หลงป่าออนไลน์

 

หลงป่าออนไลน์

บางที บางเวลา ของชีวิต เราก็ต้องหาความสงบกันบ้าง  หลังจากความวุ่นวายทำให้เกิดอาการว้าวุ่นไป ก่อนหน้าที่จะเกิดการระบาดโควิด-19 หลายคนใช้วิถีทางท่องเที่ยวเพื่อการผ่อนคลาย เพื่อเสาะหาแหล่งสงบ แหล่งต่อเติมเพิ่มพลังใจ ไปยังต่างที่ต่างถิ่นแดนไกล เป็นการชาร์จพลังให้เดินหน้าต่อไป แต่...เมื่อสถานการณ์บังคับให้เราต้องเก็บตัวอยู่ในวงจำกัด การออกแสวงหาถิ่นอื่นแดนต่างจึงเป็นเรื่องลำบาก ไม่ค่อยจะปลอดภัยจากติดเชื้อกันไปมา  ทุกประเทศจึงกำหนดเขตเข้าออกกันอย่างเคร่งครัด เมื่อเดินทางท่องเที่ยวแบบออฟไลน์กันไม่ได้ ทำให้การท่องไปในแดนออนไลน์ได้รับการนิยม การติดต่อสื่อสารทำง่ายขึ้นถึงจะมีระยะห่างในวิถีจริง การคุยผ่านสายใยโยงเครือข่ายขยายวงกว้าง การมีปฏิสัมพันธ์เกิดขึ้นรวดเร็ว เปลี่ยนไปแบบแถบไม่รู้ตัว คนมีอายุมากสักหน่อยก็ใช้เครื่องมือกันอย่างคล่องแคล่ว ไม่มีเหงา มีกลุ่มเพื่อนไลน์ เพื่อนเฟสฯ คนรุ่นใหม่ก็ทวิตเตอร์ อินสแกรม ติ๊กต๊อก มาวันนี้เกิดการสื่อสารด้วยเสียงในนาม Clubhouse ที่กำลังโด่งดัง เป็นสื่อสังคมตัวใหม่ที่เน้นด้านเสียงเป็นหลัก รูปแบบก็เหมือนกับการจัดรายการวิทยุสดที่ไม่มีการบันทึกเสียงไว้ ทำให้เกิดความรู้สึกว่าต้องเข้าไปฟังทันทีไม่มีการย้อนมาฟัง มีหัวข้อที่หลากหลายตามความสนใจของผู้เข้าฟัง แถมยังให้คนฟังสามารถ เข้า-ออก ได้อย่างอิสระ และสามารถกดยกมือ เพื่อถามคำถามกับเหล่าผู้เล่าได้ เป็นการสื่อสารสองทาง ทำให้เกิดการมีส่วนร่วม คุยในเรื่องที่สนใจเหมือนกัน หลายคนเริ่มเข้าไปเปิดใช้ กลายเป็นอีกหนทางที่จะเปิดกว้างให้ผู้คนสื่อสารกัน

หากเราต้องการความสงบสิ่งหนึ่งที่คิดถึง คือ การเดินเข้าป่า เดินทางขึ้นภูเขา หรือไม่ ก็หาแหล่งธรรมชาติสวย ๆ สบาย ๆ และบ่อยครั้งที่เราไปแล้วเราหลงป่า หลงทิศหลงทาง  แทนที่จะสงบกลับกังวล กลัวมากขึ้น ประสบการณ์นี้เจอกับตัวเองมาหลายหน ครั้งหนึ่งขึ้นไปที่ชัยภูมิ บนภูเขาที่ไม่ค่อยมีคนเข้าไป เดินลึกไปเรื่อย ๆ จนที่สุดก็หลุดจากกลุ่ม ใจเพียงต้องการดื่มด่ำกับความชุ่มชื่น ชื่นชมความงามของดอกไม้ตามข้างทาง ผ่านไปสักพักกลายเป็นว่ารอบตัวมีแต่ต้นไม้กับความเย็นปกคลุม ยืนรอก็ไม่มีใครตามมา ย้อนกลับมากว่าจะเจอกลุ่มเพื่อนก็เล่นทำเอาทุกคนเป็นห่วง บอกว่าตะโกนเรียกทำไมไม่ตอบ ส่วนเราไม่ได้ยินเสียงเรียกเลย คงจะดินเข้าไปลึก เพราะเพื่อน ๆ เดินตามหากันจนเหนื่อย  คิดถึงเหตุการณ์นั้นก็มานั่งคิดพิเคราะห์ว่า ในวันนี้ ที่เราท่องไปในแดนออนไลน์ เราเสาะหาอะไร? บ่อยเลยทีเดียว ที่เราท่องจนเพลินหลงเข้าติดจนง้อมแง้ม ถึงขั้นหลงใหล วัน ๆ ไม่ทำอะไร ว่างเป็นจิ้มนิ้วลงไป ท่องไปในแดนคนอื่นบ้าง ในถิ่นฐานของเพื่อนฝูง ท่องไปในแดนที่มีสิ่งของหลากหลายปลุกความอยากได้ และเสพติดกับการสั่งซื้อ ใช่หรือไม่ ในโลกสื่อใหม่เหล่านี้กำลังจะเข้ามาเปลี่ยนวิถีชีวิตแบบเดิม ๆ ที่เรียกว่า Disrupt วิถีเก่า ๆ สื่อดั้งเดิม เราลองคิดดูว่า วัน ๆ หนึ่งเราอยู่กับสิ่งเหล่านี้ยาวนานเท่าใด เราหลงวนเวียน หลงเข้า ๆ ออก ๆ อย่างเต็มใจวันละกี่รอบ เวลาที่เคยใส่ใจคนรอบข้างกำลังถูกลดทอนลงไปหรือไม่!!! แล้วที่สุด เราเคยได้พบความสงบสุขที่แท้จริงในแดนออนไลน์บ้างหรือยัง!!!

ใช่... โลกเปลี่ยนเราก็ต้องก้าวตามโลกให้ทัน แต่ต้องไม่สูญเสียความเป็นคน ในชีวิตคนเราหลงทางได้ หลงทิศได้ แต่ต้องย้อนกลับมายังเป้าหมายที่แท้จริงของเรา ความเป็นคนที่สมบูรณ์อยู่ที่การรู้ตัว รู้ทันมโนธรรม และมีจิตสำนึกว่าอะไรควรไม่ควร ดังนี้แล้ว ความสงบสุขสันติก็จะบังเกิดขึ้นในชีวิตเรา โลกออนไลน์จะไม่ทำให้เราอ่อนแอ โลกยุคใหม่จะเป็นแดนดินที่กว้างขวางท่องไปอย่างรู้ตัว เพื่อส่งต่อความรักและความดีงามออกไปอย่างไม่มีที่สิ้นสุด ...