แม่ก็คือแม่
>>> วันเวลากัดกร่อนหลายสิ่งหลายอย่าง
แต่มิอาจจะทลายพลังของความเป็นแม่ได้ <<<
มีโอกาสกลับบ้านไปหาแม่
เริ่มเห็นแม่เปลี่ยนไปมาก ร่างกายซูบผอมแม้จะยังคงทานข้าวได้ปกติ จำชื่อลูก ๆ
ไม่ได้ แต่ก็ยังมีรอยยิ้ม ความห่วงหาอาทรเหมือนเดิม ทุกอย่างอาจจะจำไม่ได้ มีแต่คำพูดที่ติดปาก
ถามเสมอว่า กินอะไรมาหรือยัง แม่ลุกเดินไม่ไหว แต่หัวใจยังศรัทธา นั่งสวดสายประคำทั้งวัน
ถามว่าสวดให้ใครบ้าง คิดถึงใครก็สวดให้ ใครเดินผ่านหน้าบ้านก็สวดให้
ความเป็นแม่นี่ คือ ความรักสุดยอดที่มิอาจจะประเมินราคาได้เลย เหมือนในเรื่ิงจริงที่เกิดขึ้นเมื่อเร็ว
ๆ นี้ ที่ประเทศจีน
นายหลิวซึ่งเพิ่งจะมาเห็นภายหลัง
ก็ถึงกับยิ้มแห้งและทุกข์ใจสุด ๆ ตอนเห็นแม่นำปลาจำนวนมากมาตากบนรถหรู
แต่ก็ไม่กล้าจะทักท้วงอะไร ไม่กล้าแสดงความโกรธออกมา
เพราะตั้งแต่ไปทำงาน แทบไม่ได้อยู่กับพ่อแม่เลย
ก็เพิ่งจะได้กลับมาเยี่ยมพวกท่านช่วงนี้ ทำให้พ่อแม่มีความสุขมาก แถมปลาเหล่านี้แม่ก็ตั้งใจจะนำมาตากแห้ง
ให้เขานำกลับไปกินที่เมืองใหญ่
ราคาปลาแห้งจากน้ำมือแม่มีคุณค่าเกินกว่ามูลค่ารถหรู
น้อมคารวะแด่ผู้เป็นแม่ทุกท่าน
ขอพระเจ้าประทานพระพร ตอบแทนความรัก ความห่วงใย ให้มีแต่ความสุข รอยยิ้ม
เบิกบานตลอดนิจนิรันดร์ เพราะมือแม่ทุกมือแม้ไร้มูลค่า แต่เต็มไปด้วยคุณค่าที่ล้วนสร้างโลกใบนี้ให้งดงาม..
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น