เด็กที่พ่อแม่สั่งสอน

เด็กที่พ่อแม่สั่งสอน

            เป็นธรรมเนียมที่พอเข้าสู่สัปดาห์ที่สองของปีใหม่ก็จัดให้เป็น “วันเด็ก” การให้ความสำคัญกับเด็กตั้งแต่ต้นปี ก็คงเป็นเพราะต้องการให้เรารู้ว่าเด็กนั้น คือ ทรัพยากรที่สำคัญที่สุด แต่เมื่อทุกสิ่งทุกอย่างเปลี่ยนแปลงไปอย่างรวดเร็ว วัตถุประสงค์ของวันเด็กก็เปลี่ยนแปลงตามไปกับยุคสมัยด้วยเช่นกัน ผู้ใหญ่เริ่มให้ความสำคัญกับเด็กเพียงแค่วัตถุ นำเครื่องไม้เครื่องมือออกมาอวด ออกมาโชว์ เพิ่มความอยาก เพิ่มความโลภให้กับเด็กอย่างไม่รู้ตัว แทนที่จะเป็นการให้แบบอย่าง เป็นการให้แรงบันดาลใจ ผู้ใหญ่วันนี้กลับให้ค่านิยมแห่งวัตถุกับเด็ก ที่มาพร้อมกับความเพลิดเพลินของเครื่องเล่น

            เด็กทุกคนย่อมรักความสนุก เป็นหน้าที่ของผู้ใหญ่ที่จะต้องใช้หัว เพื่อคิดค้นกลเม็ด สั่งสอนพวกเขาไปพร้อมกับความตื่นตาตื่นใจของวัตถุ เครื่องมือ เครื่องใช้เหล่านั้น สอนพวกเขาให้รู้คุณรู้โทษดีกว่าไปยืนถ่ายรูปคู่กับสิ่งเหล่านั้น เด็กเป็นสิ่งมีชีวิตที่งดงาม พร้อมที่จะให้พ่อแม่ ได้ถักทอสายใยแห่งความดีลงในใจพวกเขาเสมอ..

            กับสถานการณ์แห่งความหวาดกลัวเช่นนี้ ก็ทำให้ครอบครัวได้อยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตากันมากยิ่งขึ้น เป็นโอกาสอันดีที่เราจะหันกลับมาทบทวนถึงบทบาทของการเป็นพ่อเป็นแม่ ที่มีหน้าที่ในการสั่งสอนลูกๆ เราได้ทำหน้าที่นี้อย่างดีแล้วหรือ ... เราเป็นพ่อเป็นแม่อย่างเต็มภาคภูมิแค่ไหน... โดยปกติเสาร์อาทิตย์ พ่อแม่มักพาลูกๆเดินห้าง และให้เวลากับสิ่งเหล่านั้นมากกว่าการพาลูกๆมาเข้าวัด มีผลสำรวจออกมาว่าจะทำให้เด็กเติบโตขึ้นท่ามกลางบริโภคนิยม และมีความอยากอย่างไม่มีที่สิ้นสุด เห็นอะไรก็อยากได้ไปหมด วัฒนธรรมเหล่านี้ก็จะค่อยๆซึมลึกลงในใจเด็ก ..

            เด็กไทยวันนี้รู้จักเข้าวัด ไหว้พระกันมากน้อยแค่ไหน รู้สึกสุขใจ อิ่มใจทุกครั้งที่เห็นพ่อแม่พาเด็กๆมาเข้าวัด สอนให้รู้จักนั่งสงบ สอนให้รู้จักสวด สอนให้รู้จักตอบรับและร้องเพลงในวัด ภาพเหล่านี้นั้นหาได้น้อยเต็มที         ใช่หรือไม่ พระเยซูเจ้าในวัยเพียงสิบกว่าขวบก็ชอบที่จะวิ่งเล่นซุกซน หนีพ่อแม่เที่ยว แต่พระองค์วิ่งเล่นเข้าไปในพระวิหาร เข้าไปอ่าน ไปฟัง ไปสนทนาธรรมกับผู้ใหญ่ ใช่หรือไม่เด็กชายเยซูวันนั้น คือผู้ที่โอบอุ้มโลกของเราในวันนี้ เป็นวีรบุรุษผู้เต็มเปี่ยมด้วยคุณงามความดี และเด็กชายเด็กหญิงลูกของเรา จะมีสิ่งใดที่ช่วยจรรโลงโลกนี้ได้บ้าง ก็ขึ้นอยู่กับการสั่งสอนของเราในวันนี้....