาที มีมุมเก็บออมในนามของกลุ่มเครดิตยูเนียน มุมกิจกรรมการเรียนคำสอนของผู้ใหญ่และกลุ่มต่างๆที่หมุมเวียนมาพบปะกันในทุกวันอาทิตย์ ภาพเหล่านี้คือมุมงดงามที่พบเห็นได้ไม่ยากในเขตวัดของเรา
พูดถึงเรื่องของการถ่ายภาพ ในอีกแง่มุมหนึ่งมันคือการบันทึกประวัติศาสตร์ เคยพูดกับหลายคนว่า ภาพที่เราถ่ายๆกันในวันนี้ หากวันเวลาผ่านไปเป็นทศวรรษ เป็นศตวรรษ บังเอิญอนุชนคนรุ่นหลังเกิดมาค้นพบภาพๆนี้ เขาก็จะเรียนรู้วิถีชีวิตของคนรุ่นเราได้ และหากว่ามุมที่เราถ่ายบันทึกไว้คือมุมที่งดงาม ย่อมบอกให้โลกได้รู้ว่าในช่วงเวลาแห่งชีวิตเราบนโลกนี้มีความงดงาม สวยงาม ไม่แพ้ยุคใดสมัยใด เป็นความยิ่งใหญ่ของมนุษย์ชาติ เป็นมรดกตกทอดจากรุ่นสู่รุ่น
และในวิถีชีวิตนอกรั้วนอกเขตชายคาวัด มีอะไรเป็นมุมงดงามบ้างไหม.... มุมงดงามเกิดขึ้นได้จากจิตใจที่งดงามเช่นกัน ใช่หรือไม่ ความงดงามตามแบบวัฒนธรรมไทย ประสมประสานกับพระธรรมคำสอนในการรักผู้อื่นเหมือนรักตนเอง นั่นคือความเอื้ออาทรต่อกัน ความงดงามอันนี้วันนี้ได้หดหายไปจากสังคมไทย แล้วเช่นนี้เราจะเก็บบันทึกมุมงดงามอันใดเล่าไว้ให้ลูกหลาน วันนี้เรามักทำตัวให้ยิ่งใหญ่ ทำตัวให้ดูแข็งแรง บางครั้งการใช้เพียงสิ่งเล็กๆที่เรียกว่า “ความเมตตาอารี” ที่มีให้กันบ้าง ก็เป็นสิ่งที่จะเปิดและนำพาสังคมไทยให้พบพานกันความสงบสันติได้ หยุดอวดใหญ่ อวดเบ่ง เร่งสร้างมุมที่งดงามให้เหลือทิ้งไว้ จารึกไว้ในแผ่นดินกันบ้างก็จะดีไม่น้อย..
กุญแจที่แข็งแรงดอกหนึ่งคล้องประตูใหญ่ ก้านเหล็กซี่หนึ่งพยายามอย่างยากเย็น ยังงัดแงะเปิดไขมันไม่ได้ ....ลูกกุญแจมาแล้วครับ ร่างอันผอมเล็กของมัน มุดชอนไชไปในรูกุญแจ แค่บิดหมุนเบาๆ กุญแจดอกใหญ่ก็เปิดออกดังกริ๊ก
ก้านเหล็กถามด้วยความประหลาดใจว่า “ข้าออกแรงมากมายยังเปิดไม่ออก ทำไมเจ้าไขมันได้อย่างง่ายดายเล่า!!!”
ลูกกุญแจบอกว่า “เพราะข้ารู้ใจมันที่สุดน่ะซิ”
หัวใจของคนเราในวันนี้ถูกคล้องโซ่ใส่กุญแจแน่นหนาเอาไว้ ต่อให้จะใช้แท่งเหล็กใหญ่ขนาดไหนก็ไม่สามารถที่จะทำลายความยโสของโซ่ตรวนแห่งจิตใจนี้ได้ มีแต่ความเอื้ออาทร ที่จะเป็นดั่งลูกกุญแจเรียวเล็ก ผ่านไปไขจิตใจที่ปิดล็อคดวงนั้นให้เปิดออก เพื่อพบกับแสงสว่างและสันติสุขได้ นี่คือมุมที่งดงามที่สุดของเราคนไทย ที่เรามองข้ามมันไปอย่างน่าเสียดาย แต่คงไม่เสียเวลาเกินไปที่เราจะกลับหลังหันมาสร้างมุมที่งดงามมุมนี้ เก็บบันทึกไว้ให้ลูกหลานได้เรียนรู้.....
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น