เก้า ก้าว ก้าว (ร้าว)
09 09 09 (วันที่เขียน)
ก่อนอื่นก็ต้องขอขอบคุณผู้ที่คิดค้นประดิษฐ์ระบบปฏิทินขึ้นมา จนทำให้เรามีกำหนดการ มีวันเวลา มีวันเดือนปี เป็นเครื่องมือให้การดำเนินชีวิตมีระบบระเบียบมากยิ่งขึ้น จนให้มีวันนี้ คือ วันที่ 9 เดือน 9 ปี 2009 เป็นวันเดียวในรอบ 100 ปี ที่จะเวียนมาสักหนหนึ่ง และอีกประการหนึ่งสำคัญมากๆ ที่ทำให้ “คนข้างวัด” มีเรื่องที่จะเขียน... ^_^
ทั้งๆที่วันที่ 9 กันยายน 2009 ก็ไม่ได้ต่างจากวันธรรมดาๆวันหนึ่ง จะมีสิ่งที่แปลกไปสักหน่อย ก็คือ ตั้งแต่ตื่นขึ้นมาก็เห็นแต่การประโคมข่าวเรื่อง 09 09 09 กันเป็นทิวแถว (ทั้งๆที่ประเทศไทยเราใช้ปี พ.ศ. ไม่ใช่หรือ) เด็กคลอดในวันนี้กี่คน (ทุกวันก็มีทารกแรกเกิดอยู่แล้วใช่ป่ะ) ใครคือคนที่ลืมตาดูโลกตอนเวลาเดินทางเข้าสู่วันใหม่ ตลอดทั้งวัน ก็พยายามนับกันให้ได้ 9 คน จริงหรือ... คนที่ 10 ไม่ต้องไปนับไม่เช่นนั้นเดี๋ยวขายข่าวไม่ได้ จบ เจ้ง เลย -_-
ยังมีอีกหลายๆ คนในสังคมไทย การมาถึงของวันที่ 09-09-09 ถือเป็นวันดีเป็นวันมงคล ก็แน่หล่ะ คนไทยเรากับความเชื่อเรื่องโชคลางมันเป็น DNA ประจำสัญชาติไปซะแล้ว จึงไม่แปลกอะไรที่เลข 9 ซึ่งพ้องเสียงกับคำว่า “ก้าว” จึงเป็นเลขมงคล เหมาะกับการจัดงานมงคลสารพัด เพื่อความเจริญก้าวหน้ายิ่งๆขึ้นไป เป็นความจริงหรือ ถ้าเราเริ่มต้นกิจการในวันนี้แล้วจะเจริญ และวันที่เหลือเราก็ตั้งหน้าตั้งตาโกงกิน มันจะเจริญได้อย่างไร หลายคู่ก็จัดพิธีสมรสในวันนี้ หวังว่าจะอยู่กันอย่างยาวนาน หลายโครงการก็เปิดตัวโครงการ เปิดตัวสินค้า เปิดกล้องถ่ายหนังกันมากมาย จนดูเหมือนว่า ประเทศชาติเราจะเจริญก็วันนี้แหละ แต่หันกลับมามองความเป็นจริง สังคมเราก็ยังตกอยู่ในภาวะสุ่มเสี่ยง ภาวะที่มึนตึงใส่กัน ภาวะที่พร้อมจะคุกรุ่นในอารมณ์ จากก้าวหน้าในเลขมงคลมันคือความก้าวร้าวในชีวิตจริงของวันนี้ต่างหาก
ใครหลายคนที่เชื่อถือในโชคลาง อาจมองว่า การเรียงกันของเลข 09-09-09 นั้น เป็นการเรียงตัวกันของตัวเลขที่ดูแล้วสวยงาม จึงถือโอกาสหยิบฉวย ไปใช้สำหรับการทำกิจกรรมดีๆ ด้วยเชื่อว่าจะทำให้เกิดสิริมงคล ถ้าเช่นนี้แล้วเราไม่ต้องรอถึง 100 ปีหรือ เพื่อจะได้ทำกิจการดี ใครอยู่ถึงบ้างช่วยยกมือขึ้น และถ้าเราจะทำอะไรที่ดีๆสักอย่างทำไมต้องรอวันเวลาหล่ะ ถึงว่า...ก็เรามัวแต่รอเวลาวันสวยเลขงาม ความเสื่อมโทรมจึงปรากฎเต็มบ้านเต็มเมือง
เลข วัน เดือน ปี คือ สิ่งที่เราสมมุติร่วมกันขึ้นมา เพื่อเป็นกรอบเป็นกติกาสากลก็เท่านั้นเอง เป็นเราเองที่มาสร้างค่านิยมกันเองว่าเลขนี้สวย เลขนี้งาม เลขนี้เด็ด สิ่งที่เที่ยงแท้ที่จะช่วยให้เรา ก้าวหน้าในชีวิต คือ การยึดมั่นในการทำความดี เป็นผู้ที่มีใจเมตตา มีจิตอาสา สิ่งเหล่านี้ต่างหากควรเป็นเข็มทิศในชีวิตเรา คนเราเกิดมาหาใช่เพื่อตัวเอง เราต้องมีชีวิตเพื่อผู้อื่น ในแต่ละวันเป็นการพยายามสร้างความดี ปันความอาทรต่อกัน ในขณะที่เรามัวแต่รอวันที่ 9 เดือน 9 ปี 09 เพื่อทำให้ชีวิตก้าวหน้า แต่วันที่เหลือมีแต่ความก้าวร้าวใส่กัน ใช่หรือไม่ คนสมัยใหม่มักจะโกรธง่าย โมโหง่าย ใจร้อน ใจร้าย ต่อให้คอมพิวเตอร์ที่มีความเร็วรอบเป็นแสนเป็นล้านกิกกะไบก์ ก็ยังไม่ทันใจคนสมัยนี้ ผิดหน้า ผิดใจกันง่าย มีความเป็นศัตรูกันง่าย แค่ไม่รู้จักกัน มองหน้ากันนิดเดียวก็ฆ่ากันได้แล้ว ขับรถอยู่ดีๆก้อนอิฐ ก้อนหินก็ลอยมาใส่ได้ง่ายๆ ค้าขายอยู่ดีๆก็มีคนมาข่มขู่เอาเงินไปช่วยใช้แบบง่ายๆ เพียงชั่วเสี้ยวนาที
ในยุคสมัยของเราอะไรที่ไม่เคยเห็นเราก็ได้เห็น เป็นยุคที่เรายังมุ่งมั่น มุ่งเน้นพัฒนาความเจริญทางด้านวัตถุ ความเจริญทางด้านอาชีพ แสวงหาเงินตราสะสมทอง แต่ทางด้านจิตใจ คุณธรรม จรรยา ความอดทน อดกลั้น ความยั้งคิดยั้งทำกลับเสื่อมลง! การพัฒนาทางด้านวัตถุ มีเงินทอง ไม่ใช่เรื่องเสียหายแต่อย่างใด แต่ต้องปรับสังคมให้สู่ความสมดุล เมื่อนั้นแล้วก็นำผลขยายสู่เพื่อนพี่น้องผู้ยากไร้ เป็นการปรับสมดุลของการอยู่ร่วมกัน แล้วความเจริญที่สมดุลจะพัฒนาศักยภาพในทุกด้านของสังคมประเทศชาติให้พุ่งสู่ความเป็นเลิศแห่งมนุษยชาติ
หลักของความสมดุลนั้น “การเจริญทางด้านวัตถุกับการเจริญทางด้านจิตใจ” ต้องไปด้วยกัน การติดตามพระเยซูเจ้าในยุคสมัยนี้ก็ไม่ใช่เรื่องยาก เราหลีกเลี่ยงทุนนิยมไม่ได้ ก็ใช้ทุนนิยมสร้างคุณธรรมนิยมได้ เราอยู่บริโภคนิยมเราก็บริจาคนิยมได้ เราก็ใช้โลกาภิวัฒน์เพื่อนำวัดเข้าสู่จิตใจผู้คนก็ได้ เลิกนึกถึงแต่ตัวเอง เป็นคาถาง่ายๆสำหรับการสร้างความเจริญ สร้างมงคลให้กับชีวิต โดยที่ไม่ต้องรอให้ วันที่ 9 เดือน 9 ปี 2109 มาถึง เพียงแค่นี้ชีวิตก็ก้าวหน้า ความก้าวร้าวก็ไม่มาเยี่ยมกราย.....
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น