วันเสาร์ที่ 15 พฤศจิกายน พ.ศ. 2568

สงครามในหัว

 

สงครามในหัว

ทุกสิ่งทุกอย่างในโลกวันนี้ถูกขับเคลื่อนไปอย่างรวดเร็ว

หลายคน หลายเวลา เหนื่อยจนล้มไม่ลุก

เสียงคนรอบข้างบอกให้ “สู้สู้” “ลุยเลย” “อย่าหยุด”

แต่เสียงในหัวของเราบอกว่า “คนเราไม่ใช่เครื่องจักร”

ไม่จำเป็นต้อง ชนะทุกวัน ไม่ต้องทำทุกอย่างให้สมบูรณ์แบบ

และไม่จำเป็นต้องแข็งแกร่งตลอดเวลา

มันเหมือนเกิดความขัดแย้ง เป็นสงครามย่อย ๆ ภายใน

จะฟังเสียงในหัวที่มาจากใจหรือจะฟังเสียงสังคม

แต่...ก็มักจะแพ้กระแสเสียงสังคม

เหมือนถูกรุมล้อม หาทางออกแทบไม่ได้..


สงครามใดมิเท่าสงครามภายในใจตน

ในทุก ๆ วัน ต้องรบรากับความคิดตนเองตลอดเวลา

ใช่หรือไม่ เมื่อใดเอาชนะใจตนเองได้ชีวิตเราจะสงบลงทันที

สงครามจะไม่เกิด ถ้าเราชนะจิตใจตน

คิดดีและลงมือทำย่อมได้ชีวิตที่ดี

สงคราม ความรุนแรง สภาพเศรษฐกิจ สภาพสังคม เหตุการณ์บ้านเมือง

ความโลภ ความโกรธ ความหลง จิตใจและพฤติกรรมของผู้คน

ไม่ได้อยู่ในวิสัยที่เราจะกะเกณฑ์ได้ เราจะทำได้เพียง

ดูแลความโลภ ความโกรธ ความหลงของตัวเองให้ดี

ดูแลความคิด คำพูด และการกระทำให้ สะอาดเท่าที่ทำได้

บางวันไม่ต้องชนะใคร แค่รักษาใจตัวเองให้ไม่ล้ม

จงฟังเสียงหัวใจตัวเองให้ชัดที่สุดไม่ต้องพยายามสู้ทุกวัน...

บางวันแค่ “ไม่แพ้ใจตัวเอง” นี่แหละชัยชนะที่ควรคู่

โลกนี้ล้วนหลากหลาย เป็นแสงส่องในแบบของตัวเองให้ได้ อย่างไรเสียแสงของเราก็อาจจะสว่างให้กับใครก็ได้ที่ผ่านไปผ่านมา

อย่าปล่อยให้ความคิดด้านลบ พาเราดิ่งลงไป ก็ถือว่า “ชนะแล้ว” เพราะศัตรูที่น่ากลัวที่สุด ไม่ใช่ปัญหาภายนอก แต่คือ “ใจเราเอง”

บางครั้งเราอยากสนทนาธรรม อยากแบ่งปันข้อคิดดี ๆ  แต่กลับพบว่า...ไม่มีใครอ่าน หรืออ่านแล้วก็วิจารณ์

โลกที่เต็มด้วยผู้คน แต่รู้สึกโดดเดี่ยว เหมือนเสียงของเราหายไปในอากาศ แต่ความจริง เสียงที่สำคัญที่สุด ไม่ใช่เสียงคนอื่นหรอก แต่คือ “เสียงหัวใจของเราเอง”

หัวใจเราฟังเพื่อให้เราเข้าใจตัวเอง คือ เสียงที่ซื่อสัตย์ที่สุด ตรงไปตรงมาที่สุด และไม่มีวันโกหก

อย่าปล่อยให้สงครามในตัวเราเกิดขึ้น เพราะกลัวคนอื่น ประสานเสียงในใจและเสียงในหัวให้เป็นหนึ่งเดียว และเราจะพบกับสัญญาณของกาลเวลา เพื่อเราจะได้เตรียมในทุกสถานการณ์ที่จะเกิดขึ้นในวันพรุ่งนี้ โดยมีพระเจ้าเป็นกำลัง เป็นพลังให้เราเสมอ...

ไม่มีความคิดเห็น: