มวลความสุข
>>> ความขุ่นเคืองใจ
บางทีก็มาจากการใส่ใจในคำพูดคนอื่นมากไป<<<
พอเริ่มผ่านวันเวลาผ่านผู้คนมามาก
จึงปรารถนาที่จะอยู่เงียบ ๆ ทำอะไรก็ได้ที่รู้สึกสบายใจ ใครให้ช่วยเหลืออะไรที่พอทำได้ก็ยินดี
เริ่มเบื่อหน่ายการนั่งนินทา วิจารณ์คนนั้นคนนี้ (แม้บางทีมีเผลอไปบ้าง) พยายามจะไม่พูดจาที่สร้างความระคายเคือง
แต่ก็ยังคงแฝงไว้ด้วยความจริงจังและจริงใจ จากที่เคยดิ้นรน กระวนกระวายสร้างตัวตน พออยู่คนเดียวกลับเห็นเพียงความว่างเปล่าที่เคยไขว่คว้าหาทำ
ใครจะว่าชีวิตเหมือนอยู่ในถ้ำ ก็ไม่เป็นไร ใครจะคิดเช่นไรก็สิทธิ์ของเขา
เรารู้ว่าวันนี้ไม่ต้องไปหาความร่ำรวยจากเปลือกนอก พยายามรักษาความสุขภายในเอาไว้ได้
ใช่หรือไม่
ที่ผ่านมาเราอาจคุ้นเคยกับคำว่า “GDP” ผลผลิตมวลรวมภายในประเทศ
(Gross
Domestic Product) ซึ่งเป็นดัชนีชี้วัดทางด้านเศรษฐกิจที่สำคัญที่สุด
เป็นเป้าหมายการบริหารแผ่นดินและตัวชี้วัดความมั่งคั่งอย่างยั่งยืนของประเทศ แต่ไม่นานมานี้ทั้งโลกกลับเห็นว่า
ความสุขมวลรวมของหมู่บ้านและชุมชน : Gross Village Happiness “GVH” นั้นสำคัญไม่แพ้กัน ชีวิตผู้คนนั้นต้องมีการพัฒนาในระดับจิตใจ
เป็นความสุข ความรู้สึกภายใน ที่ส่งผลต่อตนเอง ครอบครัว สังคม
วันหนึ่งปลาสบโอกาสพูดเย้ยเต่าว่า “เธอนี่ก็น่าขันนะ
เวลาเจออะไรก็เอาแต่หลบอยู่ในกระดอง ไม่อยากยอมรับความจริงละสิ!” เต่าได้ฟังอย่างนั้นได้ยิ้มให้ปลาอย่างไม่ถือสา
“คำวิจารณ์ของคนอื่นมันสำคัญกับชีวิตเรามากเหรอ? ฉันไม่ได้กลัวจนหัวหดหรอกนะ ฉันแค่อยากอยู่สงบ
ๆ ของฉันก็แค่นั้นเอง” เต่าบอก “เธอไม่สนคำพูดของคนอื่นงั้นสิ!” ปลาเย้ยต่อ เต่ามองปลาแล้วยิ้มให้อีกครั้ง
จากนั้นก็หันหลังว่ายต่อ พร้อมกับเอ่ยทิ้งท้ายให้ปลาคิด “นั่นคือเหตุผลที่ว่า
ทำไมฉันจึงอายุยืนกว่าเธอ!”...(นุสนธิ์บุคส์)
มวลความสุขเริ่มจากความสุขส่วนตัวที่เราสร้างขึ้น
เมื่อสุขเพิ่มพูนความมั่นคงของชีวิตก็ตามมา
วันนี้เราอาจจะหลงอยู่กับมาตรวัดทางด้านเงินทอง ทางด้านวัตถุ ยศศักดิ์ ตำแหน่ง
และความรู้ความเก่งที่เหนือกว่าคนอื่น เรามีความสุขกับสิ่งเหล่านี้จริงหรือ? ได้มาก็อยากได้อีก
กลับมาหาหนทางความสุขที่แท้จริงกันบ้าง จัดสมดุลให้เกิดขึ้นในชีวิต สร้างสุขภายใน
เพื่อมวลความสุขของสังคมรอบข้างตัวเราไปด้วยกันบ้างก็ดีนะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น